Omslagdoeken gebreid en gehaakt

Het is meer dan een jaar geleden dat ik geïnspireerd door een vriendin ben begonnen met het breien van een omslagdoek.

Zomaar, zonder patroon, ribbels, lekker gemakkelijk.

Begin juli 2014 maakte ik deze foto.

De wol had ik zelf gesponnen, helemaal mijn kleur, de breitas die ik ooit van Marloes (kreatief) gekregen heb kleurt er prachtig bij. Ik gebruik die tas veel. 

Af en toe een toer met gaatjes en onderaan heb ik een kant patroontje gebreid... 

Leuk om te doen.... Ik dook in mijn wol voorraad: er lagen nog een paar bollen Noro met zijde, daar ben ik maar mee aan de gang gegaan. Jongste dochter (dicht bij het vuur) zag mij breien en zij kon ook wel zoiets gebruiken...

Dit keer had ik een patroon op gezocht en moest beginnen met een gehaakte opzet....dan komt het boekje opzetten en afkanten goed van pas; ik had het met mijn verjaardag gekregen. Het breien ging voorspoedig, ik was toen al wel met de chemo kuren bezig. Er waren heel veel dagen dat ik me wel goed voelde....

Zo, af; er moest wel franje aan. Gelukkig had ik genoeg wol. Het begin voor de volgende doek lag al weer klaar:

Ook Noro, maar nu 100% wol en deze zou voor mijn oudste zus worden. Ik had niet al te veel garen, wel een effen wol die er prima bij paste wat kleur betreft maar veel te zwaar was bij de zachte luchtige Noro. 

Nu had ik al eens met deze Noro geweven en er eigenlijk nog niets van gemaakt; dat heb ik dus weer los gemaakt en voor het breien gebruikt..... wel wat extra aan/af hechtingen maar dat mocht de pret niet drukken... geen franje dit keer.

Een vriendin wilde wel even showen.... Mijn zus vond en vind hem heerlijk en er kwamen meer liefhebbers.

Oudste dochter ging voor rood met franje. 

Ik was niet instaat om naar een winkel te gaan, maar gelukkig had ik heel wat rode wol gesponnen in het voorjaar. 

Daar ben ik mee gaan breien en deze omslagdoek is als breiwerk mee geweest naar het ziekenhuis in Groningen waar ik geopereerd werd. In die week heb ik heel wat steekjes gedaan en later in het Verpleeghuis heb ik het breiwerk af gekregen maar ik had niet wol genoeg bij me om franje te maken. 

De rode doek kwam dus even in de wacht......

Later thuis heb ik de klus geklaard, maar moest wel wol bij spinnen. De kleur was natuurlijk niet precies hetzelfde; dat heb ik opgelost door de hele doek met franje en al nog eens in een rood verfbad te stoppen. Mooi kleurtje werd het toen.

Een andere vriendin wilde wel even meewerken om de boel op de foto te krijgen.  

Ondertussen was ik nog in het verpleeghuis aan iets nieuws begonnen: haken dit keer en voor mij zelf. De twee kleuren wol had ik al een paar jaar in huis. Het patroon had ik eerder al besteld en ik kon beginnen. Heerlijk om te doen. Haken doe ik niet zo vaak.... Natuurlijk had ik veel bekijks daar; ik zat altijd te breien of te haken..... Deze omslagdoek was snel klaar, maar ik had geen wol genoeg om de leuke franje die bij het patroon hoort te maken. Dat scheelde me veel werk, mijn zus haakte in dezelfde tijd ook deze doek maar met een dunner garen- dus veel meer toeren- zij maakte die franje wel; het was nog een hele klus.

Even showen op het bed in het verpleeghuis; later thuis heb ik hem in de Eucalan gehad en op mijn hoog-laag bed in de kamer op gespannen, toen werd alles nog veel mooier.

Nu de voorlopig laatste doek voor de dochter van mijn zus voor wie ik eerder breide.

Graag groen met franje. Ik heb niets beloofd want dit speelde toen ik nog geopereerd moest worden en er nog 3 chemo kuren aan zaten te komen.... Ik was natuurlijk wel van plan om aan haar wens te voldoen. 

Speuren op het internet, daar zag ik prachtige Noro met een flink prijskaartje er aan en niet erg wasbaar.... niet doen dus. Ik heb lang kunnen denken en ineens viel het kwartje. 

Zelf verven. Er stond een tas vol wol klaar voor de kringloop>> toch nog even kijken wat weg gaat. Zag ik toch een groot aantal bollen grijze wol uit Noorwegen...van mijzelf, dat gaat toch niet weg... Nee dus, verfspullen bij elkaar gezocht en lekker prutsen op het aanrecht.

Het lukte prima. Er moesten wel heel wat strengen geverfd worden want de dame in kwestie is behoorlijk lang..... 

Zo is ie geworden, lekker wapperend in de wind aan een schapen schering op de boerderij van mijn zus. De volgende dag kwam mijn nicht en ze was erg verrast dat het me gelukt was. 

Voorlopig ben ik even klaar met omslag doeken......???

Ze zijn me allemaal even lief; ik heb het met plezier gedaan, maar in de zomer ben ik liever aan het weven.. daar over later.

Gisteravond had ik al een flink stuk klaar van deze blog, maar het was de hoogste tijd om te gaan slapen; ik wilde opslaan om later verder te gaan maar oeps er ging iets fout> weg was mijn noeste arbeid... gelukkig heb ik de foto's wel en het verhaal zit in mijn hoofd. Vandaag helemaal overnieuw en misschien wel wat anders, maar jullie weten wat ik gedaan heb toen ik ziek was....en dit was niet alles, het gaat nu goed met me... daar ben ik heel dankbaar voor.