Karolina Elbanowska
K. Elbanowska (2021) | |
Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1980 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
działaczka społeczna, publicystka, nauczycielka, autorka książek, germanistka |
Miejsce zamieszkania |
Warszawa |
Alma Mater | |
Małżeństwo | |
Dzieci |
10 |
Karolina Elbanowska (ur. 6 lipca 1980 w Warszawie) – polska działaczka społeczna, publicystka, autorka książek, germanistka, inicjatorka akcji „Ratuj Maluchy”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Edukację szkolną rozpoczęła w Hamburgu, gdzie pracował jej ojciec. Następnie uczyła się w Warszawie[1]. Absolwentka Instytutu Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała jako nauczycielka niemieckiego[1]. W 2008[2] wraz z mężem Tomaszem Elbanowskim była inicjatorką akcji „Ratuj Maluchy”[3], która zebrała ponad 60 tysięcy podpisów przeciwko obniżeniu wieku obowiązku szkolnego[2]. W maju 2009 założyli Stowarzyszenie Rzecznik Praw Rodziców[4], a w 2010 Fundacje Rzecznik Praw Rodziców, której została prezesem. Fundacja zajmuje się prawami rodziców (m.in. prowadzi infolinię „Telefon wsparcia dla rodziców zagrożonych pochopnym odebraniem dzieci”)[5], prawami dzieci oraz edukacją.
W 2011 wyszli z inicjatywą obywatelską projektu nowelizacji ustawy znoszącej obowiązek szkolny dla sześciolatków, pod którym podpisy złożyło 347 tysięcy osób – zdaniem dziennikarzy Rzeczpospolitej inicjatywa ta była głównym powodem odroczenia wejścia w życie obowiązku szkolnego dla sześciolatków[2], mimo iż sam projekt został odrzucony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Dwa lata później, również wraz z mężem, zainicjowali inicjatywę referendalną, która miała objąć m.in. kwestię likwidacji obowiązku szkolnego sześciolatków. Pod projektem tym podpisał się blisko milion obywateli, jednak również został on odrzucony przez Sejm RP. W 2014 po raz kolejny rozpoczęli razem z mężem inicjatywę obywatelską dotyczącą likwidacji obowiązku szkolnego sześciolatków[6]. Mimo zebrania pod tym projektem niemal 300 tysięcy podpisów[7], został on odrzucony przez Sejm RP[8]. Jednak w 2015 pierwszą decyzją nowego rządu PiS, było odwołanie reformy obniżenia wieku szkolnego, zgodnie z założeniem inicjatywy „Ratuj maluchy”, która po ośmiu latach zakończyła się w ten sposób sukcesem[9]. Od 2018 wraz z mężem zajmuje się prowadzeniem wydawnictwa Tabula Rasa, które wydaje książki dla dzieci autorstwa Tomasza Elbanowskiego.
W 2020 podczas pandemii COVID-19 sprzeciwiła się edukacji zdalnej jako szkodliwej dla dzieci[10], a potem również masowym szczepieniom dzieci przeciw COVID-19[11].
Mieszka w Warszawie. Matka dziesięciorga dzieci[12]. Jest wnuczką Wandy Garlińskiej – uczestniczki powstania warszawskiego.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- w 2009 wyróżniona przez Życie Warszawy tytułem Dama Stolicy[13]
- w 2011, wspólnie z mężem, znalazła się na liście „100 najbardziej wpływowych Polaków” tygodnika Wprost[2].
- w 2013, razem z mężem, zajęła 17. miejsce na liście „50 najbardziej wpływowych Polaków” tego samego tygodnika[14].
- w styczniu 2014, wraz z mężem, otrzymała specjalne wyróżnienie w pierwszej edycji nagrody „Człowiek Wolności 2013 roku” przyznawanej przez tygodnik W Sieci za „obywatelski wymiar akcji Ratuj Maluchy kierowanej przez małżeństwo laureatów”[15].
- w marcu 2014, wraz z mężem, otrzymała nagrodę Tulipanów Narodowego Dnia Życia za działalność w ramach Fundacji Rzecznik Praw Rodziców[16].
- w 2015 wraz z mężem wybrana przez czytelników tygodnika Wprost Człowiekiem Roku[17]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Karolina Elbanowska , Tomasz Elbanowski , Ratuj maluchy! Rodzicielska rewolucja, Poznań: Zysk i S-ka, 2015, ISBN 978-83-7785-721-2, OCLC 924831931 [dostęp 2021-08-18] (pol.).
- Karolina Elbanowska , Tomasz Elbanowski , Elementarz dla rodziców 6-latka: zerówka czy 1 klasa?, Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2016, ISBN 978-83-274-4214-7, OCLC 995388451 [dostęp 2021-09-16] (pol.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Karolina Elbanowska – biografia, życiorys, ciekawostki, cytaty [online], zyciorysy.info [dostęp 2021-09-20] .
- ↑ a b c d Bartosz Marczuk, Artur Grabek: 300 kilogramów głosów przeciwko reformie. rp.pl, 2013-03-30. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Ratuj Maluchy – ogólnopolski protest rodziców przeciw reformie edukacji. ratujmaluchy.pl. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Przemysław Wilczyński, Katarzyna Hall, Tomasz Elbanowski: Cała władza w ręce rodziców. tygodnikpowszechny.pl, 2012-03-19. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy – TELEFON WSPARCIA RODZICÓW ZAGROŻONYCH ODEBRANIEM DZIECI ! [online], ksd.media.pl, 9 lutego 2014 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-09] .
- ↑ Alicja Bobrowicz: Ostatnia szarża Elbanowskich? Historia batalii z reformą sześciolatków. metro.gazeta.pl, 2014-07-24. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Do Sejmu wraca sprawa sześciolatków, bo „rodzice chcą mieć wybór”. ZNP: nie można zawrócić biegu rzeki. polskieradio.pl, 2015-03-04. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Obywatelski projekt ustawy odrzucony. Sześciolatki pójdą do szkoły. eostroleka.pl, 2015-03-05. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Mininister edukacji rozmawia z Elbanowskimi [online], tvp.info, 4 grudnia 2020 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04] .
- ↑ Elbanowscy: „Walczymy, żeby nie było „chowu klatkowego” dzieci” [PODCAST] [online], GazetaPrawna.pl, 29 marca 2021 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-29] .
- ↑ Elbanowscy znów na froncie | Zawiedzeni rzecznicy [online], Polityka.pl, 3 sierpnia 2021 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-03] .
- ↑ Anna Szulc , Rzecznicy pani minister [online], Newsweek.pl, 27 lutego 2018 [dostęp 2021-09-20] .
- ↑ Elbanowska Karolina [online], Kongres Obywatelski [dostęp 2021-09-16] (pol.).
- ↑ Przemek Barankiewicz: 50 „wpływowych” według „Wprost” (RANKING). pb.pl, 2013-11-12. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Jarosław Marek Rymkiewicz – „Człowiekiem Wolności 2014” tygodnika „wSieci”. wpolityce.pl, 2015-01-05. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Marczuk, Elbanowscy i miasto Toruń nagrodzeni za wzmacnianie społecznej roli rodziny. wprost.pl, 2014-03-24. [dostęp 2015-04-14]. (pol.).
- ↑ Karolina i Tomasz Elbanowscy – Człowiek Roku 2014 – Człowiek roku tygodnika Wprost [online], wprost.pl, 22 grudnia 2015 [dostęp 2021-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22] .