Прејди на содржината

Опел Корса

Од Википедија — слободната енциклопедија
Опел Корса
ПроизведувачОпел
Познат и какоВоксхал Корса
Воксхал Нова (1982–1993)
Холден Барина (1993–2006)
Производство1982–денес (Европа)
1993–денес (за Воксхал)
Класамал автомобил (B)

Опел Корса (германски: Opel Corsa) — мал автомобил[1][2][3] кој се произведува од страна на германската марка на автомобили Опел од 1982 година. Тој се продава под најразлични други брендови (особено Воксхал, Шевролет и Холден).

Корса А (1982–1993)

[уреди | уреди извор]
Корса A
Познат и какоВоксхал Нова
Производство1982–1993
СклопувањеШпанија: Сарагоса
Југославија: Кикинда
Вид каросерија
ПлатформаПлатформа GM4200
Мотор
  • 1.0 L
  • 10S - I4
  • 1.2 L E12GV - I4
  • 1.2 L 12NC - I4
  • 1.2 L 12S - I4
  • 1.2 L 12ST - I4
  • 1.2 L 12NV - I4
  • 1.2 L 12NZ - I4
  • 1.2 L C12NZ - I4
  • 1.3 L 13S - I4
  • 1.3 L 13SB - I4
  • 1.3 L C13N - I4
  • 1.3 L 13E - I4
  • 1.3 L 13NB - I4
  • 1.4 L C14NZ - I4
  • 1.4 L C14SE - I4
  • 1.4 L 14NV - I4
  • 1.6 L E16SE - I4
  • 1.6 L C16SE - I4
  • 1.6 L C16NZ - I4
  • 1.6 L E16NZ - I4
  • 1.5 L 4EC1 - дизел - I4
  • 1.5 L T4EC1 - турбодизел - I4
Пренос4-брзини (рачно)
5-брзини рачно
Меѓуоскино раст.2,343 mм (92.2 ин)
Должина3,622–3,955 mм (142.6–155.7 ин)
Ширина1,532–1,540 mм (60.3–60.6 ин)
Висина1,360–1,365 mм (53.5–53.7 ин)
Нетоварена тежина735–865 kg (1,620–1,907 lb)

Опел Корса за првпат започнала да се произведува во септември 1982 година. Првиот пат излегла во продажба во Франција, Италија и Шпанија - пазари на кои малите автомобили претставувале од 34 до 43% од продажбата[4]. Овие модели биле произведувани во Сарагоса, Шпанија, и првите модели биле хечбек со три врати и двојни седан модели, со верзии со четири врати и пет врати кои излегле од производство во 1984 година. На одредени пазари биле продавани и комерцијални „комбе“ модели, со или без задни прозорци во зависност од локалните барања. Во континентална Европа, верзиите на седанот биле познати како „Корса ТР“ до мај 1985 година. Овие седани биле наменети да им се допаднат на клиентите на „Опел Кадет Ц“ и на „Опел Чевет“ кои сепак посакувале традиционална форма со 3 кутии на седан - но не се продавале особено добро во поголемиот дел од Европа, но биле популарни во Шпанија и Португалија, меѓу други пазари. Додека моделот имал само десет проценти од продажбата на француската Корса, моделот ТР имал скоро 50% од сите продажби на Корса во Шпанија[5].

Основната верзија се викала единствено како Корса, по што следувале Корса Лукс, Корса Берлина и спортската Корса СР. СР добила спојлер кој го опкружува задниот прозорец, алуминиумски тркала, карирани спортски седишта и малку помоќен мотор од 70 КС (51 kW)[6]. Шест години подоцна, Корса добила фејлифт, во кој биле вклучени измени на предната маска и некои други мали измени. Моделите се викале LS, GL, GLS и GT.

„Корса А“ била позната на пазарот во Обединетото Кралство како „Опел Нова“ (бидејќи се сметало дека „Корса“ звучи премногу „грубо“), и била претставена во април 1983 година, по седуммесечен спор за унијата поради британските работници лути поради тоа што автомобилот не се произведува таму[7] додека британските автомобили биле подложени на огромни тарифи за увоз во Шпанија пред нејзиното влегување во Европската заедница.

Првите модели бил со 1,0 L 45 КС, 1,2 L 55 КС, и 1.3 б 70 бензински мотори. Моторите се засноваа на добро докажаниот дизајн Family II, освен моторите 1.0 L и раните 1.2 L, што се засновале на ОХВ од Кадет Ц.

Исто така, бил достапен и турбо-дизел мотор со градба Изузу, 67 КС (49 kW) 1,5 Л, кој исто така се користел во Изузу Гемини. Дизелот се приклучил на групата во мај 1987 година, на Саемот за автомобили во Франкфурт, заедно со спортскиот GSi[8]. Моторите и поголемиот дел од механичка компонента се изведени од оние што се користат во Астра и Кадет. Во септември 1987 година,

Реткиот спортски модел бил произведен во 1985 година со 1.300 кубици од групата А за британското првенство во рели. Овие спортски модели биле бели и доаѓале со уникатни винил-решенија, 93 КС и максимална брзина од 112 км/ч (време од 0–60 км на час) од 8,9 секунди. Овие се далеку од најретките модели (произведени 500) и со тоа се здобиваат со висока пазарна цена ако некоја стане достапна.

На Корса Нова бил додаден и мотор инжекшн со гориво од 1,6 л, со 101 КС (74 kW) на 5600 вртежи во минута (98 КС или 72 kW во катализираната верзија) и способен за 116 км/ч.

Мапирањето на моторот на GSi било спроведено од специјалисти за подесување на Опел. Дизајнот бил освежен во септември 1990 година, со нови браници, фарови, решетки и ентериер, но бил јасно препознатлив како нежен автомобил, кога морал да се натпреварува со најновите модели во Европа — Пежо 106 и Рено Клио.

  • Заден приказ, модел од 1987 година
    Заден приказ, модел од 1987 година
  • Опел Корса GT
    Опел Корса GT
  • Опел Корса TR со две врати (1982–1987)
    Опел Корса TR со две врати (1982–1987)
  • Заден приказ
    Заден приказ
  • Опел Корса со пет врати (1985-1987)
    Опел Корса со пет врати (1985-1987)
  • Опел Корса со четири врати (1985–1987)
    Опел Корса со четири врати (1985–1987)
  • 1990-1993
    1990-1993
  • Опел Корса 1988 GSi
    Опел Корса 1988 GSi
  • Опел Корса Ван од 1989 година
    Опел Корса Ван од 1989 година

Воксхал Нова

[уреди | уреди извор]

Корса А била преработена како „Воксхал Нова“ помеѓу 1983 и 1993 година за Велика Британија - „Воксхал“ е трговска марка што ГМ веќе ја користела на разни производи од „Шевролет“ во Северна Америка. Моделот делотворно го заменил стареењето на „Шевет“, кое го завршил производството во јануари 1984 година. Во Велика Британија биле продадени скоро 500.000 модели во текот на следните десет години, но до февруари 2016 година, само 1.757 сè уште биле на пат да бидат продадени[9]. Во својата најдобра година, 1989 година, моделот го зазел седмото место во продажба на Велика Британија со повеќе од 70.000 продажби. Сите модели на Нова биле произведени во Шпанија, при што првите клиенти во Обединетото Кралство ја земале испораката на своите автомобили во април 1983 година. Моделот му дал на Воксхал конкурентност на пазарот на автомобили во Велика Британија, бидејќи Шевет бил постар модел од мнозинството од неговите главни конкуренти, како Форд Фиеста и Метро. Со крајот на 1990 година, пристигнала мала ван верзија, наречена Вохол Нова Ван[10].

