Carlo Maria Pedicini
| Kardynał biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1769 |
| Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1843 |
| Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |
| Okres sprawowania |
1840–1843 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
19 marca 1815 |
| Prezbiterat |
26 marca 1815 |
| Sakra biskupia |
15 sierpnia 1830 |
| Kreacja kardynalska |
10 marca 1823 |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Via (16 maja 1823) |
| Data konsekracji |
15 sierpnia 1830 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Carlo Maria Pedicini (ur. 2 listopada 1769 w Benewencie, zm. 19 listopada 1843 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 2 listopada 1769 roku, jako syn Dionisia Pediciniego i Beatrice Vulcano[1]. Studiował prawo na Collegio Nazareno, a następnie dyplomację na Papieskiej Akademii Kościelnej[1]. Po studiach wstąpił na służbę do Kurii Rzymskiej i został m.in. referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej a także relatorem Świętej Konsulty[1]. 19 marca 1815 roku przyjął święcenia diakonatu, a tydzień później – prezbiteratu[2]. 10 marca 1823 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Via[2]. W latach 1826–1830 pełnił funkcję prefektem Kongregacji ds. Kościelnych Immunitetów, a od 1830 roku do śmierci – prefektem Kongregacji ds. Obrzędów[1]. 5 lipca 1830 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestriny[2]. 15 sierpnia przyjął sakrę[2]. w latach 1831–1834 był prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, a w okresie 1834–1843 był wicekanclerzem Kościoła Rzymskiego[1]. W 1840 roku, z racji objęcia diecezji Porto-Santa Rufina został subdziekanem Kolegium Kardynalskiego[1]. Zmarł 19 listopada 1843 roku w Rzymie[1].