Przejdź do zawartości

George Osborne (kanclerz skarbu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Osborne
Ilustracja
George Osborne
Pełne imię i nazwisko

George Gideon Oliver Osborne

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1971
Londyn

Kanclerz skarbu
Okres

od 11 maja 2010
do 13 lipca 2016

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Alistair Darling

Następca

Philip Hammond

Kanclerz skarbu w gabinecie cieni
Okres

od 5 maja 2005
do 11 maja 2010

Poprzednik

Oliver Letwin

Następca

Alistair Darling

podpis

George Gideon Oliver Osborne (ur. 23 maja 1971 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, członek Izby Gmin od 2001, kanclerz skarbu od 2010 do 2016.

Edukacja i młodość

[edytuj | edytuj kod]

Osborne urodził się w 1971 w Paddington w Londynie. Jest potomkiem rodziny baronetów Osborne[1]. Jego ojciec, Sir Peter Osborne, był współzałożycielem firmy Osborne & Little, zajmującej się projektowaniem tapet i tkanin. Osborne, początkowo Gideon, zmienił swoje pierwsze imię na George w wieku 13 lat. Kształcił się w Londynie w Norland Place School i St Paul’s School[2][3]. Ukończył historię nowożytną na Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W czasie studiów był członkiem elitarnego Klubu Bullingdona oraz redaktorem magazynu Isis[4][5]. Osborne poślubił Frances Howell, córkę konserwatywnego polityka i ministra Davida Howella. Frances Osborne z zawodu jest pisarką. Osborne ma dwoje dzieci[6].

Początkowo pracował w National Health Service, w którym zajmował się opracowywaniem danych statystycznych. Przez krótki czas pracował również w domu towarowym Selfridges. Po zakończeniu studiów przez pewien czas był niezależnym dziennikarzem.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 Osborne wstąpił do Departamentu Badań Partii Konserwatywnej i został szefem sekcji politycznej. W latach 1995–1997 pracował w Ministerstwie Rolnictwa, Rybołówstwa i Żywności jako specjalny doradca ministra Douglasa Hogga. Od 1997 do 2001 był sekretarzem politycznym oraz autorem przemówień lidera opozycji Williama Hague’a[4].

W czerwcu 2001 Osborne został wybrany do Izby Gmin z okręgu Tatton w hrabstwie Cheshire. Pokonał wówczas kandydata niezależnego, Martina Bella. W wyborach w 2005 oraz w 2010 uzyskał reelekcję w parlamencie[4].

We wrześniu 2004 Osborne został mianowany naczelnym sekretarzem skarbu w brytyjskim gabinecie cieni pod przywództwem Lidera Opozycji Michaela Howarda[4].

5 maja 2005 został Kanclerzem Skarbu w gabinecie cieni, najpierw na czele z Howardem, a następnie z nowym Liderem Opozycji Davidem Cameronem. Po wyborach w maju 2010 został Kanclerzem Skarbu w gabinecie premiera Davida Camerona[4]. Zachował to stanowisko również w drugim gabinecie Camerona, powołanym po wyborach z 2015 roku. Dodatkowo otrzymał honorową funkcję pierwszego sekretarza stanu, co wobec braku niepowołania w tym gabinecie wicepremiera, czyni z niego drugą pod względem rangi osobę wśród członków gabinetu, zaraz po samym premierze. Pracę w rządzie zakończył 13 lipca 2016, tj. w dniu dymisji Davida Camerona. Nie ubiegał się o ponowny wybór do Izby Gmin w wyborach parlamentarnych w 2017 r.

Działalność od 2017

[edytuj | edytuj kod]

W maju 2017 rozpoczął pracę jako redaktor „London Evening Standard”.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. www.burkespeerage.com (ang.).
  2. Britain’s Top 10 Tories. Guardian.co.uk, 8 października 2009. (ang.).
  3. The future belongs to us, predicts Tory Party’s young star. Telegraph.co.uk, 22 lipca 2005. (ang.).
  4. a b c d e George Osborne. The Conservative Party. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-14)]. (ang.).
  5. George Osborne and the Bullingdon club: what the chancellor saw | Politics | The Guardian [online], theguardian.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  6. The George Osborne Supremacy. Daily Mail, 21 września 2008. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]