Güney Slav dilleri
| Güney Slav dilleri | |
|---|---|
| Coğrafi dağılım | Balkanlar; ayrıca, Balkanlar'ın yakın çevresinde küçük kümeler |
| Sınıflandırma | Hint-Avrupa dil ailesi
|
| Alt bölümler |
|
| ISO 639-5 | zls |
 Güney Slav dillerinin dağılımı | |
Güney Slav dilleri, Doğu ve Batı Slav dilleri ile birlikte Slav dillerinin 3 alt kolundan biridir. Dil grubu Balkanlar'da yaklaşık 30 milyon konuşura sahiptir. Güney Slav dilleri kendi aralarında bir lehçe sürekliliği oluşturur,[1][2] grubun Batı koluna ait Sırpça, Hırvatça, Boşnakça ve Karadağlıca ise bu süreklilikte tek bir lehçe (Ştokavyan) olarak sınıflandırılır.[3]
Yazıya geçirilmiş ilk Güney Slav dili (ve aynı zamanda ilk Slav dili), 9. yüzyılda Selanik'te konuşulmuş, günümüzde Eski Kilise Slavcası olarak adlandırılan dildir. Günümüzde bu dil hâlâ bir dinî dil olarak Kilise Slavcası formunda kullanılmaktadır.
Sınıflandırma
[değiştir | kaynağı değiştir]Doğu grubu
[değiştir | kaynağı değiştir]- Bulgarca,
- Pomakça,
- Makedonca
- Eski Kilise Slavcası (ölü)
Batı grubu
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Friedman, Victor (1999). Linguistic emblems and emblematic languages: on language as flag in the Balkans. Kenneth E. Naylor memorial lecture series in South Slavic linguistics ; vol. 1. Columbus, Ohio: Ohio State University, Dept. of Slavic and East European Languages and Literatures. s. 8. OCLC 46734277.
- ^ Alexander, Ronelle (2000). In honor of diversity: the linguistic resources of the Balkans. Kenneth E. Naylor memorial lecture series in South Slavic linguistics ; vol. 2. Columbus, Ohio: Ohio State University, Dept. of Slavic and East European Languages and Literatures. s. 4. OCLC 47186443.
- ^ Roland Sussex (2006). The Slavic languages. Cambridge: Cambridge University Press. ss. 43-44. ISBN 978-0-521-22315-7.
Okuma listesi
[değiştir | kaynağı değiştir]- Тохтасьев, С.Р. (1998), "Древнейшие свидетельства славянского языка на Балканах. Основы балканского языкознания. Языки балканского региона", Ч, cilt 2
- Golubović, J. and Gooskens, C. (2015), "Mutual intelligibility between West and South Slavic languages", Russian Linguistics, 39 (3), ss. 351-373
- Henrik Birnbaum (1976). On the significance of the second South Slavic influence for the evolution of the Russian literary language. Peter de Rider Press. ISBN 978-90-316-0047-2.
- Masha Belyavski-Frank (2003). The Balkan conditional in South Slavic: a semantic and syntactic study. Sagner.
- Patrice Marie Rubadeau (1996). A descriptive study of clitics in four Slavic languages: Serbo-Croatian, Bulgarian, Polish, and Czech. University of Michigan.
- İğci, Alpay (2020). "Güney Slav Resmî Dillerinden Karadağlıcaya Genel Bakış". Balkanlarda Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları. 2 (2). s. 17-30. doi:10.47139/btdea.755199. 7 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2020.
