Aller au contenu

sint

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « sanctus » (minme sinse).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sint sints

sint omrin

  1. (mot d’ rilidjon) ome ricnoxhou come foirt rilidjeus pa les djins di s' kiminålté.
    • Vosse mame, c' esteut ene sinte.
    • Dilé l' pére étèrnél qui l' a volou r'houkî ;
      I lî faléve, bin sûr, on sint d' pus, ou pasqui
      dji l'inméve trop…
      Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55.

Ratourneures

[candjî]
  1. a fé dåner on sint
  2. esse ås sintès façons: viker sintmint
    • Rire dins ses tchansons?
      Håre, ele e-st ås sintes* façons
      — Tchanson "Vive Sinte Mareye", HBrenu (fråze rifondowe).
  3. ni nén saveur ké sint priyî

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
djin ki s' a moenné foirt rilidjeuzmint

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike sint so Wikipedia

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin sint sints
femrin padrî sinte sintes
femrin padvant sinte sintès

sint omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. k' a yeu ene veye sins rprotche.
    • C' esteut on sint ome.
  2. sacré, e-n ene metowe rilidjon.
    • I n' vos fåt nén djonde li sinte ostiye.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye 2

[candjî]

Do viebe « sinti ».

Codjowas

[candjî]

sint

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « sinti ».
    • Dji sint åk ki broûle.
    • Ele ni s' sint nén bén.
  2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « sinti ».
    • Sint, po vey si ça n' broûle nén.
Ratourneures
[candjî]
  1. ça sint l’ agnon