Jean-Luc Mélenchon
| Jean-Luc Mélenchon | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Jean-Luc Mélenchon (2017)
| ||||
| Geboren | 19 augustus 1951 | |||
| Partij | La France insoumise (sinds 2016) | |||
| Handtekening | 
| |||
| ||||
Jean-Luc Antoine Pierre Mélenchon (Tanger, 19 augustus 1951) is een Frans politicus die in de regering van Frankrijk diende als minister voor Beroepsonderwijs van 2000 tot 2002 onder premier Lionel Jospin. Hij stelde zich kandidaat bij de presidentsverkiezingen 2012 (namens de Parti de Gauche), 2017 en 2022 (tweemaal namens La France insoumise). Mélenchon was ook lid van de Senaat voor Essonne van 1986 tot 2000 en opnieuw van 2004 tot 2010 en later van de Nationale Vergadering voor Bouches-du-Rhône van 2017 tot 2022.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Mélenchon verliet de Socialistische Partij in november 2008 om samen met Marc Dolez de Parti de Gauche op te richten.[1][2] Als leider van de Parti de Gauche trad hij toe tot het Front de gauche voor de Europese verkiezingen van 2009. Bij die verkiezingen won hij als lijsttrekker in het kiesdistrict Sud-Ouest 8,1% van de uitgebrachte stemmen en werd verkozen in het Europees Parlement (tot 2017).
.jpg)
Mélenchon was co-voorzitter van de Parti de Gauche van 2009 tot 2014, samen met Martine Billard. Tijdens de protestbeweging tegen de pensioenhervorming van 2010, groeide zijn publieke bekendheid snel dankzij zijn vele openbare en televisieoptredens. In de eerste ronde van de presidentsverkiezingen van 2012 haalde hij als de kandidaat van het Front de gauche 11,1% van de stemmen.
Tijdens de presidentsverkiezingen van 2017, evenals de parlementsverkiezingen, kwam hij op voor de in februari 2016 opgerichte beweging La France insoumise (vrij vertaald: "het Frankrijk dat zich niet onderwerpt"). In de eerste ronde van de presidentsverkiezingen haalde Mélenchon 19,5% van de stemmen. Bij de parlementsverkiezingen van juni stelde hij zich kandidaat in de vierde kieskring van Bouches-du-Rhône, in het centrum van Marseille in Zuid-Frankrijk, waarbij hij 61% van de stemmen in de tweede ronde haalde voor een zetel in de Nationale Vergadering. Van 2017 tot 2021 was hij fractievoorzitter.
In de eerste ronde van de presidentsverkiezingen van 2022 stemde 21,9% van het kiesgerechtigde volk op Mélenchon.[3] Daarmee eindigde hij als derde en haalde hij de tweede ronde vrij nipt niet. Hij stelde zich niet kandidaat voor een tweede termijn bij de parlementsverkiezingen en koos om co-voorzitter van het Institut La Boétie te worden.[4]
Ideologie
[bewerken | brontekst bewerken]Met La France insoumise voert Mélenchon een "ecosocialistische" koers. Hij is zeer kritisch op de Europese Unie en de Europese interne markt. In 2017 werd in zijn verkiezingsprogramma geschreven: "Ons programma is niet verenigbaar met de regels van de Europese verdragen die bezuinigingen, vrijhandel en de vernietiging van openbare diensten opleggen".[5] Ook stelde hij voor de Vijfde Republiek af te schaffen en een Zesde Republiek in te stellen met een nieuw staatsbestel.
In januari 2023, sprekend op France 2 over het nieuws dat de Duitse regering meer geld aan defensie gaat besteden vanwege de oorlog in Oekraïne, zei Mélenchon: "We zijn vier keer binnengevallen, dus er is het gewicht van de geschiedenis. Ik ben het niet eens met de herbewapening van Duitsland".[6]
Rechtszaken
[bewerken | brontekst bewerken]Jean-Luc Mélenchon werd in 2019 veroordeeld wegens rebellie vanwege zijn verzet tijdens een gerechtelijke huiszoeking bij zijn partij La France insoumise.[7]
- ↑ (fr) "Ça suffit comme ça !", www.jean-luc-melenchon.fr (7 november 2008).
- ↑ (fr) "Le Parti de Gauche : écologie, socialisme, république", www.lepartidegauche.fr (30 november 2008).
- ↑ (fr) Résultats de l'élection présidentielle 2022. www.resultats-elections.interieur.gouv.fr. Gearchiveerd op 11 april 2022. Geraadpleegd op 11 april 2022.
- ↑ (fr) LFI : les contours de la fondation La Boétie de Jean-Luc Mélenchon se précisent. www.leparisien.fr (2 november 2022). Gearchiveerd op 28 mei 2023.
- ↑ (fr) "La France insoumise : quel programme ?", www.asbl-csce.be, april 2017. Gearchiveerd op 13 oktober 2022.
- ↑ (fr) Retraites, guerre en Ukraine, avenir de La France insoumise… Ce qu'il faut retenir de l'interview de Jean-Luc Mélenchon sur France 2. www.francetvinfo.fr (13 januari 2023). Gearchiveerd op 22 april 2023.
- ↑ (fr) Mélenchon condamné à trois mois avec sursis pour la perquisition houleuse à LFI. Public Sénat (9 december 2019). Gearchiveerd op 7 december 2022.