Продажбата во Велика Британија била голема до крај, но до моментот кога последната Нова била издадена во почетокот на 1993 година, изгледала на пониско ниво во споредба со помодерните соперници како „Пежо 106“ и „Рено Клио“. Воксхал го испуштил името Нова во 1993 година кога нивната верзија на Опел Корса Б го имала своето претставување, а подоцна моделите биле продавани како „Воксхал Корса“. Ова бил втор Воксхал кој го усвоил истото име на модел како верзија на Опел, првиот бил Опел Сенатор.

На телевизиски оглас во 1986 година бил прикажан хитот на Ричи Валенс „Ла Бамба“ каде се нашла и Воксхал. Познати поранешни сопственици на Нова биле: поранешниот возач на митинг Колин Макреј и глумецот Шон Бин.

  • Воксхал Нова со пет врати (1989–1990)
    Воксхал Нова со пет врати (1989–1990)
  • Воксхал Нова со пет врати (1990–1993)
    Воксхал Нова со пет врати (1990–1993)

Корса B (1993–2000)

[уреди | уреди извор]
Корса B
Познат и какоШевролет Саил
Шевролет Чеви
Шевролет Класик
Шевролет Корса
Холден Барина
Jilin Jiangbei Meilu JJ7090[11]
Опел Вита
Воксхал Корса
Производство1993–2000 (Европа)[12]
1994–2014 (Бразил)
1998–2016 (Аргентина)
1993–1996 (Кина)
2001–2005 (Кина)
Склопување
Вид каросерија3 и 5-врати хечбек
4-врати седан
5-врати караван
2-врати купе
ПлатформаПлатформа GM4200
Мотор
  • 1.0 L X10XE - I3 (бензин)
  • 1.2 L 12NZ - I4 (бензин)
  • 1.2 L C12NZ - I4 (бензин)
  • 1.2 L X12SZ - I4 (бензин)
  • 1.2 L X12XE - I4
  • 1.2 L 16v D4F I4 (petrol)(бензин)
  • 1.4 L C14NZ - I4 (бензин)
  • 1.4 L C14SE I4 - (бензин)
  • 1.4 L X14SZ I4 - (бензин)
  • 1.4 L X14XE I4 - (бензин)
  • 1.6 L C16XE I4 - (бензин)
  • 1.6 L X16XE I4 - (бензин)
  • 1.5 L Isuzu 4EC1 I4 - (дизел)
  • 1.5 L Isuzu T4EC1 I4 - (турбодизел)
  • 1.7 L Isuzu 4EE1 I4 -
  • 1.9 L F9Q DI-D I4
  • 1.9 L F9Q DI-D I4
  • 1.9 L F9Q CDTI I4 (дизел)
Пренос4 и 5-брзини (рачно)
4-speed брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,443 mм (96.2 ин) (хечбек, седан, караван)[18]
2,480 mм (97.6 ин) (pickup)[19]
Должина3,729 mм (146.8 ин) (хечбек, 1992–1998)[18]
3,741 mм (147.3 ин) (хечбек, 1998–2000)[18]
4,026 mм (158.5 ин) (седан, караван)[20][21]
4,153 mм (163.5 ин) (pickup)[19]
Ширина1,610 mм (63.4 ин)
Висина1,440 mм (56.7 ин)
СродниОпел Комбо B
Опел Тигра A
Шевролет Селта
Шевролет Саил
КонструкторХидео Кодама

Во април 1993 година, Корса Б била претставена и во Обединетото Кралство Воксхал се откажал од името Нова, со тоа што автомобилот понатаму бил познат како Корса[22]. Во мај 1994 година, моделот бил произведен од Холден во Австралија, како Барина, заменувајќи ја верзијата на Сузуки Свифт, продадвана под тоа име[23]. Ова се покажало како успех и моделот станал првиот прпизведен во Шпанија автомобил кој се продавал во значителни количини на австралискиот пазар[24].

За разлика од претходниот модел, овој немал верзија за седан за европскиот пазар, но една била дизајнирана во Бразил за латиноамериканскиот пазар, бидејќи пазарот тоа го претпочитал. Моделот бил продаван и во Јужна Африка и Индија. Биле воведени и каравани, комбиња и камионетки, а за австралискиот пазар се произведувала конвертибилна верзија, наречена Холден Барина Кабрио.

Италија била единствената европска земја каде што беше понудена аргентинската вградена караван-верзија[25]. Корса, исто така, произвела и мало купе, наречено Опел Тигра.

Моделите вклучувале мотори со четири цилиндри на моќност од 1200, 1400 и 1600 кубици на бензин, како и економичен мотор со турбодизел од 1500 литри. Повеќето автомобили добиче раченменувач со пет брзини, иако автомат со четири брзини исто така бил достапен со одредени мотори. Во првите неколку години, четирибрзинскиот модел исто така станал достапен заедно со најмалиот мотор од 1200 кубици[26]

Моделите со 1000 L и три цилиндри и 1200 L со четири цилиндри биле претставени во 1997 година.

Моделот на седан бил произведуван и продаван во Латинска Америка како Шевролет Корса Класик до 2010 година, кога бил заменет со моделот претходно објавен за Кина во 2005 година како „Буик Саил“. Буџетска верзија воведена за бразилскиот пазар, „Шевролет Селта“, има каросериски работи како на крајот на 90-тите на Опел Вектра и Опел Астра. Селта била продадена во Аргентина како Сузуки Фан за одреден период.

Во 2011 година, „Џенерал моторс“ престанал да го претставува Сузуки во Аргентина, па Селта се вратила на оригиналното име под марката „Шевролет“. Аргентинското производство започнало во септември 1997 година, станувајќи првиот локално изграден патнички автомобил „Шевролет“ од 1978 година.

Латиноамериканската корса добила мал фејлифт во 1999 година, со неспокојни браници, а од април 2002 година (кога била воведена новата Корса 2) Корса Б започнала да се продава како „Корса Класик“[27] до 2010 година, кога станала „Класик“ во времето кога Корса Б го промовирала, заменувајќи ги „Шевролет Саил“ и „Шевролет Селта“. Производството конечно престанало во октомври 2016 година[28].

Верзиите за седан и караван забиле произведувани во Кина од страна на Шангај ГМ како Буик Саил и Буик Саил С-РВ, соодветно од јуни 2001 до февруари 2005 година. Таа година тие добиле фејслифт и станале познати како „Шевролет Саил“ и СРВ. Во септември 2006 година, Чиле станала првата земја надвор од Кина што ја примила кинеската верзија на Корса, нарекувајќи ја Шевролет Корса Плус, и достапна како седан со четири врати и со мотор од 1.6 L 92 PS (68 kW). Корса Плус вклучува двојни предни воздушни перничиња, сопирачки за заклучување, климатизација, електрични прозорци и централно заклучување како стандардна опрема.

