Rejon ponikowicki

Rejon ponikowicki
Пониковицький район
	Rejon
Państwo	ZSRR
Republika związkowa	Ukraińska SRR
Obwód	lwowski
Siedziba	Ponikowica
Data powstania	1940, 1944
Data likwidacji	1941, 1946
brak współrzędnych

Rejon ponikowicki (ukr. Пониковицький район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944–1946. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Ponikowicy.

Rejon ponikowicki został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi ponikowicki^[1]. Rejon objął następujące obszary, należące przed wojną do województwa tarnopolskiego:

prawie całą zniesioną gminę Jasionów (bez gromady Hucisko Brodzkie^[2]) z powiatu brodzkiego;
prawie całą zniesioną gminę Ponikowica (bez gromady Gaje Smoleńskie^[3]) z powiatu brodzkiego;
mniejszą część zniesionej gminy Stanisławczyk (tylko gromady Rażniów i Ruda Brodzka^[4] z powiatu brodzkiego;
część zniesionej gminy Sokołówka (bez gromad Bajmaki i Bołożynów^[5]) z powiatu złoczowskiego;
część zniesionej gminy Toporów (tylko gromady Hucisko Turzańskie i Turze^[6]) z powiatu radziechowskiego.

Rejon ponikowicki przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Złoczów dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa^[7].

Rejon został odtworzony latem 1944 roku, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną^[8].

W 1946 roku rejon ponikowicki podzielony był na 19 rad wiejskich (stan na 1 września 1946): Dubyna, Hłuszyn, Hołoskowice, Hucisko Turzańskie, Jasionów, Łuczkowce (do 1946 Kadłubiska), Łuhowe (do 1946 Czechy), Majdan Pieniacki, Ponikowica, Ponikwa, Przewłoczna, Rażniów, Ruda Brodzka, Sokołówka, Suchodoły, Turze, Podgórze (do 1946 Wołochy), Wysocko i Zabłotce^[9].

1 listopada 1946 rejon ponikowicki zniesiono, przenosząc siedzibę z Ponikowicy do Zabłociec i przekształcając go w rejon zabłotecki^[10].

Przypisy

↑ Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.
↑ Włączoną do rejonu podkamieńskiego
↑ Włączoną do rejonu brodzkiego
↑ Główną częsć włączono do rejonu brodzkiego
↑ Pozostałą częsć włączono do rejonu buskiego
↑ Pozostałą częsć włączono do rejonów buski i łopatyńskiego
↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
↑ 1944 рік в історії (history.org.ua)
↑ NBUV
↑ Указ Президії Верховної Ради УРСР «Про перенесення районного центру Львівського району та перейменування Пониковицького і Сокольницького районів Львівської області» від 1 листопада 1946 р. // Відомості Верховної Ради Української РСР. — 1947. — № 11 (30 листопада). — С. 19–20.

Linki zewnętrzne

Львівська область

Zobacz też

[1] Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.

[2] Włączoną do rejonu podkamieńskiego

[3] Włączoną do rejonu brodzkiego

[4] Główną częsć włączono do rejonu brodzkiego

[5] Pozostałą częsć włączono do rejonu buskiego

[6] Pozostałą częsć włączono do rejonów buski i łopatyńskiego

[amt-7] Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.

[rik-8] 1944 рік в історії (history.org.ua)

[nbuv-9] NBUV

[10] Указ Президії Верховної Ради УРСР «Про перенесення районного центру Львівського району та перейменування Пониковицького і Сокольницького районів Львівської області» від 1 листопада 1946 р. // Відомості Верховної Ради Української РСР. — 1947. — № 11 (30 листопада). — С. 19–20.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]