Prijeđi na sadržaj

William Petty, 2. earl od Shelburnea

Izvor: Wikipedija
The Most Honourable
Markiz od Lansdownea
KG PC
premijer Velike Britanije
Na položaju
4. jul 1782 – 26. mart 1783
MonarhGeorge III
PrethodiMarkiz od Rockinghama
SlijediVojvoda od Portlanda
vođa Doma lordova
Na položaju
4. jul 1782 – 2. april 1783
MonarhGeorge III
PrethodiMarkiz od Rockinghama
SlijediVojvoda od Portlanda
ministar unutrašnjih poslova
Na položaju
27. mart 1782 – 10. jul 1782
MonarhGeorge III
PremijerMarkiz od Rockinghama
on sam
Prethodipoložaj uspostavljen
SlijediThomas Townshend
ministar za Južni odjel
Na položaju
30. jul 1766 – 20. oktobar 1768
MonarhGeorge III
PremijerEarl od Chathama
Vojvoda od Graftona
PrethodiVojvoda od Richmonda
SlijediVikont Weymouth
Lični detalji
Rođenje(1737-05-02)2. 5. 1737.
Dublin, Grofovija Dublin,
Kraljevina Irska
Smrt7. 5. 1805. (dob: 68)
Berkeley Square,
Westminster, Middlesex
Ujedinjeno Kraljevstvo
PočivališteAll Saints Churchyard, High Wycombe
Politička strankaVighvska stranka
Supružnik/ci
Djeca3
RoditeljiJohn Petty, 1st Earl of Shelburne
Mary Fitzmaurice
Alma materChrist Church, Oxford

William Petty, 1. markiz od Lansdownea, KG PC (2. maj 1737 – 7. maj 1805), poznatiji po tituli Earl od Shelburnea koju je imao od 1761. do 1784. godine, bio je britanski političar rodom iz Irske, koji je od 1782. do 1783. godine služio kao premijer Velike Britanije, također poznat i po tome što je 1782. godine služio i kao prvi britanski ministar unutrašnjih poslova.

Kao mladić se priključio Britanskoj vojsci i sudjelovao u Sedmogodišnjem ratu, gdje se istakao i na kraju postao ađutant kralja Georgea III. Politilčku karijeru je započeo 1760. izborom u Dom komuna, da bi nakon očeve smrti 1761. naslijedio očevu plemićku titulu i mjesto u Domu lordova. Postao je blizak premijeru Williamu Pittu Starijem da bi se nakon Korzikanske krize priključio opoziciji. 1770-ih se zalagao za pomirljiv stav prema sjevernoameričkim kolonistima.

U vladu se vratio nakon što je Lord North smijenjen zbog poraza u Američkom ratu za nezavisnost, te je služio kao ministar kod Lorda Rockinghama, koga je nakon njegove smrti naslijedio na premijerskom mjestu 1782. godine. Njegov kratki mandat su obilježili pokušaji da se rat završi pregovorima; za razliku od Rockinghama, koji je načelo prihvatio nezavisnost SAD, Shelburne je Amerikancima nudio status dominiona, ali je taj prijedlog odbijen. Na kraju je Shelburne morao prihvatiti nezavisnost i potpisati Pariški mir, čije su odredbe izazvale bijes u britanskoj javnosti, zbog kojih je prisiljen na ostavku.