Jan I (papież)
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
13 sierpnia 523–18 maja 526 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
13 sierpnia 523 |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
więzienie |
| Szczególne miejsca kultu | |
Jan I (ur. w V wieku w Toskanii, zm. 18 maja 526 w Rawennie[1]) – męczennik i święty Kościoła katolickiego, 53. papież w okresie od 13 sierpnia 523 do 18 maja 526[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jan urodził się w Toskanii, żył na przełomie V i VI wieku. Stolicę Piotrową objął 13 sierpnia 523 r. po swoim poprzedniku, Hormizdasie. W chwili wyboru był człowiekiem schorowanym i w podeszłym wieku[1]. Wprowadził do kalendarza aleksandryjski system obliczania daty Wielkanocy, według obliczeń Dionizego Małego, mnicha pochodzącego ze Scytii Mniejszej[1].
W związku z dekretem cesarza Justyna I, nakazującym arianom zwrot wszystkich kościołów katolikom, król Ostrogotów Teodoryk Wielki, przymusił papieża, aby udał się do Konstantynopola w celu uzyskania złagodzenia zarządzenia oraz zgody na powrót do arianizmu przechrzczonych na katolicyzm arian[2]. Była to pierwsza w historii podróż papieża do Konstantynopola. Jan został przyjęty na dworze cesarskim z honorami[1]. Mieszkańcy miasta wyszli przed mury miasta z płonącymi pochodniami z cesarzem na czele, który złożył pokłon. 19 kwietnia 526 odprawił mszę po łacinie, podczas której włożył na głowę cesarza koronę – fakt ten nie miał jednak znaczenia powtórnej koronacji, a był raczej powtórzeniem gestu patriarchów praktykowanego podczas różnych uroczystości[3]. Jan uzyskał zgodę na zaprzestanie prześladowań arian, lecz nie wspomniał o drugim żądaniu Teodoryka[1]. Po powrocie do stolicy Ostrogotów, Rawenny, Jan I przedłożył utrzymanie edyktu cesarskiego. Ze względu na brak zgody na rekonwersję arian został przez króla uwięziony[4]. 18 maja 526 r. zmarł w więzieniu z powodu złego traktowania. Dla zatuszowania zbrodni Teodoryk zezwolił na uroczysty pogrzeb z udziałem licznego duchowieństwa i wiernych. Według relacji ówczesnego biskupa Rawenny, Maksyma, w czasie pogrzebu miał zostać uwolniony od szatana pewien opętany. Cztery lata później ciało papieża przeniesiono do Rzymu i pochowano w przedsionku bazylice św. Piotra na Watykanie z napisem: Biskup Pana, Ofiara Chrystusa[1].
Wspomnienie liturgiczne świętego papieża obchodzone jest w Kościele katolickim 18 maja[1].
W ikonografii św. Jan I przedstawiany jest w stroju papieża. Jego atrybutem jest więzienie.
Przyjacielem papieża był słynny filozof Boecjusz[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 81-82. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 33-34. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ Krawczuk 2006 ↓, s. 78.
- ↑ Praca zbiorowa, Historia powszechna. Tom 7. Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki, Mediaset Group SA, 2007, ss. 51, ISBN 978-84-9819-814-0
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Święty Jan I, papież i męczennik. Brewiarz. [dostęp 2012-09-27]. (pol.).
- Pope St. John I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy bizantyjskich. Wydawnictwo Iskry, 2006. ISBN 83-244-0025-7.
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |