Hand dye effect sjaal en nog meer..

Een paar keer per jaar ga ik op reis met de trein. Ik heb zo'n oude mensen kaart met keuzedagen waarop NS mij voor weinig geld brengt waar ik heen wil.. Begin november ging ik zo naar de landelijke weefdag in Barneveld. Onderweg wilde ik dit keer iets anders doen dan krant lezen en ik nam een haakwerkje mee. 

Bij Elizabeth had ik leuke onderzetters gezien en dan is het goed dat je wat materiaal in voorraad hebt. Een bolletje katoen en een bijpassende haaknaald waren snel gevonden; even het patroontje uitproberen, de eerste onderzetter was  zo klaar. Het patroon  op een briefje geschreven, een schaar, een naald en alles in een bakje gestopt en de reis kon beginnen. Onderweg heb ik een aantal gemaakt en de volgende ochtend tijdens de koffie

mochten ze op de foto. 

Het was erg leuk om te doen en ik heb inmiddels al een aantal series in diverse kleuren gemaakt.

Ik had al zo'n prachtige colsjaal gehaakt en ik wilde er ook graag een mutsje bij maken. Jeanet had me nog een bol Invicta Colour gestuurd en ik heb naar eigen idee een lekkere muts gehaakt.

Met weven heb ik ook niet stilgezeten. Ik heb inmiddels een blauwe sjaal/omslagdoek/stola voor mijn zus gemaakt. Nu heb ik al mijn 5 zussen en m'n broer voorzien van een echte
"Bommelmien". Ze zijn allemaal verschillend en deze laatste vind ik wel heel erg mooi.

Heerlijk om te weven. Het hand dye effect van Regia sokkenwol is prachtig. Ik heb 2 bollen wol helemaal gebruikt voor de schering en ingeslagen met een dunne indigo geverfde wol. De sjaal heb ik behandeld zoals Anna adviseert in haar blog. 

De sjaal zuigt zich vol water met een scheutje Eucalan. Gewoon laten drogen en een foto maken.... dat viel nog niet mee. Zo'n grote sjaal laat zich niet zo gemakkelijk vangen in één beeld. 2.20 meter lang en 60 cm breed. Buiten sneeuwde het; geen optie dus. Heer Bommel kreeg de sjaal om z'n schouders...hij vond het best want het was een mooie kleur...

Zo kunnen jullie toch mee genieten... en toen was het inpakken en wegsturen, gewoon in een doosje met de post. Voor het eerst online verstuurd; wat er niet mogelijk is  tegenwoordig. 
Nu ga ik beginnen met de opdracht voor mijn weefgroepje. 
Ik heb goed in mijn voorraad gekeken en ik hoef geen garen te kopen. UWYH =Use what you have... Ik moet alleen een streng wol verven en dat kost me nu ook niets want de verf heb ik...(een paar maanden geleden gekocht).

Dit zijn de kleuren die het moeten doen. Twee tinten paars en zwart. De helft van de schering is klaar en ik ga nu snel verder. Dan is altijd de vraag: Wat ga je maken?? Dit keer geen sjaal maar een stof voor een kledingstuk voor mijzelf. Ik ben toe aan wat nieuws want alles zit me wat ruim. Met dank aan de diëtiste, de sportschool, het zwembad en mijn eigen doorzettingsvermogen lukt het goed om enige kilo's van mij af te schudden. Ik voel me prima en dat moet ook zo blijven.  

Blauwe en rode weefsels

In mijn vorige blog liet ik een weefsel zien dat niet helemaal goed ging... maar gelukkig kregen de draden van de schering een goede bestemming; er is niets verloren gegaan. Kleinzoon Berend heeft er kussentjes van gemaakt.

Iedere donderdag haal ik hem van school en dan is hij een nachtje bij ons. Vaak is hij achter 'zijn' weefgetouw te vinden en dan heeft hij de koptelefoon op en luistert ondertussen naar zijn favoriete muziek. Hij is al weer met het volgende werkstuk bezig en dit wordt een sjaal in zijn lievelings kleur: blauw.

Afgelopen donderdag kwam hij niet aan weven toe want er moest met de naaimachine gewerkt worden...
Er moesten zomen in handdoeken gemaakt worden en dat wilde hij wel doen. Hij heeft er echt talent voor! De spelden doe ik er in, maar het zal niet lang meer duren of hij kan dat ook.  Nog even een foto waarbij het kussentje gebruikt wordt... een Ikea krukje is ook zo hard....

