dom artystyczny DIY handmade

Totalnie się omotałam florystycznie i ogrodowo.

Dla tych, którzy poszukują nietuzinkowych rozwiązań do swoich ogrodów projekty Ferdinanda będą idealne. Inspirujące, niebanalne, eleganckie ale jednocześnie bardzo luźne.Choć wiele z jego projektów są mi ideologicznie odległe, np. nie przepadam za ogrodami formalnymi, a już oczka wodne czy baseny są dla mnie nie do przyjęcia, to z przyjemnością przeglądam inspiracje i wyciągam jakiś mikroułamek, który oczami wyobraźni widzę w swoim ogrodzie. 

I tu się okazuje, że florystyka i projektowanie ogrodów mają sporo wspólnych płaszczyzn.

Jednym z zadań i to na zaliczenie jest zaprojektowanie klombu o wymiarach 3mx3m  roślinami, które będą kwitły i zdobiły go przez cały rok. Tym mocniej czuję się zmotywowana, bo od dłuższego czasu bardzo chciałam zaprojektować taki klomb u siebie. Jak widzicie profesjonalne podejście do tematu znalazło się wręcz na zawołanie. A sprawdzenie moich teoretycznych umięjętności w praktyce będzie najlepszą oceną moich predyspozycji florystyczno-ogrodniczych w ogóle :DDDD

I tu z pewnością przyda mi się cała moja dotychczasowa wiedza, którą zdobywam w tak zwanych wolnych chwilach. A także wszystkie wspaniałe pozycje książkowe, cała góra przegenialnego magazynu Gardener's World, wszystkie obserowane ogrodnicze konta instagramowe i blogi.

Fajnie też jest robić pewne rzeczy pod okiem fachowców. I piszę tu o prowadzących zajęcia z florystyki jak i o kursie projektowania ogrodów.

Tymczasem dziś kilka poczynionych przeze mnie prac florystycznych i zaczątek ogrodowej rabaty, która jest jednocześnie projektem zaliczeniowym i efektem kursu.

Ale o ogrodowych działaniach za jakiś czas. 

No i kolejna łazienka wyszła mi biała. Stawiam na biel, bo przestrzeń nieduża, a i możliwości aranżacyjnych wiele. Mam co prawda kilka szalonych pomysłów co do tapet, ale może o tym napiszę później, gdy już będzie gotowa.
Szersze kadry w planach :)

W nieco lżejszym nastroju opuszczam blog, by udać się na drobne, przedświąteczne zakupy. A na koniec dnia planuję wieczór filmowy. Tak.... ja, która nie cierpiałam seriali wkręciłam się w serial na Netflixie i jak bone dydy zasiądę dziś z butelką czerwonego wytrawnego (to ostatnio kolor, który mnie zachwycił - patrz ręczniki powyżej) i będę podziwiać nieco tandetne, ale dość ciekawe wnętrza serialowego Dr Martina.

baj baj kochani, a u Was jakie nastroje?

Te projekty leżą od lata ubiegłego roku.... najpierw pomysł, potem gromadzenie materiałów, a konkretnie jeansów w sensie spodni, bo do tego potrzeba właśnie spodni znoszonych, zużytych, nowa tkanina z belki będzie dobrym uzupełnieniem, natomiast do patchworku najbardziej się nadaje znoszony, wytarty, używany jeans. Znalazł się w odpowiednich ilościach w zaprzyjaźnionym sklepie ze zrzutami. Właścicielka przez kilka miesięcy gromadziła dla mnie spodnie w największych rozmiarach, bo wierzcie.... jeansy są mało wydajne.

Ale... w końcu po praniu, wycięciu tego o nie trzeba (choć przy każdej kolejnej parze zastanawiałam się co można jeszcze zrobić z kieszeni, patek, pasków, szlufek) zaczęłam powoli realizować swój projekt.



Początkowo bardzo chciałam zrobić patchwork tylko z jeansu, na ten cel leżą kawałki wykrojone na francuską jodełkę, ale po ułożeniu ich stwierdziłam, że patchwork z samego jeansu jest smutny i nudny. Kawałki leżą do dziś, a ja zaczęłam realizować kolejny pomysł.


Połączenie jeansu, surowego lnu, tkanin bawełnianych a miejscami i złotych daje naprawdę fajny efekt. Narzuta będzie bardzo duża ok. 200x210 cm i przygotowuję ją z myślą o pewnym wydarzeniu, o którym napiszę za jakiś czas.

