Aleppo
Aleppo حلب Halab | |
---|---|
Koördinate: 36°13′N 37°10′O / 36.217°N 37.167°O | |
Land | Sirië |
Oppervlak | |
• Totaal | 190 km2 (70 vk. myl) |
Hoogte | 379 m (1 243 ft) |
Bevolking | |
• Totaal | 2 301 570 |
Tydsone | UTC+2 (EET) |
Aleppo (Arabies: حلب, uitgespreek [ˈħalæb]) is met sowat 2,3 miljoen inwoners die grootste stad[1] van Sirië. Dit word in Arabies Halab en dikwels ook ash-Shahba ("die grys stad") genoem. Aleppo was die eerste stad wat in 2006 met die titel "Kulturele hoofstad van die Islam" vereer is.
Aleppo, wat vroeër nog as moderner en meer vooruitstrewend as die Siriese hoofstad beskou is, wedywer met Damaskus om die titel "oudste deurgaans bewoonde nedersetting ter wêreld". In elk geval kry die gebied van Aleppo meer jaarlikse reën as die oasestad Damaskus sodat dit al vroeg in die geskiedenis tot 'n belangrike landbougebied ontwikkel het waar geen besproeiing benodig is nie.
Die stad het daarnaas voordeel uit sy strategiese ligging langs die Syroete getrek wat China met die Mediterreense wêreld verbind het en was 'n belangrike handelsplek en gerieflike oorstaanplek vir karavane op die roete tussen Europa en Indië. Aleppo was ook by die kruispunt van die handelsroetes geleë wat Istanboel met Kairo en Mekka verbind het. Vanaf die 16de eeu het Aleppo 'n sentrale rol in die handel met Europese stede gespeel en is sodoende al vroeg in die wêreldekonomie geïntegreer. Ná die opening van die Suezkanaal in 1869 het Aleppo as handelstad ietwat aan belangrikheid ingeboet, maar is tans naas Istanboel en Kairo steeds een van die leidende handelsmetropole in die Midde-Ooste.[2]
Dit was veral Christelike families wat hul ekonomiese welvaart aan die internasionale handel te danke gehad het. Statige burgerhuise in Aleppo se Christelike kwartier getuig van hierdie periode in die plaaslike geskiedenis. Omstreeks 1920 het sowat 40 000 Armeense vlugtelinge uit Anatolië na Aleppo gestroom waar 'n Armeens-Christelike gemeente hulle al eeue vroeër gevestig het. Tans beloop die aandeel Christelike bewoners sowat dertig persent - drie keer so veel as in Damaskus.
Aleppo se ou stad met sy oosterse basaar (die sogenaamde Soeks) is deur UNESCO as wêrelderfenisgebied gelys. In September 2012 is groot dele van die Soeks ná 'n aanval, wat deur die gewapende opposisiegroep Vrye Siriese Leër geloods is, deur 'n brandramp vernietig.
Etimologie
[wysig | wysig bron]Aleppo is die naam wat tans in die meeste Europese tale vir die stad gebruik word. In die antieke tydperk het dit bekend gestaan as Khalpe en Khalibon, terwyl Grieke en Romeine dit Beroea (Griekse skryfwyse: Βέροια) genoem het. Gedurende die Kruistogte, en nog eens gedurende die Franse Mandaat vir Sirië en Libanon is na die stad as Alep verwys; Aleppo is die Italiaanse ekwivalent van dié naam.
Die antieke naam Halab word ook in moderne Arabies gebruik. Sy etimologiese oorsprong is onbekend. Sommige bronne assosieer die naam met die Amoritiese woorde vir "yster" of "koper", twee metale wat in die antieke periode hier ontgin is. In Aramees beteken Halaba "wit" sodat die stadsnaam moontlik 'n verwysing na die kleur van die grond en die marmergroewe van die gebied.
'n Ander voorgestelde etimologie beweer dat Halab as "hy het melk gegee" vertaal kan word - 'n verwysing na die tradisionele oorlewering waarvolgens Abraham melk aan reisigers gegee het wat deur die gebied getrek het. Sy koeie was asgrys (Arabies: shaheb) sodat Aleppo soms ook Halab ash-Shahba ("hy het die asgrys [koeie] gemelk") genoem word.
Vanaf die 11de eeu het Joodse rabbyne na die gebied van Aleppo as Aram Zobah verwys, 'n naam wat deur Siriese Jode steeds gebruik word. Daar is tenminste dertien verwysings na Zobah in die Bybel.
Verwysings
[wysig | wysig bron]Wikimedia Commons bevat media in verband met Aleppo. |
- ↑ data.un.org
- ↑ Muriel Brunswig-Ibrahim: Syrien. Derde hersiene uitgawe. Bielefeld: Peter Rump 2009, bl. 342
- (en) (fr) Amptelike UNESCO bladsy