Hij heeft sinds kort zijn eigen label: super trots en dik verdiend; natuurlijk in zijn kleur.

Vanmiddag heb ik een nieuwe blauwe schering gemaakt en morgen ga ik die op mijn weefgetouw zetten.
Dit was het blauwe verhaal en nu ga ik over het rode 'drama' vertellen.
Ik had een prachtige rode sjaal geweven..... en toch kon ik hem niet weggeven want na een wasbeurt was het inslag garen totaal vervilt en dat was bepaald niet de bedoeling.
Het was een mohair soort die niet erg was bestendig was.

Toen was er nog niets aan de hand..... de sjaal was klaar om van het weefgetouw af gehaald te worden...

Als ik nu zo naar de foto kijk lijkt het wel mee te vallen; een detail van de zijkant laat wel zien wat ik bedoel en als je op de foto klikt zie je helemaal dat dit niet goed is.

Jammer, maar ook voor dit mislukte weefsel komt wel een bestemming. Dit gebeurde vlak voor onze Zeeland reis. 
Bij Jeanet bestelde ik 2 bollen Regia met Hand-dye Effect. Zij had dit garen niet in haar collectie maar zorgde wel dat ik het kreeg..HULDE.. Op zaterdag 3 november arriveerden de bollen hier op Bommelstein en een week later was de nieuwe sjaal klaar. Ik kon er pas op vrijdag mee beginnen  want al mij weefgetouwen waren nog bezet met andere weefsels. Vrijdag de schering opzetten, door de hevels en het riet halen en op zaterdag aanbinden en weven.....
Ik kon de hele dag lekker doorwerken en de volgende dag kreeg weer een andere zus (ik heb er 5) alsnog haar verlate verjaardagscadeau. Ook dit werkstuk kreeg een wasbeurt en nu gelukkig geen problemen. Ik had geen tijd om het proces te fotograferen; toch nog vlug, voordat hij meegenomen werd, een foto op de tuintafel die overigens binnen stond.

Het is een lekkere lange sjaal geworden en hij is super zacht. Het effect is heel anders dan bij breiwerk, waarvoor dit 
garen meestal wordt gebruikt. Het is 70% superwash wol en 25% polyamide en nog 5% acryl; het mag niet in de droger..... dat lijkt me ook niet nodig.

Brei- en haakwerk van mijn zus Froukje

Afgelopen zondag vierde mijn oudste zus Tiny haar verjaardag. Natuurlijk waren wij er ook  en we knoopten er een paar dagen aan vast want we moesten onze vakantie nog 'evalueren'. Dat hebben we maandags gedaan.
Zus Froukje was ook van de partij en zij had DE door haar gebreide Arnemuidense Visserstrui meegenomen want hij moest nog op de foto. Patroon, garen en advies natuurlijk van Jeanet

Heer Bommel wilde wel even als model dienen en de trui paste ook hem prima maar hij is voor Froukje haar man. Ze heeft er minder dan 4 weken over gedaan om hem te breien en als ze bij Koos op bezoek ging had ze ander breiwerk mee..

Deze kantsjaal is ook al bijna klaar en in Zeeland haakte ze even een paar pannenlappen van restanten katoen van onze moeder die al jaren bij Tiny in een doos op zolder lagen..

Lekker kleurig en met al even fleurige achterkanten..

Zo'n prachtige trui wil iedereen wel en het toeval wil dat onze jongste zwager een familiedag had gehad op Scheveningen - waar zijn familie vandaan komt - en daar had hij een prachtige visserstrui gezien...... in het museum. Hij zou z'n schoonzuster eens lief aankijken....en dat heeft hij gedaan, maar ook heel veel achtergrondinformatie aangeleverd. Froukje heeft al een aantal proefjes gemaakt. De Scheveningse visserstrui heeft veel kabels in de bovenste helft van voor- en achterpand. Zwager Michiel heeft een grote maat nodig maar dat is geen punt voor de breister. Het garen wordt besteld en dan kan ze los.

Zus Tiny kocht ook garen bij Jeanet uit Arnemuiden en zij heeft haar eigen patroon gekozen..

Een prachtige kleur die haar heel mooi staat. Als ie klaar is maak ik er een foto van en laat ik het resultaat zien. 
Ik kocht daar 2 bollen dikke sokkenwol met de bedoeling er een sjaal van te weven. De kleuren zijn prachtig.

