Christoph Gluck

Christoph Gluck
	;
Biografía
Nacemento	2 de xullo de 1714 ; Erasbach, Alemaña
Morte	15 de novembro de 1787 (73 anos); Viena, Austria
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	Cemiterio central de Viena
Court chapel master (en)
Datos persoais
Residencia	París ; Viena
Educación	Universidade Carolina de Praga
Actividade
Lugar de traballo	Praga ; Viena ; Milán ; París
Ocupación	compositor, director de orquestra
Período de actividade	1741 -
Xénero artístico	Ópera, música clásica e ballet
Movemento	Música do Clasicismo
Profesores	Giovanni Battista Sammartini
Alumnos	Franz Ignaz von Beecke (pt) e Jan Antonín Koželuh (pt)
Instrumento	Órgano
Obra
	Obras destacables (1762) Orfeo e Eurídice; (1767) Alceste (en) ; (século XVIII) Iphigénie en Aulide (en) ; (século XVIII) Iphigénie en Tauride; (século XVIII) Armide (Gluck) (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Maria Anna Bergin
Premios
	Orde da Espora de Ouro ;
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Глюк Кристоф Виллибальд); Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Christoph Willibald Gluck, nado en Erasbach, Alemaña, o 2 de xullo de 1714 e finado en Viena o 15 de novembro de 1787, foi un prolífico compositor alemán de orixe xermana-bohemia.

Estreou a súa primeira ópera, Artaxerxes, en Milán no ano 1741, permanecendo en Italia ata 1745. Despois viaxou a Londres, Dresde e Viena, cidade na que estreou Semíramis recoñecida en 1748.

Reformador da ópera, as súas primeiras innovacións son visibles no ballet Don Juan (1761) e na ópera Orfeo e Eurídice (1762). Tras unha nova viaxe a Italia en 1763 regresou a Viena onde compuxo Alceste e posteriormente viaxou a Parma. De volta a Viena deu leccións á arquiduquesa María Antonieta, quén máis tarde o protexería coma raíña de Francia.

Na ópera propúxose subordinar a música á poesía co fin de reforzar a expresión dos sentimentos, deixándoa sen adornos superfluos.

Obras

Artajerjes (1741)
Cleonice (1742)
Demofoonte (1743)
A Sofonisba (1744)
Semíramis recoñecida (1748)
Os chineses (1754)
A inocencia xustificada (1755)
O rei pastor (1756)
A illa de Merlín (1758)
A árbore encantada (1759)
Don Juan (1761)
Orfeo e Eurídice (1762)
Alceste (1763)
Ifigenia en Áulide (1774)