Witajcie :)

Dziękuję za tyle miłych komentarzy, które zostawiliście pod ostatnim postem. Moja pracownia to rzeczywiście miejsce wyjątkowe nie tylko dla mnie, każdy kto do mnie zagląda podziela ten pogląd wychodzi z masą zdjęć w telefonie i chyba czymś takim w ogóle dobrym :)

Bardzo się cieszę, bo wiadomo, że nasze miejsca to my sami, więc najczęściej tworzymy je z potrzeby przeżycia czegoś pięknego, zachowania tego piękna czy klimatu.

Dziś pokażę Wam kawałek mojego, nazwijmy to livingroomu. Nie używam słowa salon, bo nie pasuje zupełnie do tego pokoju. A w ogóle jakoś nie lubię słowa salon. Jest to pokój, w którym spędzamy najwięcej czasu, łącznie z odrabianiem lekcji, siedzeniem przy laptopach czy jedzeniem, a a nawet drzemkami i lenistwem ogólnym;-)

Pokój ten nie przechodził szczególnych metamorfoz, odkąd wprowadziliśmy się do tego mieszkania wszystkie jego ściany machnęłam na biało i czekałam na rozwój wypadków (tylko kuchnia była szara). Pokoje dzieci próbowały nabrać jakiegoś koloru, ale za każdym razem kończyło się to powrotem do bieli (w pokoju Witka ostatecznie zagościła szara lamperia).

Jakkolwiek jestem fanką kolorów w ogóle, tak ściany w kolorze to już wyższa szkoła jazdy. Na tyle są zobowiązujące, że cała reszta musi, a przynajmniej powinna ze sobą grać.
Biel jak to biel... daje mnóstwo możliwości aranżacyjnych.

Przyszedł czas na kredens, który mogliście obejrzeć TUTAJ mój ulubiony i własnoręcznie wypieszczony z każdej strony mebel, który postanowiłam odmienić.

Kiedy z sześć lat temu odkryłam kolor szary i jego obłędną wersję taupe, wzrok mój padł na kredens... jednak długo patrząc na niego doszłam do wniosku, że to nie ta forma mebla i odpuściłam sobie czekając, aż coś mi się wykluje w głowie. W międzyczasie "poleciałam" szarościami inne meble, łącznie z drzwiami (no... nie była to wprawdzie szarość taupe, ale szary jak to szary, każdy ładny).

Jako, że nie lubię robić nic na siłę, zwłaszcza gdy nie mam pomysłu darowałam sobie kolejne kombinacje licząc na olśnienie... Bardzo potrzebowałam zmienić COŚ we wnętrzu, ale żeby nie przewalać od razu wszystkiego do góry nogami. Czasem wystarczy niewielki ruch by całe wnętrze nabrało wyrazu.

I właśnie tego wyrazu brakowało mi. Szukałam odpowiedniego koloru dla kredensu ale tak, żeby nie znudził mi się po tygodniu. Grzebiąc w pamięci przypomniałam sobie, że w moim rodzinnym domu stał sobie kiedyś artdecowski, drewniany kwietnik... piękny tak, że teraz dałabym się pokroić na kawałeczki i posolić by taki zdobyć... i ten kwietnik był....

....CZARNY.....

Bożesz ty mój ile to się człek musi nagłówkować by dojść do tak prostych rozwiązań....
Wałek do malowania, czarna farba Beckersa z lekkim połyskiem, ale myślę, że połysk powinien być mocniejszy i proszę.... zupełnie inny kredens...


No i kiedy już zrealizowałam swój pomysł na "nowy" mebel.... zaczęłam myśleć o ścianach...  Kolor-niekolor..... co tu dać. I znów sobie uświadomiłam, że od dwóch lat co najmniej mam z tyłu głowy tapety i to jakieś takie kwieciste. Z tapetami to mam jeszcze większy problem, bo nigdy nie lubiłam wytapetowanych pomieszczeń, a i jeśli chodzi o ich znajomość to już w ogóle.
Zero totalne....

Kiedyś, kiedyś przyglądałam się tapetom z PIP STUDIO, bo wymyśliłam sobie szafę oklejoną taką tapetą, ale pomysł umknął szybciej niż się pojawił, bo nie mam zielonego o naklejaniu tapet na meble, a cena tych z PS utwierdziła mnie w przekonaniu, że lepiej zająć się czymś innym...