Het maken van de schering verliep voorspoedig en alles ging lekker vlot. Het zag er allemaal heel mooi uit en ik was helemaal blij...... 

Prachtig toch? Na een halve meter weven begon de ellende. Ik had het kunnen weten want het garen was ongetwijnd. Ik dacht sokkenwol.. dat is sterk, ja om te breien wel.. 
Het begon op te stropen en ik had veel draadbreuk. Het was niet  leuk meer.. De schaar er in en van het geweven stuk maak ik wel wat.. Resultaat: heel veel lange draden van ongeveer 4 meter, maar ook die zijn niet verloren.... Kleinzoon Berend is kussentjes aan het weven voor op zijn kamer en als inslagmateriaal is dit garen prima.

Zo gaat er niets verloren. Als de kussentjes helemaal klaar zijn laat ik ze zien.
Een enkele keer gaat er wel eens iets mis. Een volgende keer laat ik nog een weefsel zien waarbij ik jammerlijk de mist in ging.... De beste breister laat immers wel eens een steek vallen....

Zeelandreis vervolg

Ja, onze midweek Zeeland is erg geslaagd. Dinsdag en donderdag  Veere bezocht en op woensdag ging de 'excursie' naar Arnemuiden. Ja, ja... Van het stadje hebben we niet zo veel gezien, want we moesten naar de Markt om dat geweldige winkeltje met wol, lapjes, haakwerkjes, truien, veel andere leuke dingen en Jeanet te bezoeken. Daar moet je geweest zijn. 
Het regende die week regelmatig, maar we konden droog het winkeltje vinden en schrik...Jeanet was er niet.......
maar haar man Ali wel en we kregen van hem direct koffie aangeboden; zijn vrouw was maar heel even weg (was ook zo).

Mijn zus Froukje wilde garen kopen voor zo'n super Arnemuidense vissers trui die ze in Veere in het Handwerkcafé gezien had en dat moet je bij de bron doen. 
Jeanet toverde al gauw geschikt garen tevoorschijn en de koop was gesloten. Mijn zus Tiny had ook wel zin om een trui te breien, maar dan voor zich zelf. Niet de vissers trui, want er moest een lengte effect in komen....... ook zij slaag de prima.
En ik?? 2 bollen Invicta colour en 2 bollen dikke sokkenwol beide van Scheepjeswol en een bestelling van 2 bollen Regia met Hand-dye effect in rode tinten dat ze speciaal voor mij zou laten komen(daar schrijf ik in een volgende blog over).

Natuurlijk kregen we alle drie de nodige patronen mee. Heer Bommel wachtte geduldig in het atelier met Meneer Ali.... 

Ondertussen werd er wat afgekletst en we moesten natuurlijk ook nog op de foto....als bewijs dat we daar in die super winkel geweest zijn....
Mijn fototoestel zat in de tas, maar ik had het te druk met kijken en praten..... Ali maakte deze 2 foto's en ik mag ze gebruiken...

Drie zussen en Jeanet; de deugd in het midden.....met hun schatten...
We zaten nog maar net  in de auto toen de regen weer met bakken naar beneden kwam... vreselijk wat een weer. Maar.... de buit was binnen en de meeste bollen garen zijn al verwerkt. De Arnemuidense Visserstrui voor de man van Froukje is KLAAR. Gebreid in 4 weken...
De trui van Tiny vordert gestaag, maar zij is later begonnen te breien, want er moet ook gequilt worden.... en ik heb mijn colsjaal gehaakt. Een hele serie foto's hiervan heb ik per ongeluk van het toestel gehaald zonder dat ze opgeslagen waren.....dus even vlug een foto in de trein.. 

Het weefsel van de dikke sokken wol is mislukt, maar het garen is niet verloren, want als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.....  Dat wordt weer een nieuw verhaal over mislukte weefsels..... want dat heb ik wel eens.......

