Prijeđi na sadržaj

Kraljevina Dalmacija

Izvor: Wikipedija
Kraljevina Dalmacija
Königreich Dalmatien
Regno di Dalmazia
Краљевина Далмација
Kraljevina Dalmacija
Zastava Kraljevine Dalmacije
Zastava
Kraljevine Dalmacije
Grb
     Kraljevina Dalmacija u sastavu          Austro-Ugarske
Statusbivša krunska zemlja u sastavu Austro-Ugarske
Službeni jezicihrvatski

talijanski
njemački

dalmatski jezik
Etničke skupine
(1880.)
371,565 Hrvati

78,714 Srbi

27,305 Talijani
Religija
496,966 rimokatolici

96,279 pravoslavci

539 ostali
Demonim(i)Dalmatinci
krunska zemlja
Površina
• 
12,831 km2
Stanovništvo
• Procjena za 1910.
645,666
ISO 3166 kod[[ISO 3166-2:Šablon:ISO 3166 kod|Šablon:ISO 3166 kod]]
Položaj i granice Kraljevine Dalmacije (5) u Habsburškoj monarhiji
Zastava Kraljevine Dalmacije
Grb Kraljevine Dalmacije

Kraljevina Dalmacija je bila austrijska krunska kraljevina unutar Habsburške Monarhije i Austro-Ugarske Monarhija od 1815. do 1918. godine. Glavni grad je bio Zadar.

Prošlost

[uredi | uredi kod]

Kraljevina Dalmacija formirana je od teritorija koje je Habsburška monarhija uspjela osvojiti od francuske imperije 1815. godine. Kraljevina je ostala u sastavu Habsburške monarhije kao posebna jedinica do 1918. godine, kada većina teritorije, osim Zadra i ostrva Lastovo, ulazi u sastav Države Slovenaca, Hrvata i Srba, kasnije Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (1929. godine preimenovana u Kraljevina Jugoslavija).

Demografska struktura

[uredi | uredi kod]

Austrijski popis iz 1900. godine, navodi sljedeće podatke u Kraljevini Dalmaciji:

Religije

[uredi | uredi kod]

Rimokatolički nadbiskup je imao sjedište u Zadru (Zadru) dok su kotorska, hvarska, raguska (dubrovačka), šibenička i splitska dioceze bile biskupije. Na čelu pravoslavnog stanovništva bio je episkop u Zadru tj. zadarski episkop (biskup).

Upotreba slovenske liturgije napisane u Glagoljici, stara privilegija koje su imali stari rimokatolici iz Dalmacije i Hrvatske, prouzrokovala je mnogo problema početkom 10-og vijeka. Postojala je “bojazan” da bi glagoljičke liturgije potpuno uklonile latinske, posebno na sjeverim ostrvima i izvan većih gradova gdje je slovenski elemenat bio veoma jak. Tako je 1904-te godine Vatikan zabranio upotrebu Glagoljice na proslavama Ćirila i Metodija pod izgovorom da ugrožava jedinstvo rimokatolicizma. Nekoliko godina kasnije, arhiepiskop Rajčević iz Zadra, diskutujući “glagoljički spor”, označio je katoličkom sveštenstvu (kleru) pokret kao “inovaciju od strane Panslavizma” da se odvoji od latinskog Rima.

Guverneri

[uredi | uredi kod]

Povezano

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]