Во Индија, хечбекот, седанот и верзиите на каравани се продавале како Корса Саил, Корса (или Корса Џоу) и КОрса Свинг соодветно до крајот на 2005 година. Моделот на хечбек се произведувал, а широко се продавал во Јужна Африка како Корса Лите под брендот на Опел до 2009 година, во кој момент била прекината.

Во Тајланд, „Корса“ била достапна како „Опел“ со мотор од 1400 кубици и достапнен со три или пет врати и рачен или автоматски менувач.

Галерија

[уреди | уреди извор]
  • Опел Корса со пет врати (1993–1997)
    Опел Корса со пет врати
    (1993–1997)
  • Опел Корса со три врати (1997–2000)
    Опел Корса со три врати
    (1997–2000)
  • Опел Корса со пет врати (1997–2000)
    Опел Корса со пет врати (1997–2000)
  • Опел Корса Караван
    Опел Корса Караван
  • Воксхал Корса
    Воксхал Корса
  • Воксхал Корса со пет врати
    Воксхал Корса со пет врати
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Буик Саил седан (Кина)
    Буик Саил седан (Кина)
  • Буик Саил СРВ (Кина)
    Буик Саил СРВ (Кина)
  • Шевролет Саил (Кина)
    Шевролет Саил (Кина)

Безбедност

[уреди | уреди извор]
Тест резултати на Euro NCAP
РХД, хечбек со три врати (1997)[29]
Тест Место Рејтинг
Adult occupant: N/A 2 / 5 ѕвездички
Pedestrian: N/A 1 / 4 ѕвездички

Верзијата на Корса била надополнета во 1997 година, што резултирало со различни опции за стајлингот и подобри безбедносни одлики:

Тест резултати на Euro NCAP
РХД, хечбек со три врати (2000)[30]
Тест Место Рејтинг
Adult occupant: 18 3 / 5 ѕвездички
Pedestrian: 14 2 / 4 ѕвездички

Мексико

[уреди | уреди извор]

Во 1995 година, „Џенералс моторс де Мексико“ за првпат започнала да го продава моделот на Корса B под името „Шевролет Чеви“[31]. Во 2004 година (откако бил претставен моделот „Корса C“ во 2002 г.), за мексиканскиот пазар била претставена нова верзија на хечбекот и седанот на Корса позната како Чеви C2, која била продадавана и во Колумбија.

Сите мексикански претходни верзии биле познати како Чеви, со имиња што Монца ги користела за седанот, и Свинг (со пет врати) и Џој (со три врати) за хечбеците, сите со 1600 кубици и 78 PS (57 kW) на четири цилиндри. Исто така, имало и модел со три врати, познат како Чеви Популар, кој бил опремен со мотор од 52 КС (38 kW) и 1400 кубици. Последните редизајнирања во 2004 и 2008 година биле едноставно наречени Чеви и Чеви Седвин. Чеви бил омилен меѓу возачите на такси и еден од најпродаваните автомобили во земјата.

Чеви го завршил своето производството на крајот на август 2011 година во фабриката во градот Рамос Ариспе. Овој потег бил направен поради тоа што продажбата на Чеви започнала постојано да опаѓа од почетокот на 2010 година, и исто така затоа што не ги исполнил новите правила за безбедност во Мексико што ги принудила моделите да имаат стандардни предни воздушни перничиња.

Хечбекот со пет врати бил повлечен по моделот во 2010 година, оставајќи ги само седаните со четири врати и хечбекот со три врати, а оној со 3 врати останал најпопуларен модел. Производството на Чеви било прекинато од 2012 година, по скоро 18 години на мексиканскиот пазар.

Наследникот на трите верзии, Шевролет Соник, започнал да се произведува во градот Рамос Ариспе кон почеток во 2012 година, додека ГМ одеднаш го заменил моделот со пет врати на Чеви со Шевролет Спарк.

  • Шевролет Чеви со три врати
    Шевролет Чеви со три врати
  • Шевролет Чеви седан
    Шевролет Чеви седан
  • Шевролет Чеви седан
    Шевролет Чеви седан

Опел Корса

  • Опел Корса - Европа (освен Велика Британија)
  • Воксхал Корса - Велика Британија
  • Буик Саил - Кина, јуни 2001 година до февруари 2005 година
  • Шевролет Корса - Латинска Америка (Опел Корса во Чиле)
  • Шевролет Корса Класик - Јужна Америка, по објавувањето на Корса Ц.
  • Шевролет Класик - Бразил, од 2005 година; Аргентина, од 2010 година
  • Холден Барина - Австралија и Нов Зеланд (бил заменет со Даеву Калос од 2005 година)
  • Опел Корса Лите и Опел Корса Класик - Јужна Африка, за верзии на хечбек и седан, соодветно
  • Опел Корса Саил и Опел Корса Свинг - Индија, за хечбекот и верзијата за каравани, соодветно
  • Опел Вита - Јапонија (Тојота веќе го регистрирала името Корса за еден од нивните модели Тојота Терцел)
  • Шевролет Чеви - Мексико, за „Корса“ од 2004 година, „Чеви C2“, прекинат во пролетта 2012 година.

Изнесени верзии

  • Шевролет Саил - Кина, од 2005 година.[32] A new version was released in 2010[33] потоа друга во 2014 година.
  • Шевролет Класик - Аргентина и Бразил, од 2011 година, за Шевролет Саил
  • Шевролет Корса Плус - Чиле, за кинескиот Шевролет Саил
  • Шевролет Селта и Шевролет Призма - Јужна Америка, за хечбек и седан верзија
  • Шевролет Монца за издание на 4 врати (седан) на Шевролет Чеви. Прекинат во пролетта 2012 година.
  • Сузуки Фан - Аргентина. Прекинато во 2011 година.

Корса C (2000–2006)

[уреди | уреди извор]
Корса C
Познат и какоШевролет Корса
Холден Барина
Опел Вита
Воксхал Корса
Производство2000–2006 (Европа)
2002–2012 (Јужна Америка)
Склопување
Вид каросерија3 и 5-врати хечбек
4-врати седан
3-врати седан ван
2-врати купе (пикаап)
ПлатформаПлатформа GM Gamma
Мотор
  • 1.0 L X10XE - I3 (бензин)
  • 1.0 L Z10XEP - I3 (бензин)
  • 1.2 L Z12XE - I4 (бензин)
  • 1.2 L 16v D4F I4 (petrol)
  • 1.2 L Z12XEP - I4 (бензин)
  • 1.4 L X14XE - I4 (бензин)
  • 1.4 L Z14XE - I4 (бензин)
  • 1.4 L Z14XEP - I4 (бензин)
  • 1.8 L Z18XE - I4 (бензин)
  • 1.3 L CDTI - I4 (дизел)
  • 1.7 L DI - I4 (дизел)
  • 1.7 L DTI - I4 (дизел)
  • 1.7 L CDTI - I4 (дизел)
  • 1.9 L F9Q CDTI I4
  • 1.9 L F9Q DI-D I4
Пренос5-брзини (рачно)
4-брзини (автоматско)
5-брзини (полуавтоматско)
Меѓуоскино раст.2,491 mм (98.1 ин)
Должина3,817 mм (150.3 ин) (хечбек)[35]
4,181 mм (164.6 ин) (седан)
Ширина1,645 mм (64.8 ин)
Висина1,440 mм (56.7 ин)
1,430 mм (56.3 ин) (седан)
СродниОпел Аквада
Опел Комбо C
Опел Мерива A
Опел Тигра В

Корса Ц била претставена во 1999 година, а на европскиот пазар била воведена во октомври 2000 година, а фејслифтот пристигнал во август 2003 година[36]. Џенерал Моторс ја нарекол новата шасија Гама и имал намера да ја користи за голем број други модели. Верзија за седан била понудена и во Латинска Америка, Јужна Африка и Блискиот Исток.

