Omslagdoeken gebreid en gehaakt

Het is meer dan een jaar geleden dat ik geïnspireerd door een vriendin ben begonnen met het breien van een omslagdoek.

Zomaar, zonder patroon, ribbels, lekker gemakkelijk.

Begin juli 2014 maakte ik deze foto.

De wol had ik zelf gesponnen, helemaal mijn kleur, de breitas die ik ooit van Marloes (kreatief) gekregen heb kleurt er prachtig bij. Ik gebruik die tas veel. 

Af en toe een toer met gaatjes en onderaan heb ik een kant patroontje gebreid... 

Leuk om te doen.... Ik dook in mijn wol voorraad: er lagen nog een paar bollen Noro met zijde, daar ben ik maar mee aan de gang gegaan. Jongste dochter (dicht bij het vuur) zag mij breien en zij kon ook wel zoiets gebruiken...

Dit keer had ik een patroon op gezocht en moest beginnen met een gehaakte opzet....dan komt het boekje opzetten en afkanten goed van pas; ik had het met mijn verjaardag gekregen. Het breien ging voorspoedig, ik was toen al wel met de chemo kuren bezig. Er waren heel veel dagen dat ik me wel goed voelde....

Zo, af; er moest wel franje aan. Gelukkig had ik genoeg wol. Het begin voor de volgende doek lag al weer klaar:

Ook Noro, maar nu 100% wol en deze zou voor mijn oudste zus worden. Ik had niet al te veel garen, wel een effen wol die er prima bij paste wat kleur betreft maar veel te zwaar was bij de zachte luchtige Noro. 

Nu had ik al eens met deze Noro geweven en er eigenlijk nog niets van gemaakt; dat heb ik dus weer los gemaakt en voor het breien gebruikt..... wel wat extra aan/af hechtingen maar dat mocht de pret niet drukken... geen franje dit keer.

Een vriendin wilde wel even showen.... Mijn zus vond en vind hem heerlijk en er kwamen meer liefhebbers.

Oudste dochter ging voor rood met franje. 

Ik was niet instaat om naar een winkel te gaan, maar gelukkig had ik heel wat rode wol gesponnen in het voorjaar. 

Daar ben ik mee gaan breien en deze omslagdoek is als breiwerk mee geweest naar het ziekenhuis in Groningen waar ik geopereerd werd. In die week heb ik heel wat steekjes gedaan en later in het Verpleeghuis heb ik het breiwerk af gekregen maar ik had niet wol genoeg bij me om franje te maken. 

De rode doek kwam dus even in de wacht......

Later thuis heb ik de klus geklaard, maar moest wel wol bij spinnen. De kleur was natuurlijk niet precies hetzelfde; dat heb ik opgelost door de hele doek met franje en al nog eens in een rood verfbad te stoppen. Mooi kleurtje werd het toen.

Een andere vriendin wilde wel even meewerken om de boel op de foto te krijgen.  

Ondertussen was ik nog in het verpleeghuis aan iets nieuws begonnen: haken dit keer en voor mij zelf. De twee kleuren wol had ik al een paar jaar in huis. Het patroon had ik eerder al besteld en ik kon beginnen. Heerlijk om te doen. Haken doe ik niet zo vaak.... Natuurlijk had ik veel bekijks daar; ik zat altijd te breien of te haken..... Deze omslagdoek was snel klaar, maar ik had geen wol genoeg om de leuke franje die bij het patroon hoort te maken. Dat scheelde me veel werk, mijn zus haakte in dezelfde tijd ook deze doek maar met een dunner garen- dus veel meer toeren- zij maakte die franje wel; het was nog een hele klus.

Even showen op het bed in het verpleeghuis; later thuis heb ik hem in de Eucalan gehad en op mijn hoog-laag bed in de kamer op gespannen, toen werd alles nog veel mooier.

Nu de voorlopig laatste doek voor de dochter van mijn zus voor wie ik eerder breide.