Jednak tapety nie dawały mi spokoju, grzebałam w sieci, w magazynach wnętrzarskich i gdzie się dało i coraz bardziej czułam, że o to chodzi.

No dobra, aby w ogóle zacząć swoją przygodę z czymś nowym to trzeba to wziąć w rękę, pomacać, powąchać.. pojechałam do najbliższego marketu budowlanego i pognałam do działu z tapetami....
Szału nie było tak na pierwszy rzut oka (Leroy Merlin), ale po bliższym przyjrzeniu się oczom moim ukazała się tapeta, która jakby była najbliższa temu co mi w głowie kołatało (tu możecie luknąć)

Ale przy kolejnej wizycie wpadła mi w oko Oriental Black Graham & Brown i stwierdziłam, że jest absolutnie tą, której na ten moment szukałam.

No i wygląda to tak:

jak zawsze marudzę i fukam gdy pojawia się kilka dni wolnych, tak tym razem uciekłam od zgiełku i pracy. I ze zdumieniem stwierdzam, że mogłabym tak jeszcze trochę.... jeszcze ciut....
I żadne tam fafarafa..... znajome chęchy ogrodu, znajome zielska i rośliny. Cudowny cień starych drzew i może trochę za dużo lenistwa, ale po prostu chyba tego mi potrzeba....







 

Od kilku wiosen planuję zmiany w swoim wnętrzu mieszkalnym (w niemieszkalnym też, ale to temat na inny post ;-)
Zaczęłam myśleć o jednej ścianie w pokoju nazwijmy go livingroom'em, na którym ma stanąć mój odmieniony kredens. Kredens się przeobraził w czarny i jest mu zupełnie dobrze w nowej szacie. Długo zastanawiałam się jaki mu nadać kolor. Nie ukrywam, że znudził mi się w tych brązach. A żaden z kolorów jakoś mi nie pasował do jego dostojności. Chciałam go już nawet machnąć na jakiś odjechany kolorek i kto wie czy kiedyś tego nie uczynię. Na razie postawiłam na dobrą klasykę.

Otóż myśląc o tej ścianie, pomyślałam o tapecie. Nie przepadałam za tapetami, ale pomyślałam właśnie o tapecie, bo zupełnie nie mam koncepcji na malowanie ściany za kredensem. W sieci krąży tyle fantastycznych inspiracji z tapetami, że można dostać oczopląsu
Wpadł mi do głowy pomysł na ciemną, butelkową zieleń najchętniej ukwieconą.

 źródło

źrodło

 źródło

Tę tapetę (powyżej) można nawet kupić w PL [TUTAJ] i nie ukrywam, że nawet mnie nęci.

źródło

źródło

Przyznam, że tych inspiracji tapetowych jest całe mnóstwo i można siedzieć, gapić się i usychać z podziwu (zobaczcie jaki fajny pomysł na drzwi)


a tu [KLIK] kilka fajnych pomysłów (mnie szczególnie ten patchwork zakręcił :DDDDD

źródło

Ta tutaj to chyba jakiś staroć, ale przyznam, że piękna.

Szukając zaczęłam od najbliżej mnie położonego marketu budowlanego, Leroy Merlin,żeby w ogóle zobaczyć jak te tapety wyglądają, i czy rzeczywiście tapeta jest tym czego chcę. Ku mojemu zdziwieniu znalazłam coś co mi się naprawdę podoba :)


Na żywo tło jest ciemniejsze, ale zieleń bardziej butelkowa i dokładnie taka o jaką mi chodziło.
No i trzeba teraz zrobić przymiarkę do kredensu. Czarny z lekkim połyskiem mebel będzie na tym tle wyglądał dobrze, a jak nie..... szukam dalej :)

Myślę jeszcze o wytapetowaniu szuflad w komodzie mojej córy. Ta tapeta występuje jeszcze w wersji bordo i czarnym, więc może być super!


W Artystycznym także wiosennie i kwieciście. Wiosenno-letnie torby doskonałe nie tylko na zakupy czy do noszenia rzeczy różnych, super do przechowania patchworku, koca, ubrań, chustek, szalików. Idealna na majówkę czy piknik.
Torby są dwustronne i świetnie wyglądają noszone kwieciem do góry jak i do środka :) Będą też inne kolory!!!