Бразилската верзија на Корса претставувала поконзервативен преден крај од неговиот европски колега.

Бразил исто така понудил и пикап верзија на Корса именувана како „Шевролет Монтана“ (на некои пазари се продава како Торнадо). ГМ Јужна Африка го пласирала хечбекот едноставно како Нова Корса.

Во Јапонија, каде што автомобилот се продавал како „Опел Вита“, производството завршило во април 2004 година, поради слабата продажба.

  • Опел Корса со пет врати (2000–2003)
    Опел Корса со пет врати (2000–2003)
  • Опел Корса со три врати (2000–2003)
    Опел Корса со три врати (2000–2003)
  • Опел Корса со три врати (2003–2006)
    Опел Корса со три врати (2003–2006)
  • Опел Корса со три врати (2003–2006)
    Опел Корса со три врати (2003–2006)
  • Опел Корса со пет врати (2003–2006)
    Опел Корса со пет врати (2003–2006)
  • Воксхал Корса
    Воксхал Корса
  • Воксхал Корса
    Воксхал Корса
  • Interior
    Interior

Сигурност

[уреди | уреди извор]

Резултати од тестот на Euro NCAP, варијанта на хечбек со три врати од 2002 година:

Тест[37] Рејтинг Мерсто
Вкупно: N/A N/A
Возрасни: 4/5 ѕвездички 25
Детски: N/A N/A
Пешачки: 1/4 ѕвездички 9
Помош за безбедност: N/A N/A

Мексико

[уреди | уреди извор]

Корса Ц пристигнала во 2002 година како модел со пет врати и била увезена од Европа; но за моделот од 2003 година, Корсата продавана во Мексико започнала да доаѓа од Бразил и била понудена новата верзија на седан. Во 2005 година, седанот бил понуден со полуавтоматски менувач наречен easytronic затоа што бил понуден само со рачен менувач со пет брзини, меѓутоа, лесната автоматска трансмисија била брзо прекината по моделот од 2007 година, поради лошата продажба и техничките недостатоци.

Шевролет Корса Ц бил понуден на мексиканскиот пазар во јуни 2008 година, оставајќи го само постариот и освежен Чеви (Корса Б); а „Корса Ц“ била заменета со „Шевролет Авео“, сепак, Бразил го задржал автомобилот до 2012 година (кога било финалното издание на „Шевролет Корса“ и со последниот седан во 2011 година) и Аргентина до 2010 година.

Во 2002 година, била претставена нова шасија на Корса наречена Опел Мерива, чиј развој започнал под Опел во Риселхајм.

Корса Ц била продавана во Јужна Америка, и произведувана во фабриката за производство на Росарио во Аргентина.

  • Шевролет Корса со пет врати
    Шевролет Корса со пет врати
  • Шевролет Корса седан
    Шевролет Корса седан
  • Шевролет Корса седан
    Шевролет Корса седан
  • Шевролет Монтана
    Шевролет Монтана

Океанија

[уреди | уреди извор]

Во Австралија, автомобилот ја освоил наградата „Автомобил на годината“ (КОТИ). Холден исто така ја увезел SRi верзијата со мотор 1.8 L Астра, вклучувајќи контрола на влечење, ABS сопирачки, подобра комбинација на гуми/тркала и комплет за каросериски елементи.

Во декември 2005 година, Корса Ц одеднаш била исфрлена од Австралија и Нов Зеланд, како мерка за намалување на трошоците од страна на ГМ, и била заменет со „Даеву Калос“, како Холден Барина. Барина со седиште во Калос била изаменета со повторно отфрлена верзија на Шевролет Соник/Даеву Калос T300.

Обединето Кралство

[уреди | уреди извор]

Оваа Корса имала огромен успех за Воксхал во Велика Британија, како најпопуларен супермини автомобил и втор најпопуларен автомобил во 2002, 2003 и 2004 година. Исто така, моделот бил најпродаван од неговата категорија во Велика Британија во 2005 година, достигнувајќи го третото место во целина, но во 2006 година (финалето година на производство) го изгубил првото место во секторот супермини автомобили по пет години и моделот бил престигнат од Форд Фиеста. Севкупно, Корсата била четврти најпопуларен автомобил во Велика Британија во 2006 година.

Спецификации на моторот

[уреди | уреди извор]

Корса Ц била претставена со мотор на турбиодизел од 1700 кубици ДТИ Екотек, испорачан од Изузу со 75 КС (55 kW). Подоцна му се придружил и моторниот турбодизел од 1700 DI Ecotec, исто така, испорачан од Изузу. 1700 DI Ecotec не вклучува интерколер и овој модел има намалена моќност на 65 КС (48 kW)[38]. Од 2003 година, новиот мотор со турбиодизел од 1300 и со CDTI Ecotec го снабдувал Фиат (Мултиџет) кој има 70 КС (51 kW) и турбодизел ЕЦОТЕК 1,7 Л ЦДТИ бил снабден од Изузу, кој имал 100 КС (74 kW). Овој нов 1,7 L CDTI Ecotec се одликува со варијабилен турбополнач[39].

Моторите 1000 и 1200 Екотек Фемили 0 се преноси од Корса B; моторот од 1400 Фемили 1 бил заменет со нов 1400 L Фемили модел 0. Моторот од 1800 L Фемили 1 претставува надградба за претходниот мотор со вентил од 1600 L 16 и 125 КС (92 kW). Изданието со мотор од 1800 го добил името Корса GSi и бебил е претходник на новиот ОПЦ на Корса.

Во 2003 година, Опел вовел ажурирани верзии на моторите Фемили 0 со технологија ТвинПорт, а моторот од 1200 се здобил со 30 кубика, со што постигнал 80 КС (59 kW).

