Przejdź do zawartości

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVIII Letnie Igrzyska Olimpijskie
Ilustracja
IO 1960

IO 1968

Stolica igrzysk

Tokio
 Japonia

Liczba ekip

93

Liczba sportowców

5151
(4473 mężczyzn i 678 kobiet)

Liczba konkurencji

163 w 19 dyscyplinach

Otwarcie

10 października 1964

Oficjalne otwarcie

cesarz Hirohito

Zamknięcie

24 października 1964

Przysięga olimpijska

Takashi Ono (sportowcy)

Znicz olimpijski

Yoshinori Sakai

Stadion

Narodowy Stadion Olimpijski, Tokio

XVIII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XVIII Olimpiady) odbyły się w 1964 roku w Tokio (Japonia). Były to pierwsze igrzyska olimpijskie rozgrywane na kontynencie azjatyckim. Igrzyska te były jednymi z najlepiej zorganizowanych i najsprawniej przeprowadzanych w dotychczasowej historii. Dzięki zorganizowaniu igrzysk Japonia zerwała z opinią kraju imperialnego, militarnego i zrujnowanego po przegranej wojnie oraz wypromowała się na międzynarodowej arenie jako kraj nowoczesny i atrakcyjny do zagranicznych inwestycji. Przygotowania do igrzysk poprzedzone były modernizacją kraju, co przejawiało się m.in. budową nowych obiektów sportowych, rozbudową metra tokijskiego i uruchomieniem shinkansenu – pierwszej na świecie superszybkiej kolei. Igrzyska w „Kraju kwitnącej wiśni” stały się imprezą łączącą tradycje ze współczesnością (zastosowano m.in. najnowsze techniki pomiarów wyników). Były to także pierwsze na świecie igrzyska transmitowane w telewizji w kolorze. Po wykluczeniu przez organizatorów niektórych sportowców z Indonezji oraz Korei Północnej kraje te wycofały swoje reprezentacje. MKOL nie wyraził zgody na występ ekip RPA, co było reakcją na rasistowską (w stosunku do czarnoskórej większości) politykę rządu w Pretorii.

Do programu igrzysk wprowadzono kobiecą i męską siatkówkę oraz narodowy sport Japonii – judo. Lekkoatletyka poszerzona została o dwie nowe konkurencje: pięciobój lekkoatletyczny (późniejszy siedmiobój) oraz bieg na 400 metrów (obie wśród kobiet). Igrzyska olimpijskie w Tokio były rekordowe pod względem osiągniętych wyników – pobito 37 rekordów świata i 77 olimpijskich.

Państwa uczestniczące

[edytuj | edytuj kod]
Państwa uczestniczące

Na Igrzyskach w Tokio zadebiutowało 15 państw: Algieria, Czad, Dominikana, Kamerun, Kongo, Libia, Madagaskar, Malezja, Mali, Mongolia, Nepal, Niger, Senegal, Tanzania (jako Tanganyika) i Zambia (jako Rodezja Północna).

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie okolicy z 1989

Dyscypliny pokazowe

[edytuj | edytuj kod]

Statystyka medalowa

[edytuj | edytuj kod]
Trener Andrzej Piotrowski na odprawie przed olimpiadą z polskimi lekkoatletkami (od lewej): Ewa Kłobukowska, Maria Piątkowska, Irena Kirszenstein, Halina Górecka, Barbara Sobotta i Teresa Ciepły
Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo złoto srebro brąz razem
1  Stany Zjednoczone 36 26 28 90
2  ZSRR 30 31 35 96
3  Japonia 16 5 8 29
4  Niemcy 10 22 18 50
5  Włochy 10 10 7 27
6  Węgry 10 7 5 22
7  Polska 7 6 10 23
8  Australia 6 2 10 18
9  Czechosłowacja 5 6 3 14
10  Wielka Brytania 4 12 2 18
Zobacz pełną klasyfikację medalową


Medale zdobyte przez Polaków

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]