Rejon niemirowski (obwód lwowski)
| Rejon | |
.JPG)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powstania |
1940, 1944 |
| Data likwidacji |
1941, 1957 |
Rejon niemirowski (ukr. Немирівський район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944–1957. Należał do obwodu lwowskiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Niemirowie.
Rejon niemirowski został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi niemirowski[1]. Rejon objął następujące obszary[2]:
- miasto Niemirów;
- całą gminę Wróblaczyn;
- całą gminę Wierzbiany;
- południowy fragment gminy Potylicz (gromady Ulicko Seredkiewicz i Ulicko Zarębane);
- północną, zalesioną część gminy Szkło (gromada Kurniki).
Obszary te należały przed wojną do powiatu rawskiego w województwie lwowskim; jedynie gromada Kurniki należała do powiatu jaworowskiego, tamże.
Na mocy dekretu z 13 lutego 1940 gromady Kurniki, Trościaniec, Parypsy, Przedmieście i Szczerzec zostały wysiedlone i zlikwidowane w związku z utworzeniem Jaworowskiego Poligonu Wojskowego[3].
Rejon niemirowski przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Rawa Ruska dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[4].
Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[5].
W październiku 1944, w wyniku wytyczenia granicy między ZSRR a Polską, jedna rada wiejska rejonu niemirowskiego – Radruż z 2410 mieszkańcami – została włączona do Polski. Obszar ten (wraz z Prusiem, Werchratą i Dziewięcierzem[6]) włączono przejściowo do reaktywowanego powiatu tomaszowskiego w odtworzonym województwie lubelskim; gdzie wszedł w skład gminy Lubycza Królewska. Stanowił on specyficzny podłużny i bardzo wąski klin na samym południu województwa lubelskiego, wrzynający się w głąb resztkowego województwa lwowskiego[potrzebny przypis]. Dopiero po utworzeniu województwa rzeszowskiego 18 sierpnia 1945[7], cypel ten został zlikwidowany, a miejscowości włączono do gminy Horyniec w powiecie lubaczowskim tamże[8]. Ponadto do rejonu niemirowskiego włączono gromadę Hruszów ze zniesionego rejonu horynieckiego, który włączono do Polski[9].
W 1957 roku rejon niemirowski zniesiono, włączając go do rejonu rawskiego[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.
- ↑ Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Львівської област. Харків.
- ↑ Смерека Б. Населення ліквідованих сіл на території Яворівського полігону (XVI — перша половина ХХ ст.) // Наукові праці історичного факультету Запорізького національного університету. Запоріжжя, 2017. Вип. 48. С. 27-28
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ 1944 рік в історії (history.org.ua)
- ↑ Przed wojną w gminie Siedliska (Prusie i Werchrata) i gminie Potylicz (Dziewięcierz), 1940–41 i 1944 w rejonie rawskim.
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 168
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej – 1948 r.
- ↑ Ukrainian SSR: Administrative-territorial division: on September 1, 1946. Kind. the first / Answer ed. M. F. Popivskyi. Information and statistical department at the Secretariat of the Presidium of the Supreme Council of the Ukrainian SSR. - K.: Ukrainian edition of political literature, 1947. - 1064 p.
- ↑ State Archive of the Lviv region.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]| Miasta na prawach rejonów |
|
|---|---|
| Rejony |
|