Бензин
Модел Производство Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка
1.0 Екотек 2000–2003 I3 973 cc 58 PS (43 kW; 57 hp) 5600 врт/мин 85 N•m (63 lb•ft) 3800 врт/мин
1.0 Екотек 2003–2006 I3 998 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) at 5600 врт/мин 88 N•m (65 lb•ft) at 3800 врт/мин Twinport
1.2 Екотек 2000–2004 I4 1,199 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) at 5600 врт/мин 110 N•m (81 lb•ft) at 4000 врт/мин
1.2 Екотек 2004–2006 I4 1,229 cc 80 PS (59 kW; 79 hp) at 5600 врт/мин 110 N•m (81 lb•ft) at 4000 врт/мин Twinport
1.4 Екотек 2000–2003 I4 1,389 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) at 6000 врт/мин 125 N•m (92 lb•ft) at 4000 врт/мин
1.4 Екотек 2003–2006 I4 1,364 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) at 5600 врт/мин 125 N•m (92 lb•ft) at 4000 врт/мин Twinport
1.8 Екотек 2000–2003 I4 1,796 cc 125 PS (92 kW; 123 hp) at 6000 врт/мин 165 N•m (122 lb•ft) at 4600 врт/мин GSi
Бразилски мотор
1.0 L 8V VHC 2002–2005 I4 71 PS (70 КС) Џои
1.0 L 8V VHC FlexPower 2006–2009 I4 77 / 78 PS (76 / 77 КС) Џои/Макс
1.4 L 8V Econo.Flex 2008–2012 I4 99 / 105 PS (98 / 104 КС) Макс/Премиум
1.8 L 8V MPFI 2002–2005 I4 102 PS (101 КС) Premium/SS
1.8 L 8V FlexPower 2005–2009 I4 116 / 120 PS (115 / 119 КС) Макс/Премиум/СС
Дизел
Модел Производство Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка
1.3 CDTI Екотек 2003–2006 I4 1,248 cc 70 PS (51 kW; 69 hp) at 4000 врт/мин 170 N•m (125 lb•ft) at 1750–2500 врт/мин Фиат
1.7 DI 2000–2003 I4 1,686 cc 65 PS (48 kW; 64 hp) at 4400 врт/мин 130 N•m (96 lb•ft) at 2000–3000 врт/мин
1.7 DTI 2000–2003 I4 1,686 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) at 4400 врт/мин 165 N•m (122 lb•ft) at 1800–3000 врт/мин
1.7 CDTI Екотек 2003–2005 I4 1,686 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) at 4400 врт/мин 240 N•m (177 lb•ft) at 2300 врт/мин VGT

Корса D (2006–2014)

[уреди | уреди извор]
Корса D
Познат и какоВоксхал Корса
Производство2006–2014
Склопување
Вид каросерија3 и 5-врати хечбек
3-врати седан
ПлатформаПлатформа GM Fiat Small
Мотор
  • 1.0 L A10XEP - I3 (бензин)
  • 1.2 L A12XEL - I4 (бензин)
  • 1.2 L A12XER - I4 (бензин)
  • 1.4 L A14XEL - I4 (бензин)
  • 1.4 L A14XER - I4 (бензин)
  • 1.4 L A14NEL - I4 (гас)
  • 1.6 L A16LER - I4 (бензин)
  • 1.3 L LDV - I4 (дизел)
  • 1.3 L LSF - I4 (дизел)
  • 1.7 L - I4 (дизел)
Пренос
  • 5 и 6-брзини (рачно)
  • 4-брзини (автоматско)
  • 6-брзини (полуавтоматско)
Меѓуоскино раст.2,511 mм (98.9 ин)
Должина3,999 mм (157.4 ин)
Ширина1,737 mм (68.4 ин)
Висина1,488 mм (58.6 ин)
Нетоварена тежина1,100 kg (2,425 lb)
СродниФиат Пунто
Алфа Ромео Мито
КонструкторNiels Loeb

Корса D е создадена со употреба на новата верзија на платформата SCCS, која била ко-развиена од страна на Џенерал Моторс, Опел и Фиат[40]. Првите официјални слики од Корса Д, биле објавени од Опел во мај 2006 година. Во Велика Британија, What Car? моделот го прогласил за автомобил на годината во 2007 година. Корса Д се нашла на второто место на Европски автомобил на годината за 2006 година, само зад Форд С-Макс.

Корса Д е достапен и во три и пет верзии, и се продава како Воксхал Корса во Велика Британија. Истите димензии на моторите од Корса C биле достапни при претставувањерто, иако биле надградени моторите со 1.3 L CDTI и 1.7 L CDTI, и со моќност од 75 КС (55 kW) до 125 КС (92 kW).

OPC/VXR верзијата од 192 КС (141 kW) излегла во продажба во почетокот на 2007 година, со турбо-мотор и бензински мотор од 1.6 литри кој ги напојува предните тркала.

Моторот со 75 КСИ (55 kW) 1.3 CDTI бил ажуриран во средината на 2007 година, за да ги донесе нивоата на CO2 на само 119 g/km, што значи дека дванаесетмесечната акцизна должност во Велика Британија чини 30 фунти и е подобна за Планот 2000E (попуст од 2000 € за купување нов автомобил) во Шпанија[41].

Корса D била кратко достапна во Австралија под брендот Опел, наместо како Холден, како што биле претходните модели Корса Б и Корса Ц, за време на краткиот престој на Опел на австралискиот пазар. Помалку од една година по лансирањето, Опел Австралија објавил дека престанува со работа, отстранувајќи ја „Корса“ од австралискиот пазар.

Покрај тоа што не била продавана во САД или Канада, Корса D никогаш не била достапна во Јапонија, бидејќи Јанасе престанал да ја увезува Опел Вита во април 2004 година, поради намалувањето на продажбата. Опел целосно се повлекол од јапонскиот пазар во декември 2006 година, поради ниската продажба претходната година.

  • Опел Корса со три врати
    Опел Корса со три врати
  • Опел Корса со пет врати
    Опел Корса со пет врати
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Опел Корса ОПЦ
    Опел Корса ОПЦ
  • Поглед
    Поглед
  • Опел Корса GSi
    Опел Корса GSi
  • Воксхал Корса SXi
    Воксхал Корса SXi
  • Воксхал Корса VXR
    Воксхал Корса VXR

Сигурност

[уреди | уреди извор]

Резултати од тестот на Euro NCAP, варијанта на хечбек со три врати од 2006 година

Тест[42] Место Рејтинг
Вкупно: N/A N/A
Возрасни: 5/5 ѕвездички 34
Детски: 3/5 ѕвездички 32
Пешачки: 3/4 ѕвездички 19
Помош за безбедност: N/A N/A

ФлексФикс

[уреди | уреди извор]

FlexFix е опционално интегриран багажник за велосипеди. Во суштина оваа опција е сокриена и може да се извади од задниот браник на автомобилот.

ОПЦ

[уреди | уреди извор]

Во 2007 година, Опел ја претставил спортската верзија на КОрса подесена од Opel Performance Center (OPC) - Corsa OPC. Корса има 1,6 литарски I4 турбо мотор со 141 kW (192 КС; 189 КС) при 5.850 вртежи во минута и 230 N⋅m (170 lb⋅ft) вртежен момент од 1.980 до 5.850 вртежи во минута, со функција за прекумерна моќ што ја засилува вртежната вредност на 266 N ⋅m (196 lb⋅ft). Времето од 0 до 100 км на час (62 км на час) е 7,2 секунди, а максималната брзина е 225 км на час. Разликите со стандардната корса во внатрешноста се спортските седишта Recaro, управувачот со OPC и копчето за менувачот, бирачите со инструменти со позадина на ОПЦ.

Надворешно, има различен преден и заден браник со издувен триаголник. Исто така, постојат OPC спојлери. Автомобилот има поцврста и пониска суспензија од редовната Корса. Стандардните рампи се со 17 инчи и по избор од 18 инчи. Корса ОПЦ била достапна само како верзија со три врати.

