Achacy Grochowski

Achacy (Achacjusz) Grochowski
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data śmierci	7 stycznia 1633
Miejsce pochówku	Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu
	Biskup łucki
Okres sprawowania	1627–1633
	Biskup przemyski
Okres sprawowania	1624–1627
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	26 sierpnia 1624
Sakra biskupia	brak danych

Achacy (Achacjusz) Grochowski herbu Junosza (zm. 7 stycznia 1633) – biskup przemyski oraz łucki, sekretarz Jego Królewskiej Mości, prepozyt łęczycki i sandomierski, kanonik krakowski i przemyski, prepozyt miechowski^[1], przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1620 roku^[2].

Życiorys

Był bratem Stanisława Grochowskiego, arcybiskupa lwowskiego. Odbył studia w Krakowie i Padwie, był sekretarzem królewskim oraz posiadaczem szeregu godności kościelnych (prepozytura łęczycka i sandomierska, kanonikat w Przemyślu, Krakowie i Poznaniu). W sierpniu 1624 mianowany biskupem przemyskim, rządy w diecezji objął na początku kolejnego roku; zajmował się m.in. odbudową diecezji zniszczonej w czasie najazdu tatarskiego. W październiku 1627 przeniesiony został na diecezję łucką, gdzie był pierwszym ordynariuszem posługującym się tytułem "biskupa łuckiego i brzeskiego". Jednocześnie otrzymał prepozyturę komendatoryjną w Miechowie. Występował zdecydowanie przeciw reformacji i postulatom równouprawnienia dysydentów i katolików. W 1625 wystąpił z oskarżeniem przeciw Samuelowi Bolestraszyckiemu, z powodu wydania przez niego cenzurowanej publikacji^[3].

Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa wołyńskiego w 1632 roku^[4].

Przypisy

↑ Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 80-81.
↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.
↑ Bartłomiej Szyndler, Dzieje cenzury w Polsce do 1918 roku. Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków 1993, s. 38,39.
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. B2.

Bibliografia

Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa 2000, s. 131

Linki zewnętrzne

Biogram

[1] Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 80-81.

[2] Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 143.

[3] Bartłomiej Szyndler, Dzieje cenzury w Polsce do 1918 roku. Krajowa Agencja Wydawnicza Kraków 1993, s. 38,39.

[4] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. B2.

[1]

[2]

[3]

[4]