W dwudziestej edycji Copa Libertadores udział wzięło 21 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL. Każde z 10 państw wystawiło po 2 kluby, nie licząc broniącego tytułu argentyńskiego klubu Boca Juniors, który awansował do półfinału bez gry.
Boca Juniors, choć dotarł do finału, nie zdołał obronić tytułu i powtórzyć wyczynu Estudiantes La Plata, który niemal dekadę wcześniej trzy razy z rzędu zdobył Puchar Wyzwolicieli. Pierwszy raz w historii Copa Libertadores wygrała drużyna spoza wielkiej trójki – Argentyna, Brazylia, Urugwaj – paragwajski klub Club Olimpia.
W pierwszym etapie 20 klubów podzielono na 5 grup po 4 drużyny. Z każdej grupy do następnej rundy awansował tylko zwycięzca. Jako szósty klub do półfinału awansował broniący tytułu Boca Juniors.
W następnej, półfinałowej rundzie, 6 klubów podzielono na 2 grupy liczące po 3 drużyny. Do finału awansowali zwycięzcy obu grup.
W tej edycji Pucharu Wyzwolicieli obok Olimpii bardzo dobrze spisał się chilijski klub CD Palestino. W tym samym roku wielu piłkarzy Olimpii miało udział w zdobyciu przez Paragwaj mistrzostwa Ameryki Południowej podczas turnieju Copa América 1979.
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.