Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς
| Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 60 π.Χ. (περίπου)[1] Αλικαρνασσός[2][1] |
| Θάνατος | 7 π.Χ.[1] Ρώμη |
| Κατοικία | Ρώμη (από 30 π.Χ.)[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός[1] συγγραφέας ρήτορας[1] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ρωμαϊκή Ἀρχαιολογία[1] Opuscula rhetorica O Tukididovom stilu |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς (Αλικαρνασσός, 60 π.Χ. – 7 π.Χ.) ήταν Έλληνας ιστορικός και δάσκαλος της ρητορικής, ο οποίος ήρθε σε ακμή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Καίσαρα Αυγούστου[4].
Ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πήγε στη Ρώμη μετά το τέλος των εμφυλίων πολέμων, και πέρασε είκοσι δύο χρόνια σπουδάζοντας τη λατινική γλώσσα και λογοτεχνία και προετοιμάζοντας το υλικό για την ιστοριογραφία του. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου παρέδιδε μαθήματα ρητορικής, κι απολάμβανε τιμές μεταξύ της υψηλής κοινωνίας της εποχής. Η ημερομηνία θανάτου του παραμένει άγνωστη. Κατά κοινή υπόθεση είναι πρόγονος του Αιλίου Διονυσίου του Αλικαρνασσέως.[5]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το σπουδαιότερό του έργο, με τον τίτλο Ρωμαϊκή Ἀρχαιολογία, καλύπτει την ιστορία της Ρώμης από τη μυθική εποχή μέχρι τις αρχές του Α' Καρχηδονιακού Πολέμου. Διαιρέθηκε σε είκοσι τόμους, από τους οποίους οι πρώτοι εννέα διασώζονται ολόκληροι, ο δέκατος και ο ενδέκατος σχεδόν ολόκληροι, και οι υπόλοιποι τόμοι σε σπαράγματα σε αποσπάσματα του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου και μιας επιτομής που ανακάλυψε ο Άντζελο Μάι σε χειρόγραφο του Μιλάνου. Τα πρώτα τρία βιβλία του Αππιανού, καθώς και του Βίου του Καμίλλου του Πλουτἀρχου επίσης δανείζονται πολλά από τον Διονύσιο.
Ο κύριος στόχος του ήταν να συμφιλιώσει τους Έλληνες με το Ρωμαϊκό καθεστώς, διογκώνοντας τυχόν αξιόλογες ιδιότητες των κατακτητών τους, καθώς και επιχειρηματολογώντας με τη χρήση αρχαίων πηγών ότι οι Ρωμαίοι ήταν γνήσιοι απόγονοι [1](bοοκ 1,11) των παλαιών Ελλήνων [6]. Σύμφωνα με τον Διονύσιο, η ιστορία είναι φιλοσοφία που διδάσκει με παραδείγματα, και αυτήν την ιδέα την έχει φέρει εις πέρας από την οπτική του Έλληνα ρήτορα. Έχει ωστόσο συμβουλευτεί προσεκτικά τις μεγαλύτερες αυθεντίες, και το έργο το δικό του, μαζί με του Λιβίου είναι οι μόνες αφηγήσεις της πρώιμης ρωμαϊκής ιστορίας που παρουσιάζουν συνέχεια και βάθος ανάλυσης.
Ο Διονύσιος ήταν επίσης ο συγγραφέας μερικών ρητορικών πραγματειών, στις οποίες δηλώνει ότι έχει μελετήσει εκτενώς τα καλύτερα από τα αθηναϊκά πρότυπα: Η Τέχνη της Ρητορικής (συλλογή περισσότερο δοκιμίων για τη θεωρία της ρητορικής), ανολοκλήρωτο, και προφανώς όχι όλη η δουλειά του· Περὶ συνθέσεως ὀνομάτων, πραγματεία για τον συνδυασμό λέξεων σύμφωνα με τα διάφορα πρότυπα ρητορικής; Περὶ μιμήσεως, πάνω στα καλύτερα πρότυπα στα διάφορα είδη λογοτεχνίας και στον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν τυχόν αντικείμενο μίμησης - αποσπασματική εργασία· Περὶ τῶν Ἀττικῶν ῥητόρων, το οποίο, εντούτοις, ασχολείται μόνο με τον Λυσία, τον Ισαίο, τον Ισοκράτη και, ως παράρτημα, τον Δείναρχο; Περὶ λεκτικῆς Δημοσθένους δεινότητος· και Περὶ Θουκυδίδου χαρακτῆρος, μία λεπτομερειακή αλλά εν γένει μεροληπτική αποτίμηση. Οι δύο αυτές πραγματείς συμπληρώνονται με επιστολές προς τον Πομπήιο και τον Αμμαίο (2).
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διονυσίου Αλικαρνασσέως «Περί συνθέσεως ονομάτων» εκδ. Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, 1998 ISBN 960-316-081-4
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija». (Κροατικά) Κροατική Εγκυκλοπαίδεια. Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2024.
- ↑ Γουίλιαμ Σμιθ: «Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology» (Αγγλικά) 1849.
- ↑ CONOR.SI. 23715939.
- ↑ Κατά το λεξικό της Σούδα "γέγονε δέ επί Καίσαρος του σεβαστού".
- ↑ Σμιθ, Ουίλλιαμ (1867), «Dionysius, Aelius», στο: Σμιθ, Ουίλλιαμ, επιμ., A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Βοστώνη: Little, Brown & Co, σελ. 1037, http://www.ancientlibrary.com/smith-bio/1043.html, ανακτήθηκε στις 2009-02-15
- ↑ E. Gabba, Dionysius and the History of Archaic Rome (Berkeley 1991)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- English translation of the Antiquities (at LacusCurtius)
- 1586 Edition with the original Greek from the Internet Archive