Спецификации на моторот

[уреди | уреди извор]
Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.0 I3 - Z10XEP 998 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) со 5600 врт/мин 88 N•m (65 lb•ft) со 3800 врт/мин 2006-2009 134 g/km
1.2 I4 - Z12XEP 1229 cc 80 PS (59 kW; 79 hp) со 5600 врт/мин 110 N•m (81 lb•ft) со 4400 врт/мин 2006-2009 139 g/km
1.4 I4 - Z14XEP 1364 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) со 5600 врт/мин 125 N•m (92 lb•ft) со 4000 врт/мин 2006-2009 139 g/km
1.6T I4 Z16LEL 1598 cc 150 PS (110 kW; 148 hp) со 5000 врт/мин 210 N•m (155 lb•ft) со 1850–5000 врт/мин GSi/SRi 189 g/km
1.6T OPC/VXR I4 Z16LER 1598 cc 192 PS (141 kW; 189 hp) со 5850 врт/мин 230 N•m (170 lb•ft) со 1980–5800 врт/мин OPC/VXR 190 g/km
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.3 CDTI I4 Z13DTJ 1,248 cc 170 N•m (125 lb•ft) со 1,750–2,500 врт/мин 119 g/km
1.3 CDTI I4 Z13DTH 1,248 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) со 4,000 врт/мин 200 N•m (148 lb•ft) со 1,750–2,500 врт/мин 127 g/km
1.7 CDTI I4 Z17DTR 1,686 cc 125 PS (92 kW; 123 hp) со 4,000 врт/мин 280 N•m (207 lb•ft) со 2,300 врт/мин 130 g/km

Фејслифт

[уреди | уреди извор]

Опел Корса се пофалила со нова постава на бензински и дизел мотори што целосно ги исполнува стандардите на Еуро 5. Возењето и управувањето биле исто така подобрени[43]. Моторите биле дополнително подобрени од 2011 година, бидејќи „Старт/Стоп“ опцијата била додадена на моторите.

Моторите со (S/S) се задебелени во колоната на СО2

Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.0 S&S I3 998 cc 65 PS (48 kW; 64 hp) со 5,300 врт/мин 90 N•m (66 lb•ft) at 4,000 rpm Twinport 117
1.2 VVT I4 1,229 cc 85 PS (63 kW; 84 hp) со 5,600 врт/мин 115 N•m (85 lb•ft) со 4,400 врт/мин 124/129 (2010–)
119 g/km (2011–)
1.4 VVT 1,398 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) со 5,600 врт/мин 130 N•m (96 lb•ft) со 4,000 врт/мин 129 g/km
1.4 T S&S 1,368 cc 120 PS (88 kW; 118 hp) at 4,800–6,000 rpm 175 N•m (129 lb•ft) at 1,750–4,800 rpm 2012– 129 g/km
1.6T 1,598 cc 150 PS (110 kW; 148 hp) со 5,000 врт/мин 210 N•m (155 lb•ft) at 1,850–5,000 врт/мин GSi 171 g/km
192 PS (141 kW; 189 hp) со 5,850 врт/мин 230 N•m (170 lb•ft) со 1,980–5,800 врт/мин OPC/VXR 172 g/km
210 PS (154 kW; 207 hp) со 5,850 врт/мин 250 N•m (184 lb•ft) со 2,250–5,850 врт/мин OPC 178 g/km
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.3 CDTI ecoFLEX I4 1,248 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) со 4,000 врт/мин 190 N•m (140 lb•ft) со 1,750–2,500 врт/мин 112 g/km (2010–)
105 g/km (2011–)
95 PS (70 kW; 94 hp) со 4,000 врт/мин 210 N•m (155 lb•ft) со 1,750–2,500 врт/мин 115 g/km (2010–)
95 g/km (2011–)
1.7 Мотор Circle L ecoFLEX 1,686 cc 130 PS (96 kW; 128 hp) со 4,000 врт/мин 300 N•m (221 lb•ft) со 2,000–2,500 врт/мин 118 g/km

Хибрид

[уреди | уреди извор]

На Саемот за автомобили во Франкфурт во 2007 година, Опел го претставил моделот Опел Корса Хибрид, купе што комбинира стартер и алтернатор управуван со батерија со литиум.

  • Опел Корса со три врати
    Опел Корса со три врати
  • Опел Корса со три врати
    Опел Корса со три врати
  • Опел Корса со пет врати
    Опел Корса со пет врати
  • Опел Корса ОПЦ
    Опел Корса ОПЦ
  • Поглед
    Поглед
  • Воксхал Корса
    Воксхал Корса

Корса E (2014–2019)

[уреди | уреди извор]
Корса E
Познат и какоВоксхал Корса
Производство2014–2019
Склопување
Вид каросерија3 и 5-врати хечбек
3-врати седан
ПлатформаПлатформа GM Fiat Small
Мотор
  • 1.0 L B10XFL турбо - I3 (бензин)
  • 1.0 L B10XFT турбо - I3 (бензин)
  • 1.2 L A12XEL - I4 (бензин)
  • 1.4 L A14XEL - I4 (бензин)
  • 1.4 L A14XFR - I4 (гас)
  • 1.6 L A16LES - I4 (бензин)
  • 1.3 L LDV - I4 (дизел)
  • 1.3 L LSF - I4 (дизел)
Пренос
  • 5 и 6-брзини (рачно)
  • 6-брзини (автоматско)
  • 5-брзини (полиавтоматско)
Меѓуоскино раст.2,510 mм (98.8 ин)
Должина4,021 mм (158.3 ин)
Ширина1,736–1,746 mм (68.3–68.7 ин)
Висина1,479–1,481 mм (58.2–58.3 ин)
Нетоварена тежина1,120–1,237 kg (2,469–2,727 lb)
СродниОпел Адам

Опел Корса Е[44] дебитирала на Саемот за автомобили во Париз во 2014 година[45].

Внатрешниот простор останал ист, како и багажникот од 285 литри, но секој дел од таблата со инструменти бил целосно нов[46]. Целиот надворешен лим (освен покривот) бил ревидиран, но основната шасија и структурата на каросеријата (особено стакленички) била пренесена од Корса Д[47].

  • Воксхал Корса Mk IV
    Воксхал Корса Mk IV
  • Воксхал Корса Mk IV VXR
    Воксхал Корса Mk IV VXR
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Опел Корса E 1.4 турбо
    Опел Корса E 1.4 турбо
  • Опел Корса E 1.4 турбо
    Опел Корса E 1.4 турбо

Корса OPC/VXR

[уреди | уреди извор]

Во февруари 2015 година, Опел ја претставил ОПЦ-верзијата на Корса E. Во споредба со претходниот модел на производство, моќноста се зголемила за 15PS на 207PS (204 КС) од 1.6 Турбо мотор, со максимален вртежен момент од 245 Nm (181 lb-ft) помеѓу 1900 и 5800 вртежи во минута. Преголемата функција го зголемила вртежниот момент до 280Nm (210 lb-ft) кога е потребно. Како резултат, Корса ОПЦ има можност да за 6,8 секунди достигне 100 км на час и да достигне максимална брзина од 230 км на час.

