røg

røg (język duński)

røg (1.1) fra et bål

wymowa:

Dania: [ˈrɔjˀ] • IPA: [ʁʌjˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dym

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) = ryge → palić

(2.2) = røge → wędzić

odmiana:

(1.1) (en) røg, røgen, blm

przykłady:

(1.1) Røg fyldte skolen og børnene måtte evakueres. → Dym wypełnił szkołę i dzieci trzeba było ewakuować.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ryge, røge

rzecz. ryger w

przym. røget

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. reykr

uwagi:

źródła: