Przejdź do zawartości

Arvid Carlsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arvid Carlsson
Ilustracja
Arvid Carlsson (2011)
Państwo działania

Hongkong

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1923
Uppsala

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 2018
Göteborg

Specjalność: neurobiologia
Uczelnia

Uniwersytet w Lund,
Uniwersytet w Göteborgu

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Nagroda Wolfa
Nagroda Japońska

Arvid Carlsson (ur. 25 stycznia 1923 w Uppsali, zm. 29 czerwca 2018 w Göteborgu) – szwedzki neurobiolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny (2000).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 stycznia 1923 w Uppsali[1]. W latach 1944–1959 pracował na Uniwersytecie w Lund, a w latach 1959–1989 był profesorem farmakologii na Uniwersytecie w Göteborgu.

Jego badania przyczyniły się do poszerzenia wiedzy na temat choroby Parkinsona. Wykazał, że osoby cierpiące na tę chorobę mają w mózgu zbyt mało dopaminy – neuroprzekaźnika przenoszącego impulsy elektryczne między komórkami. Zajmował się także innym neuroprzekaźnikiem – serotoniną. Na podstawie prac Carlssona opracowano wiele środków antydepresyjnych, m.in. prozac.

W latach 70. otrzymał Nagrodę Anna-Monika I klasy. W 1994 został wyróżniony Nagrodą Japońską, a w 2000 Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny (razem z Paulem Greengardem i Erikiem Kandelem) – za przełomowe w neurobiologii poznanie na poziomie molekularnym mechanizmów funkcjonowania mózgu[1].

Zmarł 29 czerwca 2018 w Göteborgu[2][3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, miał pięcioro dzieci[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2000. [dostęp 2009-10-22]. (ang.).
  2. Nobelpristagaren Arvid Carlsson död. Upsala Nya Tidning. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lipca 2018)]. (szw.).
  3. In memory of Arvid Carlsson (1923-2018). Sahlgrenska Academy. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lipca 2018)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.