Alfons III Dzielny

Alfons III
	Hrabia Boulogne
Okres	od 1235; do 1253
	Król Portugalii
Okres	od 4 stycznia 1248; do 16 lutego 1279
Poprzednik	Sancho II
Następca	Dionizy I
	Dane biograficzne
Dynastia	burgundzka
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1210 ; Coimbra
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1279 ; Alcobaça
Ojciec	Alfons II Gruby
Matka	Urraka Kastylijska
Żona	Matylda z Boulogne; Beatrycze Kastylijska
Dzieci	Branca (wicehrabina Hueglas); Dionizy (król Portugalii); Alfons (lord Portalegre); Maria; Sancha
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfons III (Afonso III) (ur. 5 maja 1210, zm. 16 lutego 1279) – był piątym królem Portugalii od 1248 r.

Życiorys

Alfons był synem króla Portugalii, Alfonsa II i jego żony – infantki Urraki Kastylijskiej. W 1223 r. królem Portugalii został Sancho II, starszy brat Alfonsa. Alfons, nie spodziewając się otrzymać tron, ożenił się (1238) z Matyldą, dziedziczką hrabstwa Boulogne i osiadł we Francji. W 1246 r. Sancho popadł w konflikt z Kościołem i został ekskomunikowany i obalony. Alfons zgodził się objąć tron i natychmiast wrócił do Portugalii i został królem po swoim bracie. Wiązało się to jednak ze zrzeczeniem się hrabstwa Boulogne i rozwodem z Matyldą.

Alfons ostrożnie prowadził politykę wewnętrzną, dbając o interesy klasy średniej. W 1254 r., w Leirze zwołał pierwszy parlament Portugalii z udziałem przedstawicieli miast, Cortes. Pamiętany jest jako świetny administrator.

Po zapewnieniu sobie poparcia wewnątrz kraju, za granicą kontynuował politykę brata – rekonkwisty, wypierając muzułmanów z ich ostatniej twierdzy w Algarve – Faro^[1]. Tym samym zakończył rekonkwistę w Portugalii, wchodząc jednak w drobne konflikty z sąsiadującą Kastylią. Ostatecznie, granicę między państwami ustalono w Badajoz w 1267; granica (obecnie z Hiszpanią) na rzece Guadiana nie zmieniła się do dziś.

Przodkowie

Alfons I Zdobywca
król Portugalii

Sancho I
król Portugalii

Mafalda Sabaudzka

Alfons II Gruby
król Portugalii

Ramon Berenguer IV
hrabia Barcelony

Dulce Berenguer

Petronela Aragońska
królowa Aragonii

Alfons III

Sancho III Upragniony
król Kastylii

Alfons VIII Szlachetny
król Kastylii

Blanka z Nawarry

Urraka Kastylijska

Henryk II Plantagenet
król Anglii

Eleonora kastylijska

Eleonora Akwitańska

Życie prywatne

W 1253, po rozwodzie z Matyldą, Alfons ożenił się z Beatrycze Kastylijską (1242–1303), nieślubną córką króla Alfonsa X, i Marii de Guzman. Para miała:

Blankę (1259-1321), przełożoną zakonu w Huelgas,
Ferdynanda (1260-1262),
Dionizego I (1261-1325), kolejnego króla Portugalii,
Aflonsa (1263-1312), lorda Portalegre, męża Wioletty Manueli Kastylijskiej,
Sanchę (1264- ok. 1302),
Marię (1264-1304), zakonnicę w Coimbra,
Konstancję (1266-1271),
Wincentego (1268-1271),

Z Madraganą (Mor Afonso) (ok. 1230-?), miał nieślubne dzieci:

Marcina Alfonsa Chichorro (ok. 1250- po 1313), męża Inês Lourenço de Valadres,
Urrakę Aflonsę (ok. 1260-?), żonę Pedro Anes de Riba Vizela, później João Mendes de Briteiros.

Z Marią Peres de Enxara, miał syna:

Alfonsa Dionizego (ok. 1260 – po 1310), męża Marii Pais Ribeira.

Z innymi, nieznanymi kobietami, miał:

Eleonorę Alfonsę (ok. 1250-1291), żonę Estevão Anes de Sousa, później Gonçalo Garcia de Sousa, hrabiego Neiva,
Gila Alfonsa (1250-1346), rycerza Zakonu szpitalników,
Ferdynanda Alfonsa (?-?), rycerza Zakonu szpitalników,
Rodrigo Alfonsa (1258-1272),
Eleonorę Alfonsę (?-1259), zakonnicę w zakonie świętej Klary w Santarém,
Urrakę Alfonsę (1250-1281), zakonnicę w zakonie w Lorvão,
Henryka Alfonsa (?-?), męża Inês?.

Przypisy

↑ Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 252. ISBN 83-85719-89-X.

[1] Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 252. ISBN 83-85719-89-X.

[1]