Volgende week is Tiny jarig en dan knopen we er een 'reünie' aan vast om onze Zeelandreis te evalueren... de Haagse visserstrui wordt op de foto gezet, want daar heeft Froukje nu nog geen kaas van gegeten... maar dat komt wel want ze gaat zich binnenkort storten op de wereld van computer/laptop/www/bloggen en dan volgt digitale foto's maken ook wel. Froukje je bent al een kanjer met breien en ik heb grote bewondering voor je dat je nu toch de stap gezet hebt om world wide te gaan en zonder dat je het wist is jouw blauwe trui die je vorig jaar breide voor je zelf al een aantal keren de wereld in gestuurd via blogs van enkele van mijn blogvriendinnen.
Riet schreef over haar belevenissen in het Handwerkcafé in Veere en ook Lupineke maakte gisteren een blog waarin jij zo de wereld in kijkt. 
Natuurlijk maak ik ook foto's van Tiny haar breiwerk en  vertel ik over haar andere (handwerk) activiteiten en natuurlijk ben ik ook druk met mijn weefwerk. Vanavond ga ik voor het eerst hier in de buurt naar een breicafé..
Spannend.

Zeeland reis

Het is al weer 4 weken geleden dat we op vakantie gingen naar het voor ons onbekende Zeeland. Dat werd dus hoog tijd om daar verandering in te brengen. 
Een huisje huren in een bekend vakantiepark in Domburg was snel geregeld met dank aan het internet.
Twee van mijn zussen gingen mee. Nog nooit waren we zo samen op vakantie geweest en het is super geslaagd!!! 
Het weer was niet erg goed die week, maar dat deerde ons niet want er waren flink wat handwerken meegenomen.

Op dinsdag zijn we naar Veere geweest naar het handwerk café in Museum De Schotse Huizen. Wat was het daar gezellig. Er waren heel wat dames lekker creatief bezig. Wij hadden natuurlijk ook ons handwerk mee, maar wat mij betreft is er geen steek gedaan, zo druk had ik het met praten en kijken.

Mijn zus Froukje heeft wel lekker zitten breien aan haar kantsjaal. Voor deze gelegenheid had ze haar pas gebreide trui aangetrokken en op tafel ligt een vest in ajour breiwerk.
Ze zag daar ook dat iemand DE Arnemuidense visserstrui aan het breien was en dat wilde zij ook gaan doen.... 
Wij hebben heel geanimeerd zitten praten met Sylvia, de  conservator van het museum, over beukjes en borduurwerk. 

Ook het speldenkussen van de Zeeuwse knoop konden we bewonderen.
De middag vloog om en voor we het wisten was het tijd om op te ruimen.

Nog even een foto van Zeeuwse kerstballen van een mevrouw uit Goes.

Van het museum hebben we niet veel gezien, maar dat is later goed gekomen. Op donderdagmiddag zijn we weer naar Veere gegaan om eens uitgebreid rond te kijken in De Schotse Huizen en ik was van plan om het borduurpakket van het speldenkussen te kopen. Gelukkig zag ik iets anders wat de herinnering aan ons bezoek aan Veere levendig zal houden. Heer Bommel was ook van de partij en hij heeft al dat handwerk-, brei-, en haak gedoe manmoedig doorstaan; (hij is opgegroeid in die wereld) ook hij heeft genoten...
Voor hem dus deze stropdas als grote liefhebber van alles wat Schotland is: en ik hoef niet te borduren.....

De ontwerpster van de prachtige tartan hebben we ook ontmoet. Ze was de kaarten aan het bijvullen en er waren speldenkussens besteld en die moesten verstuurd worden. 
Wat een prachtig museum!! Alleen jammer dat het niet zo toegankelijk is voor mensen die niet zo goed ter been zijn.
In Veere zijn een aantal bijzondere winkels en de kattenmat werd meegenomen door mijn oudste zus.

Tot besluit nog even een kop koffie met wat lekkers voor de liefhebbers...

Op het terras was het nogal winderig; wat wil je ook zo vlak bij het Veerse Meer.

Even later scheen de zon even en we konden toch buiten zitten en ook deze lekkernij smaakte heerlijk.

Dat waren de dinsdag en donderdag.... wat hebben we op woensdag gedaan???? Zou het te maken hebben met DE Arnemuidense Visserstrui???? Daar gaat mijn volgende verhaaltje over en ik zal niet weer zo lang wachten...

Pellenweefsel

Afgelopen week heb ik een flitsreis naar Duitsland gemaakt. Heb je een huis vol weefmateriaal, maar natuurlijk niet het juiste..... Ik ga een pellenweefsel maken en de witte kleur voor de schering heb ik wel, maar voor de inslag heb ik niet genoeg. Natuurlijk kan ik het bestellen, maar het is toch veel leuker om naar mijn weefvriendin Carolien  te gaan. Ik weet dat zij een grote voorraad garens heeft en we kunnen ook weer even lekker brainstormen.