Graag groen met franje. Ik heb niets beloofd want dit speelde toen ik nog geopereerd moest worden en er nog 3 chemo kuren aan zaten te komen.... Ik was natuurlijk wel van plan om aan haar wens te voldoen. 

Speuren op het internet, daar zag ik prachtige Noro met een flink prijskaartje er aan en niet erg wasbaar.... niet doen dus. Ik heb lang kunnen denken en ineens viel het kwartje. 

Zelf verven. Er stond een tas vol wol klaar voor de kringloop>> toch nog even kijken wat weg gaat. Zag ik toch een groot aantal bollen grijze wol uit Noorwegen...van mijzelf, dat gaat toch niet weg... Nee dus, verfspullen bij elkaar gezocht en lekker prutsen op het aanrecht.

Het lukte prima. Er moesten wel heel wat strengen geverfd worden want de dame in kwestie is behoorlijk lang..... 

Zo is ie geworden, lekker wapperend in de wind aan een schapen schering op de boerderij van mijn zus. De volgende dag kwam mijn nicht en ze was erg verrast dat het me gelukt was. 

Voorlopig ben ik even klaar met omslag doeken......???

Ze zijn me allemaal even lief; ik heb het met plezier gedaan, maar in de zomer ben ik liever aan het weven.. daar over later.

Gisteravond had ik al een flink stuk klaar van deze blog, maar het was de hoogste tijd om te gaan slapen; ik wilde opslaan om later verder te gaan maar oeps er ging iets fout> weg was mijn noeste arbeid... gelukkig heb ik de foto's wel en het verhaal zit in mijn hoofd. Vandaag helemaal overnieuw en misschien wel wat anders, maar jullie weten wat ik gedaan heb toen ik ziek was....en dit was niet alles, het gaat nu goed met me... daar ben ik heel dankbaar voor.

Gehaakte kleedjes, veel proeflapjes........en kantjes.

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de lieve reacties die ik kreeg op mijn vorige blog.... Het heeft me goed gedaan;   ik heb nog heel wat om over te schrijven..

Ruim een jaar geleden kreeg ik de vraag of ik ook oude gehaakte kleedjes had...... ja zeker, ergens heb ik die wel heb ik geantwoord. Zoeken dus......

Deze doos gaf mijn schoonmoeder mij meer dan 40 jaar geleden.

In de doos werden allerlei proefjes van haakwerkjes bewaard. 

Of alle proefjes ook door haar gemaakt zijn weet ik niet zeker: zij was wel dol op haken; sommige kleedjes zijn zeker wel van haar hand.

 Een aantal beginnetjes van kleedjes.... de draadjes zijn niet afgewerkt.... mooi zo laten!

Proefjes van tussenzetsels en randjes..

Nog meer randjes; bij de onderste rand is duidelijk met twee verschillende haaknaalden gewerkt.... welke dikte uiteindelijk gebruikt is???

Prachtige geschulpte randen en mooie puntjes...

Ook een aantal blokken en een stukje van een gordijntje..., dit model heb ik ook gehaakt, maar dan in jaren 70 kleurtjes, oranje, geel, groen, paars, bruin.... Toen heel prachtig. Ze zijn al lang versleten.. Mijn schoonmoeder heeft ook heel wat spreien gehaakt; eerst mooie witte en later voor onze dochters gekleurde - jaren 70 kleuren + fel rose dus.

Het bovenste randje is dat naaldkant? 
Boordjes met een randje van frivolité; dat heb ik zelf veel gedaan toen ik leerde voor handwerkakte U, lang geleden.... Je kon het zo gemakkelijk meenemen in de trein of de bus... 

Een vlinder van frivolité en vlinders van naaldkant..en een haakwerkje in kleur... in een prachtige techniek. 
Er zaten ook 2 strengetjes katoenen garen in. Daar heb ik wel meer van en ook heb ik veel strengetjes naturel kleurige heel dunne zijde; die zijn nog van voor de oorlog. Zij heeft ze altijd bewaard en ik dus ook. Wel heb ik van de zijde gebruikt in weefwerk, maar dan geverfd..

