Boony&Spike

In huize Bommelstein wonen ook 2 katten. Het zijn Boony en Spike. Ze zijn geboren bij mijn zuster mw Boon en die woont op Huize 't Speijk in Velserbroek. 

                       ze houden mij goed in de gaten als ik op de computer bezig ben




Je ziet heel goed dat het broers zijn; toen ze net bij ons woonden was het erg moeilijk om ze uit elkaar te houden. Het katje met een wit puntje aan de staart hebben we Spike genoemd ..nu zien we veel meer verschillen.... Boony is ook veel zwaarder...de karakters zijn ook bepaald niet gelijk.
Het zijn beide heerlijke ondeugden; ze spelen veel met elkaar en af en toe liggen ze heerlijk te rollebollen. Ze komen niet buiten, want er zijn genoeg katten in de buurt en ik wil niet dat een ander overlast  heeft; ze hebben ruimte genoeg en rennen wat af. 
Ze zijn dol op wol. ik moet niet een bolletje onbeheerd laten liggen want dan weten zij het te vinden.... Katoen interesseert hen niet -ruikt natuurlijk lang zo lekker niet...

                          
                                               dit is wel een heeeel lekker plekje......


 Vandaag was het veel te druk in ons huis. Toen al het bezoek weg was kwamen ze weer te voorschijn.
Nu liggen ze heerlijk bij te komen op een van de weefgetouwen: een heerlijke plaats om alles goed te over zien.

Morgen weer een drukke dag, maar dan worden wij op de boerderij verwacht om oliebollen te bakken.....

Miniaturen

Eigenlijk weef ik altijd op een weefgetouw; heb er drie en allemaal hebben ze eigen mogelijkheden. 
Dit jaar is het thema van onze weefkring, miniatuurweven. 
In oktober kwam Christel Aarts naar het hoge noorden om met ons een miniatuur te weven van papier. 

Het is een werkje dat niet al te veel tijd vraagt. Het weefsel is ongeveer 7 bij 7 cm groot en een bijpassend passe-partout maakt er een leuk kaartje van.
In januari gaan we flapjes weven, met naald en draad. 


Als kind was ik wel bezig geweest op een weefraam en ook was ik in de weer met kartonnetjes. Op een getouw werken is wel iets anders.
  


In 2008 ben ik op weefles gekomen bij Carolien vd Velde die toen nog haar atelier had in Easterein. Het klikte, voor dat ik het wist zat ik te ontwerpen en samen hebben we een schering gemaakt.

Zo had Carolien het eerste werkstuk voor mij klaar staan.


Op de woensdag na Pasen kon ik los. Carolien had alles weefklaar gemaakt en ik had direct de slag wel weer te pakken. Wel even ophalen hoe het verwisselen van kleuren ook al weer werkte en daar ging ik.........in de derde les was de theedoek klaar, maar alles bleef op het getouw want er volgde nog meer. Het inrijgen vooral is een hele klus en daarom maken weefsters meters.........In no time had ik alles klaar want ik gebruikte nu 1 kleur voor de inslag. Nu heb ik dus 1 geruite en 2 gestreepte theedoeken die we dagelijks gebruiken.
  

doos met verrassingen

Vrijdag bracht ik een kerstpakket naar Astrid. Je doet haar een groot plezier met iets eetbaars.... 

Dus een blad vol met allerlei biologische producten, speciaal voor haar. 

Zij had voor mij ook iets: een doos met hobby tijdschriften werd achter in de auto gezet en ik moest maar kijken wat ik er mee deed.....ze had er ook nog wat knutsel spul bij gedaan en ik mocht het ook wel weggeven.........................

Zaterdagmiddag heb ik in die doos gekeken en wat zat er in ??????????????????????????????????????????????

                         dit is nog maar een deel

wat leuk!!!! wil er eigenlijk direct wel wat mee doen, want er zit ook kerst decoratie bij, maar ik moet verstandig zijn:  natuurlijk ga ik alles goed bekijken, maar eerst even wegleggen, want ik heb nog andere dingen onder handen.

                           Met deze 'kraaltjes' gaan de kleindochters wel aan de slag..

                                dit glanzende glittergaren verwerk ik vast in een weefsel...

                        en deze schattige kuikentjes willen graag een andere omgeving...

Deze blog had ik zaterdag voor Kerst al geschreven maar nog niet gepubliceerd... Astrid bedankt voor je doos vol verrassingen. 