Корса ОПЦ се одликува со спортска шасија Frequency Selective Damping (FSD), која им овозможува на силите на амортизација да се прилагодат на честотата на автомобилот за да ја балансираат спортската пријатност. Суспензијата била спуштена за 10 мм (0,39 во) во споредба со стандардните модели на Корса, а автомобилот добил и оптимизиран управувач со повеќе директни и прецизни реакции. OPC работел и на сопирачките, додавајќи дискови од 308 мм на предната оска.

Опел исто така го понудил пакетот за перформанси на Корса ОПЦ, кој вклучува механичка диференцијална брава со повеќе дискови направена од Дрекслер, тркала од 18 инчи со гуми на Мишелин. Пакетот го опфаќал и системот за сопирање со високи перформанси Brembo со дискови за сопирање 330 mm на предната оска.

Спецификации на моторот

[уреди | уреди извор]
Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.0T SIDI S/S I3 999 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) со 3700–6000 врт/мин 170 N•m (125 lb•ft) at 1800–3700 rpm 102–100 g/km
115 PS (85 kW; 113 hp) со 5000–6000 врт/мин 170 N•m (125 lb•ft) со 1800–4500 врт/мин 115–114 g/km
1.2 I4 1229 cc 70 PS (51 kW; 69 hp) со 5600 врт/мин 115 N•m (85 lb•ft) со 4000 врт/мин Достапен само за кратко време по пуштањето во хечбекот 126–124 g/km
1.4 1398 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) со 6000 врт/мин 130 N•m (96 lb•ft) со 4000 врт/мин 114–129 g/km
1.4 Турбо 1364 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) со 3500–6000 врт/мин 200 N•m (148 lb•ft) со 1850–3500 врт/мин 122–119 g/km
1.6 Турбо (A16LES)]] 1598 cc 207 PS (152 kW; 204 hp) со 5850 врт/мин 245 N•m (181 lb•ft) (overboost 280 (207)) со 1900–5800 врт/мин OPC/VXR 174 g/km
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO
2 емисија
1.3 CDTI S/S I4 1248 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) со 3750 врт/мин 190 N•m (140 lb•ft) со 1500–2500 врт/мин 100–99 g/km
95 PS (70 kW; 94 hp) со 3750 врт/мин 190 N•m (140 lb•ft) со 1500–2500 врт/мин 82–101 g/km

Корса F (2019–денес)

[уреди | уреди извор]
Корса F
Познат и какоVauxhall Corsa
Производство2020–
СклопувањеШпанија: Сарагоса
Вид каросерија5-вратихечбек
ПлатформаПлатформа PSA EMP1
Мотор
  • 1.2 L PSA EB2 - I3 (бензин)
  • 1.2 L PSA EB2DT турбо - I3 (бензин)
  • 1.2 L турбо - I3 (бензин)
  • 1.5 L PSA BlueHDi - I4 (дизел)
Пренос
  • 5 и 6-брзини (рачно)
  • 8-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,538 mм (99.9 ин)
Должина4,060 mм (159.8 ин)
Ширина1,765 mм (69.5 ин)
Висина1,435 mм (56.5 ин)
Нетоварена тежина980–1,090 kg (2,161–2,403 lb) (Corsa)
1,455 kg (3,208 lb) (Корса-e)
СродниПежо 208

Оригиналниот проект на КОрса F првично бил планиран да биде објавен во есента 2017 година, но за жал проектот бил откажан поради аквизицијата од страна на Groupe PSA. Префрлајќи се на платформата PSA CMP (EMP1), Опел го започнал развојот на моделот во 2017 година[48].

После стекнувањето на Опел и Воксхал од страна на Група ПСА (Peugeot-Citroën) што било објавено на 14 февруари 2019 година, Корса F 2019 се заснова на заедничката модуларна платформа на Peugeot 208 (CMP).

Во декември 2018 година, Опел го објавил претставувањето на електрична верзија на Корса, наречена Корса-e, и е предвидено да излезе во продажба во 2019 година, со цена близу 20,000 €[49][50]. Главните конкуренти на Корса-e се Нисан Лиф и Рено Зое.

Со промените кои настанале, треба да бидат достапни два бензински мотори и еден дизел мотор, започнувајќи со 1.2-литарскиот четирицилиндричен мотор кој произведува 75 КС и доаѓа со петстепен рачен менувач како стандард. Втората верзија со трицилиндричен 1.2-литарски турбо мотор PureTech кој се дели со моделите Пежо и Цитроен, треба да има 99 КС и 250 Nm вртежен момент. Моделот ќе има 6 брзини или осум со автоматско управување. Дизел моторот е 1.5-литарски дизел со четири цилиндри на BlueHDi, произведува 99 КС и 250 Nm вртежен момент.

Стандардната Корса е речиси идентична со електричната верзија, со исклучок на различни дизајни на тркала од легура. Внатрешноста ќе вклучува систем за инфозабава на екран на допир со две дополнувања; седум-инчен мултимедијален систем Navi или 10-инчен мултимедијален Navi Pro.

Тежината на автомобилот е исто така подобрена, редизајнирани каросерии и нови алуминиумски мотори за кои Опел тврди дека 10% од тежината е намалена во опсегот и ќе има добар баланс во удобноста. Најновиот спектар на алуминиумски трицилиндрични бензински и дизел мотори на Опел ќе заштеди околу 15 кг во однос на претходните четирицилиндрични единици. 10 кг се намалени од седиштата, губејќи 5,5 кг на предната страна и 4,5 кг на задната страна на автомобилот, или со вкупно околу 108 кг намалување на тежината.

Првите испораки ќе започнат во април 2020 година, а потоа ќе следи и чисто-електричниот модел[51][52].

Спецификации на моторот

[уреди | уреди извор]
Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи CO
2 емисија
1.2 I3 1199 cc 76 PS (56 kW; 75 hp) со 5750 rpm 118 N•m (87 lb•ft) со 2750 врт/мин 93–94 g/km
1.2 Турбо 101 PS (74 kW; 100 hp) со 5000 врт/мин 205 N•m (151 lb•ft) со 1750 врт/мин 96–98 g/km
1.2 Турбо 132 PS (97 kW; 130 hp) со 5500 врт/мин 230 N•m (170 lb•ft) со1750 врт/мин 103–105 g/km
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи CO
2 емисија
1.5 I4 1499 cc 103 PS (76 kW; 102 hp) со 3500 врт/мин 250 N•m (184 lb•ft) со 1750 врт/мин 85–87 g/km
Електричен
Капацитет на батерија Сила Вртежи Вкупен електричен опсег
50 kWh 138 PS (101 kW; 136 hp) 260 N•m (192 lb•ft) 330 kм (205 ми)

