Przejdź do zawartości

J. Hans D. Jensen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
J. Hans D. Jensen
Ilustracja
Państwo działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1907
Hamburg

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1973
Heidelberg

Specjalność: fizyka
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Tablica pamiątkowa w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu w Heidelbergu

Johannes Hans Daniel Jensen (ur. 25 czerwca 1907 w Hamburgu, zm. 11 lutego 1973 w Heidelbergu) – niemiecki fizyk, noblista[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w prostej rodzinie jako trzecie dziecko ogrodnika Karla Friedricha Jensena i Heleny Augusty Adolphiny (z domu Ohm). Od roku 1926 studiował fizykę, matematykę, chemię fizyczną i filozofię na Uniwersytecie w Hamburgu i Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu. Po doktoracie z fizyki został asystentem na hamburskim uniwersytecie; tam też się habilitował w roku 1936. W 1941 został profesorem na Uniwersytecie w Hanowerze, a w 1949 na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, gdzie pozostał do emerytury w 1969. Wykładał gościnnie na wielu amerykańskich uczelniach, między innymi na Uniwersytecie Princeton i Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Wraz z Otto Haxelem był od 1955 roku wydawcą czasopisma Zeitschrift für Physik[2].

Pierwsze badania Hansa Jensena dotyczyły fizyki statystycznej i modelu Thomasa-Fermiego powłoki atomu. W końcu lat 30. XX wieku rozpoczął prace nad fizyką jądra atomowego. W 1939 na podstawie eksperymentów przedstawił zarys „modelu sfer”, jednak bez opracowania niezbędnego aparatu matematycznego. Dopiero w 1948 udało mu się, przy założeniu związku między spinem a orbitalem, wyjaśnić wartości liczb magicznych, których znaczenie dla stabilności jądra atomowego było już od dłuższego czasu znane. Wykazał tym samym przewagę swej teorii nad modelem kroplowym (Bohra)[2].

Podobne rezultaty uzyskała w tym samym czasie w Stanach Zjednoczonych Maria Göppert-Mayer. Współpraca pomiędzy obojgiem uczonych doprowadziła do całkowitego zrozumienia właściwości lekkich jąder atomowych, a efekty ich prac opisano w opublikowanej wspólnie w roku 1955 książce Elementary Theory of Nuclear Shell Structure[2].

W roku 1963 Jensen i Göppert-Mayer otrzymali, razem z Eugenem Wignerem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jensen Hans Daniel, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02].
  2. a b c d J. Hans D. Jensen - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1963 > Eugene Wigner, Maria Goeppert Mayer, J. Hans D. Jensen [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-14]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 12, 1963, Glimpses at the History of the Nuclear Structure Theory

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]