Zij had een getouw ingeregen staan en ik kon direct beginnen. Eerst hebben we een ontwerp gemaakt en het was maar goed dat ik wel eens eerder zo'n weefsel gemaakt heb, want dit keer mocht het wel wat ingewikkelder..... 

Hier had ik precies de helft van de keukendoek geweven

Om te onthouden of ik rechts of links moet beginnen

en dan ook nog de goede kleur en het juiste materiaal

snap je er niks van?? geeft niet. zo ziet het er uit. 

Ik heb even hard gewerkt en deze keukendoek kon ik mee naar huis nemen.......voor de foto mocht ie even aan de keukendeur hangen.

Natuurlijk ga ik hier thuis nog meer maken en daar voor heb ik prachtig materiaal gekocht : Zweeds weefgaren, bekend om de prachtige kleuren en de prima kwaliteit. 

Voorlopig is dit inslag materiaal nog niet op. Er worden theedoeken en keukendoeken geweven en ze zijn bedoeld voor onze jongste dochter voor in haar nieuwe keuken. 

Natuurlijk was dit niet alles wat ik mee  genomen heb ...als je er toch bent neem je ook nog wol mee voor de Mac Bommelsjaal die Heer Bommel dol graag wil hebben. Hij is nog niet aan de beurt maar de wol is er al wel en het wordt dus een vrije interpretatie van een patroon...uit zijn

geliefde Schotland. Natuurlijk doe ik ook nog verslag van wat er allemaal gedaan is de laatste weken en hoe het met de geweven zakdoeken is...

Ik verbaas me er over dat zo veel mensen mijn blog bezoeken. Het is al een hele tijd geleden dat ik iets geschreven heb en elke dag nog zijn er bezoekers. De blog

over het handwerk onderwijs wordt vaak bezocht, maar de

oude breiboeken staan nog steeds boven aan. Nu is dat op

zich niet belangrijk. Ik vind het gewoon leuk om over mijn bezigheden te schrijven en ik zou willen dat de dagen niet

zo snel gaan..... en de leuke contacten die ik heb met een

aantal volgers vind ik helemaal geweldig.

Give-away

Zo af en toe komt er een Give away langs in Blogland. Om iets te vieren of om zomaar wat leuks weg geven..

Een paar weken geleden liet Marjolein zien wat je van restjes kunt maken. Ze gaf ze zomaar weg en ik wilde best zo'n schattig rugzakje hebben.... kleur maakt niet uit.

Er waren nog meer liefhebbers en Marjolein heeft kennelijk besloten iedereen blij te maken. Ze breide een schaal vol rugzakjes.

Deze foto is van Marjolein; ik heb hem even geleend want ik vind hem zo leuk. Zie je die bovenste groene met de rose bloemetjes??? die is helemaal naar Fryslân gereisd. Vanmorgen is ie door meneer Post in de brievenbus gedaan na een verre, langdurige reis.. Sommige zussen waren zaterdag al op de bestemming aan gekomen, maar mijn rugzakje kwam dus vanmorgen. Kijk maar:

Ook nog een leuke kaart  met een breister..... en groentje heb ik direct aan mijn tas gehangen.....kan de winkelwagenmunt in en wat parkeergeld.

Een geweldig leuke give -away. Bedankt Marjolein.

Handwerkopleiding

In Handwerken Zonder Grenzen van aug-sep 2012 staat een buitengewoon interessant artikel over een handwerkcursus aan de Pabo Hogeschool Helicon in Zeist. Oude technieken in een nieuw jasje.......Toen ik dit las moest ik direct aan mijn eigen opleiding denken. Dat is al weer bijna 50 jaar geleden....... Dat waren ook oude technieken, maar toen al behoorlijk stoffig.

Allerlei herinneringen kwamen boven en ik ben op zolder gaan zoeken want ik heb vast wel iets bewaard....
De eerste handwerk ervaring die ik had was op de lagere school in de eerste klas.. Licht rose katoen, stroeve stalen breinaalden, veel zweet en tranen, uithalen en opnieuw beginnen en op het rapport: breien 5. Een traumatische ervaring.
Het breien en andere handwerken heb ik thuis geleerd met dank aan mijn moeder en oudere zusters.