Vergeten restanten

Elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar... dit spreekwoord is echt van toepassing op mijn weblog. De opmaak is al een beetje aangepast, maar nog niet zo als het mij voor ogen staat. 
Een paar weken geleden moest ik iets pakken op zolder. Daar kwam ik ook een vergeten doos tegen met restanten garens. Restjes, maar toch ook wel bruikbare hoeveelheden. In een zak : restanten van zwarte, groene en blauwe bollen die ooit door onze oudste dochter gekocht zijn met bonnen van UNOX. Zij heeft er een trui van gebreid - jaren geleden - en ik weet niet eens meer hoe die er uit zag. Die wol is dus van haar en ik heb besloten om er iets van te maken.
Er was precies genoeg voor de lengte van een sjaal en voor de inslag had ik nog een ander restant. 

                        zo ziet het weefsel er uit. 


Inmiddels is de sjaal klaar en op 30 december komt ze met man en dochters deze kant op. Ben benieuwd of ze de boel herkent na meer dan 25 jaar. Ik heb in ieder geval de wikkels nog wel. 
Het zwarte inslaggaren heb ik ook gekregen: dat moet nog veel ouder zijn. Het was kennelijk bedoeld om lange zwarte mannenkousen aan te breien. Die heb ik weg gedaan, had er eigenlijk wat van moeten bewaren als curiositeit, maar helaas; de zwarte knotten wol heb ik op gewonden en er hadden ook wel motten bij gezeten, maar die zijn al lang dood. Voor de zekerheid heb ik geurballen - zo heten mottenballen tegenwoordig - toegevoegd.
Tot een volgende keer. Willemien

Oud en Nieuw

Eerst maar wat oude zaken en dan waar ik me nu mee bezig houd.
Toen ik weer met weven begon had ik me vast voorgenomen om geen kleding voor me zelf te maken... het beeld van geitewollensokken figuren had ik op mijn netvlies. Je ziet het nog wel, maar inmiddels weet ik hoe modieus geweven kleding kan zijn.

een door mij geverfde Tencel schering voor een sjaal, blauwe katoenen en paars linnen garen: je maakt een weefsel, zoekt een patroon, pakt de naaimachine, koopt voering en je hebt een prachtig gilet waarvan er maar 1 bestaat. Dit heb ik 3 jaar geleden gemaakt en ik draag het met plezier.

Weven is een heel oud ambacht. Je kunt nu alles kopen wat je wilt, maar ik vind het geweldig om zelf stoffen te maken. Het gaat mij om de techniek. Nu ben ik een stof aan het maken voor 2 kookschorten; 3 meter witte schering met een rode en een zwarte inslag. Moet er even hard aan werken, want ik heb dat weefgetouw nodig voor een andere opdracht. 

Er staan hier nog wel 2 getouwen, maar die zijn daarvoor niet zo geschikt.

Om te kunnen weven heb je nogal wat apparatuur nodig. Zal nog wel eens laten weten wat er echt allemaal komt kijken voor je wat hebt.....Breien en haken gaat gemakkelijker wat dat betreft.  

Later meer......Straks haal ik mijn jongste kleinzoon op en dan is alle aandacht voor hem.

Als er vragen zijn dan hoor ik het wel. 

Een groet van Willemien.

 

mijn eerste blog

Alle begin is moeilijk. 
Lees graag berichten van enthousiaste textiel mensen. Daar voel ik me bij thuis. Zelf ben ik een hobby weefster en spinnen doe ik ook graag. Ben ook een sokken breister en eigenlijk ben ik van vele markten thuis. Jarenlang heeft alles op een laag pitje gestaan omdat ik full time werkzaam was in het onderwijs en ook de huishouding draaiend moest houden.
Nu ben ik met pensioen en heb de draad letterlijk weer op gepakt. Al die tijd had ik wel materialen verzameld. Met weven ben ik in 2008 weer begonnen en in het begin kon ik mijn materiaal in 1 kratje houden......'.Wacht maar', zei mijn vriendin en ja ze heeft gelijk gekregen. Inmiddels heb ik een kamer ingericht met materiaal in VELE kratjes. Weefsters zijn verzamelaars.
Heerlijk om te doen. Ik vind het zo rustgevend: Je hebt geduld en doorzettingsvermogen nodig. 

Ben van plan om regelmatig iets van me te laten horen. Moet natuurlijk deze weblog nog aankleden, maar dat moet ik nog even bekijken hoe dat werkt. 
Deze theedoek heb ik als eerste werkstuk gemaakt om er weer in te komen; het was het begin van een geweldige hobby waar ik dagelijks van geniet.