En nu de kleedjes... Ik heb ze dus opgezocht en in de doos gelegd. Ze zijn wel gebruikt, dat herinner ik me ... Er zijn meer dan dat ik hier laat zien...

Dit is een prachtig kleed met Ierse rozen en vlecht werk. Wat een klus moet dit geweest zijn...

Keurige zoompjes en een kantje...welke techniek is dit?? Klos kant misschien. Het heeft wel een sopje nodig.

Alle andere dingen ook trouwens..

In de doos zit nog veel meer, maar zo is het wel genoeg...

Dit schattige kleedje is dan wel niet gehaakt, maar het is heel mooi gemaakt..  
Alles heb ik vanmorgen vroeg op de foto gezet...en later deze ochtend weggegeven aan Anne, die nog jong is en vorig jaar om kleedjes vroeg... Ze heeft er toen 3 gekregen, van iemand anders en er zelf nog heel veel bij gehaakt om te kunnen maken wat zij van plan was..... wel in een leuk kleurtje. Ze heeft er zelf overgeschreven in een blog (klik) Een prachtig project. 
Voor mij een laatste blik in de doos - het deksel is los maar kan wel gemaakt worden.... Alles krijgt een mooi plekje..

En Anne?? die was helemaal verrast en dolblij...

Ik ga weer weven, spinnen, breien; er is nog zo veel dat ik wil doen. Plannen en ideeën genoeg.....

Ik ben er nog....

Het is bijna een jaar geleden dat ik mijn laatste logje geschreven heb..... 
Nu wil ik de draad weer oppakken. 
Er is erg veel gebeurd in dat jaar. Ik voelde me al een poos niet fit, had last van de rug en pijn in m'n been. Ja, ik had een hernia, maar er bleek meer en erger aan de hand te zijn. Totaal onverwacht bleek ik kanker te hebben.

Nu ben ik 6 chemo kuren en een zware buikoperatie verder en er zit ook al een flinke herstel periode op. De eerste kuren was ik thuis en heeft mijn familie me geholpen. Daarna was ik 3 maanden in de revalidatie afdeling van een verpleeghuis en nu al weer bijna 4 maanden alleen thuis.... Het gaat goed met me.
Mijn geliefde Heer Bommel was en is ook in hetzelfde verpleeghuis, maar dan op de verblijf afdeling. Ik kan de zorg voor hem niet meer aan. Nu ga ik een aantal keren per week naar hem toe. Heb grote bewondering voor hem.

Het afgelopen jaar heb ik toch wel veel aan mijn hobby kunnen doen. Het breiwerk ging mee naar het ziekenhuis en op mijn goede dagen heb ik heel wat steekjes gedaan.... heb de nodige foto's gemaakt en op facebook heb ik wel het een en ander de wereld in gestuurd. 
Wat was ik blij dat ik de laptop tot mijn beschikking kreeg. Eindelijk weer contact met de buitenwereld.

Al die tijd stond het weefgetouw gewoon in de kamer met een weefsel erop. Mijn twee rode katers waren thuis en werden liefdevol verzorgd door de overbuurman.

Ze hebben zich kennelijk wel wat verveeld en het weefsel als een soort krabpaal gebruikt. Ik ontdekte het pas toen ik weer wilde weven. Nou ja, zo erg was het niet... ik heb wat nieuws opgezet en de zijden shawl is inmiddels al weer een paar weken klaar..

Ik ben weer lekker bezig in de tuin, heb wel hulp gehad om de achterstand die er was op geruimd te krijgen en nu geniet ik weer van het tuinieren wat ik ook heel erg graag doe.

De rododendron bloeit ook dit jaar weer uitbundig en dat is wel bijzonder hier op de kleigrond. Ik kreeg hem 15 jaar geleden van Heer Bommel, hij wist niet dat die plant een andere grondsoort nodig heeft dan wat wij hier hebben, ik heb een deel van de tuin toen afgegraven en er andere grond opgebracht. De rododendron werd altijd extra verwend en daarom bloeit hij nog steeds. Dank je wel Heer Bommel.