Toen ik 17 was ging ik naar de Kweekschool en daar kreeg ik natuurlijk ook handwerkles want we moesten de bevoegdheid halen om les te mogen geven in NUTTIGE HANDWERKEN.

Heb heel wat onnutte dingen gebreid en gehaakt, die als les voorbeeld moesten dienen.Ook kan ik me herinneren dat ik een plooirok gemaakt heb. 
Ik kon inmiddels best goed handwerken en moest ook theorie leren uit dit boek:

Dat was andere koek: zo eenvoudig was het niet.... Ik heb het een paar maanden geleden weer eens opgezocht nu interesseert het me wel. Alles over draden, vezels, weefsels, materialen kom je daar tegen. Natuurlijk ontbreken de nieuwste materialen, want het boekje is van de jaren 60.

Ik haalde fluitend de bevoegdheid: akte k en nadat ik ruim een jaar later geslaagd was voor de hoofdakte ben ik direct begonnen aan de opleiding voor VROUWELIJKE HANDWERKEN: akte u. Dit deed je naast je werk en 2 jaar lang ben ik 1 of 2 avonden per week naar Amsterdam gegaan samen met een oudere zus die ook onderwijzeres was. We woonden in IJmuiden en zij had een Fiat 600 en samen tuften we dus naar onze les.

Daar heb ik heel veel technieken geleerd. Veel naaiwerk. Natuurlijk breien, haken en borduren op veel manieren, smocken, open naaiwerk, perzisch ajour, holbein techniek, maar ook macramé, frivolité, filet knopen en tule doorstoppen en vast nog wel meer....

Veel voorbeelden maken; dat was best aanpoten naast het werk van een beginnende schooljuf. In het weekend werd er druk gehandwerkt. Niet alles kwam af.....

En dan het examen...... 
Na twee jaar opleiding mocht je het proberen: er slaagde altijd maar een enkeling, maar voor mij maakte het niet zoveel uit... Twee dagen naar Den Haag vol goede moed. De eerste dag, knippen en naaien. Een babyjasje met een ruche. De volgende dag: stoppen, stof versieren en nog iets maar dat kan ik niet voor de geest krijgen en theorie. Uit een grote hoop werden een paar lapjes gepakt en ik moest er over vertellen......

Resultaat:  een herexamen voor knippen en naaien. Daar had ik 2 keer een 4 voor, maar alle andere onderdelen waren  heel goed. Ik had de ruche schuin moeten knippen en er dubbel aanzetten.......... Een paar maanden later weer naar Den Haag en toen haalde ik 2 keer een 7. Geslaagd dus. Van onze groep van ruim 20 cursisten slaagden uiteindelijk dat jaar (1967) maar 2... 
Voor sommigen erg zuur, want zij waren specifiek handwerklerares en hadden de bevoegdheid brood nodig.

De hele opleiding vond ik eigenlijk erg ouderwets en oubollig. Zeer weinig creativiteit; wel heel technisch. 

Tot 1974 was handwerken een verplicht vak. Toen dat niet meer het geval was verdwenen de vakleerkrachten en er werd steeds minder echt gehandwerkt.

In het Nijverheidsonderwijs was ook een verandering aan de gang. Textiele werkvormen werd het nu genoemd en er moest worden bijgeschoold. Ik had ook wel zin in wat nieuwe technieken en inzichten. Ik woonde inmiddels in Fryslân.
Twee jaar lang ieder woensdag middag en avond naar Groningen en daar ging het heel anders. Kunstgeschiedenis, tekenen en stof ontwerpen, batikken, ikat, zeefdrukken, kleurenleer, voelobjecten, vakdidactiek en nog veel meer. Dat was leuk! Het was natuurlijk wel een paar jaar later, toch nu ook wel 30 jaar geleden...
Ik heb een aantal door mij gemaakte handwerken op de foto gezet om een indruk te geven hoe ik bezig was met mijn Vrouwelijke handwerken... Ik was bijna 40 jaar gewoon onderwijzeres met een grote liefde voor het handwerken. 
Ik zou best naar die cursus willen want daar komen zaken aan de orde die handwerken voor de basisschool weer aantrekkelijk maken. Creatieve vakken zijn broodnodig, als afwisseling, want er wordt al zoveel met het hoofd gewerkt. Zeist is wel wat ver weg en ik ben niet jong genoeg....... Helaas.