Przejdź do zawartości

David Jones (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Jones
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1952
Londyn

Minister ds. Walii
Okres

od 4 września 2012
do 15 lipca 2014

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Cheryl Gillan

Następca

Stephen Crabb

David Jones (ur. 22 marca 1952 w Londynie) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej. W latach 2002–2003 członek Walijskiego Zgromadzenia Narodowego, od 2005 do 2024 deputowany do Izby Gmin, od 4 września 2012 do 15 lipca 2014 minister ds. Walii w gabinecie Davida Camerona.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Londynie jako dziecko pary Walijczyków, biegle zna język walijski. Studiował prawo na University College London oraz w The College of Law. W 1976 uzyskał prawo wykonywania zawodu solicitor, który można przyrównać do polskiego radcy prawnego. Przez blisko trzydzieści kolejnych lat prowadził praktykę w mieście Llandudno w Walii.

Karierę polityczną rozpoczął w 2002, zastępując jednego z posłów Partii Konserwatywnej do Walijskiego Zgromadzenia Narodowego, który zrezygnował w trakcie kadencji. Nie wystartował jednakże w kolejnych wyborach w 2003 roku. W 2005 uzyskał mandat do Izby Gmin w okręgu wyborczym Clwyd West w północnej Walii. W latach 2005–2010 był członkiem komisji Izby Gmin ds. Walii, zaś w 2006 został ministrem ds. Walii w gabinecie cieni. Po zwycięstwie konserwatystów w wyborach w 2010 został wiceministrem ds. Walii w randze parlamentarnego podsekretarza stanu. Podczas rekonstrukcji rządu we wrześniu 2012 został awansowany na stanowisko szefa resortu.

W lutym 2013, The Daily Telegraph napisał o tym, jak Jones zażyczył sobie szofera z Jaguarem by przejechać 100 metrów, co potwierdził jego rzecznik[1].

W czasie kolejnej rekonstrukcji, w lipcu 2014, premier Cameron odwołał go ze składu rządu. W wyborach w 2015 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję parlamentarną[2].

W 2014, Jones został oskarżony przez posła Guto Bebba z sąsiedniego okręgu wyborczego o bycie współautorem bloga "Thoughts of Oscar" ('Myśli Oscara')[3]. Jones zaprzeczył udziału w blogu, za który miejscowy kioskarz Nigel Roberts wziął pełną odpowiedzialność. Richie Windmill, lider grupy aktywistów "Victims of Oscar" ('Ofiary Oscara') został aresztowany w październiku 2015, włącznie z niezaangażowaną w grupę żoną pod zarzutem nękania, ale zostali wypuszczeni bez zarzutów. Windmill jest zdania, że aresztowanie go było wynikiem zemsty Jonesa za pomoc w ujawnieniu jego tożsamości jako autora bloga "Thoughts of Oscar" i użycie powiązań, rzekomo masońskich, do umożliwienia aresztu[4].

Dzięki zaangażowaniu w Vote Leave (kampania na rzecz opuszczenia Unii Europejskiej), Jones został nominowany przez May jako minister ds. Opuszczenia Unii Europejskiej. W wyniku roszad partyjnych, stracił swoją pozycję[5].

Nie kandydował w wyborach parlamentarnych w 2024[6]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z Sarą Jones, z zawodu pielęgniarką, z którą ma dwóch synów. Deklaruje się jako nieaktywny mason, a także anglikanin.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rowena Mason, Welsh Secretary takes chauffeured Jaguar for 100 metre walk to Number 10, „The Daily Telegraph”, 5 lutego 2013 [dostęp 2013-02-15].
  2. Clwyd West. BBC. [dostęp 2015-05-20]. (ang.).
  3. Two MPs, a private eye, a brief, a fraudster and a blog, BBC News, 10 września 2014 [dostęp 2016-05-26].
  4. Tom Davidson, Llandudno couple suing North Wales Police over 'wrongful arrest', Daily Post, Colwyn Bay, 20 maja 2016 [dostęp 2016-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-20].
  5. Minister David Jones loses UK government Brexit job [online], BBC News, 12 czerwca 2017 [dostęp 2018-04-26].
  6. Dominic Penna, All the Tory MPs who stood down at the general election, [w:] www.telegraph.co.uk [online], 24 maja 2024 [dostęp 2024-08-07] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]