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Vauxhall Corsa (2014) in pictures: GM's new supermini grows up“. CAR Magazine. Посетено на 15 July 2015.
  2. ↑ Предлошка:Cite we
  3. ↑ „Vauxhall Corsa hatchback“. Carbuyer. Посетено на 15 July 2015.
  4. ↑ Isakson, Börje, уред. (1982-09-08). „Opels nya småbil Corsa under testtillverkning“ [Opel's new minicar Corsa in test production]. Teknikens Värld (шведски). том 34 no. 19. Stockholm, Sweden: Specialtidningsförlaget AB. стр. 72.
  5. ↑ Visart, Etienne, уред. (28 April 1983). „Opel Corsa op de Belgische markt“ [Opel Corsa on the Belgian market]. De AutoGids (холандски). Brussels, Belgium: Uitgeverij Auto-Magazine. 4 (94): 78.
  6. ↑ ter Kuile, Caju (24 December 1983). „Rijden met: Opel Corsa 1.3 SR“ [Test Ride]. Autovisie (холандски). Hilversum, Netherlands: Folio Groep B.V. 28 (26): 58–59.
  7. ↑ „Opel gives details of car in union row“. The Glasgow Herald. 200 (208). 28 September 1982.
  8. ↑ Mastrostefano, Raffaele, уред. (1990). Quattroruote: Tutte le Auto del Mondo 1990 (италијански). Milano: Editoriale Domus S.p.A. стр. 688.
  9. ↑ Braithwaite-Smith, Gavin (11 February 2016). „100 popular cars vanishing from our roads“. MSN. Посетено на 15 June 2016.
  10. ↑ „The What Van? Road Test: Vauxhall Corsavan Ecoflex“. WhatVan?. 2011-03-18. Архивирано од изворникот на 2019-05-26.
  11. ↑ „The Jilin Jiangbei Meilu JJ7090 Was A China-made Opel Corsa B“.
  12. ↑ „1990 1999“. Архивирано од изворникот на 2021-11-10. Посетено на 15 July 2015.
  13. ↑ „Gm En Venezuela Y El Mundo – Historia“. Gm.com.ve. Архивирано од изворникот на 23 March 2010. Посетено на 27 May 2010.
  14. ↑ 14,0 14,1 „Opel. Opel in South Africa“. Car-cat.com. Архивирано од изворникот на 2011-07-08. Посетено на 16 July 2010.
  15. ↑ Satyam. „Welcome to GMArabia.com“. Gmegypt.com. Архивирано од изворникот на 9 August 2010. Посетено на 19 July 2010.
  16. ↑ „Welcome to Opel India Website“. Opel.co.in. Архивирано од изворникот на 1 July 2010. Посетено на 19 July 2010.
  17. ↑ „Opel. Opel in India“. Car-cat.com. Архивирано од изворникот на 2019-09-20. Посетено на 19 July 2010.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 „Opel Corsa specifications“. Auto-types.com. Архивирано од изворникот на 2014-03-25. Посетено на 20 March 2013.
  19. ↑ 19,0 19,1 „Chevrolet Corsa Wind – Ficha técnica“. Vrum.com.br. Архивирано од изворникот на 2014-02-21. Посетено на 20 March 2013.
  20. ↑ „Chevrolet Corsa Sedan – Ficha técnica“. Vrum.com.br. Архивирано од изворникот на 2014-02-21. Посетено на 20 March 2013.
  21. ↑ „Chevrolet Corsa Wagon – Ficha técnica“. Vrum.com.br. Архивирано од изворникот на 2014-02-21. Посетено на 20 March 2013.
  22. ↑ Crouch, Jonathan (8 November 2005). „Vauxhall Corsa (1993 – 2000) review“. RAC Limited. Посетено на 12 September 2016.
  23. ↑ „Holden Barina – Used Car Research“. GoAuto. Архивирано од изворникот на 2015-09-24. Посетено на 12 September 2016.
  24. ↑ Davis, Tony; Kennedy, Alistair; Kennedy, Ewan (February 2007). The Holden Heritage – 13th Edition (Part Three) (PDF). Port Melbourne, Victoria: Holden. стр. 101. Архивирано од изворникот (PDF) на 25 February 2009.
  25. ↑ „ITALIAN MARKET TAKES CORSA WAGON“. europe.autonews.com. Посетено на 12 July 2017.
  26. ↑ Büschi, Hans-Ulrich, уред. (10 March 1994). Automobil Revue 1994 (германски и француски). 89. Berne, Switzerland: Hallwag AG. стр. 429. ISBN 3-444-00584-9.
  27. ↑ Mazur, Eligiusz, уред. (2006). World of Cars 2006·2007. Warsaw, Poland: Media Connection Sp. z o.o. стр. 223. ISSN 1734-2945.
  28. ↑ https://tn.com.ar/autos/lo-ultimo/despues-de-18-anos-el-chevrolet-classi-dejo-de-fabricarse-en-argentina_746822
  29. ↑ „1997 Euro NCAP“. Посетено на 23 October 2011.
  30. ↑ „2000 Euro NCAP“. Посетено на 23 October 2011.
  31. ↑ Mazur, Eligiusz, уред. (2002). Katalog Samochody Świata 2003 [World Car Catalogue 2003]. Warsaw, Poland: Print Shops Prego - Polska Sp. z o.o. стр. 217. ISSN 1234-8198.
  32. ↑ „Shanghai-GM: Chevrolet Sails to Chile and Libya“. ChinaAutoWeb.com.
  33. ↑ „Chevrolet Sail: Created In China“. The Truth About Cars. Посетено на 12 January 2010.
  34. ↑ „Opel. Opel in Spain“. Car-cat.com. Архивирано од изворникот на 2012-04-29. Посетено на 19 July 2010.
  35. ↑ „Opel Corsa C dimensions and blueprints on Outlines“. getoutlines.com. Посетено на 25 March 2015.
  36. ↑ Dredge, Richard (21 November 2007). „Used Car Tests: Vauxhall Corsa“. Auto Express. Dennis Publishing. Архивирано од изворникот на 29 August 2017.
  37. ↑ „Opel/Vauxhall Corsa“. Euro NCAP. Посетено на 21 January 2012.
  38. ↑ „2001 Opel Corsa press release“. Архивирано од изворникот на 3 May 2007. Посетено на 21 July 2008.
  39. ↑ „2003 Opel Corsa press release“. Архивирано од изворникот на 19 June 2007. Посетено на 21 July 2008.
  40. ↑ „Fiat-General Motors insieme nelle utilitarie“. Corriere della Sera. 24 December 2009. Посетено на 6 October 2012.
  41. ↑ „Plan 2000E, ayudas a la compra de automoviles“. Архивирано од изворникот на 2012-02-25. Посетено на 31 January 2012.
  42. ↑ „Opel/Vauxhall Corsa“. Euro NCAP. Посетено на 21 January 2012.
  43. ↑ Opel introduces updated Corsa ecoFlex with 98 g/km CO
    2    , Autoblog Green, Посетено на 22 November 2009
  44. ↑ „Opel Corsa: A Success Story in Five Acts“. media.gm.com. Архивирано од изворникот на 2019-09-21. Посетено на 15 July 2015.
  45. ↑ „Opel Pressroom - Europe - Corsa“. gm.com. Архивирано од изворникот на 2019-09-21. Посетено на 2019-09-21.
  46. ↑ „New Vauxhall Corsa unveiled at Paris Motor Show“. Auto Express. Посетено на 15 July 2015.
  47. ↑ Fung, Derek (9 July 2014). „2015 Opel/Vauxhall Corsa E: facelift looks sort of new, is sort of old“. Between the Axles. Посетено на 12 August 2014.
  48. ↑ https://drivemag.com/news/the-all-new-opel-corsa-f-comes-on-a-psa-platform-in-2019
  49. ↑ https://int-media.opel.com/en/big-anniversary-and-electrification-opel-looks-ahead-2019#prettyPhoto
  50. ↑ https://www.elperiodicodearagon.com/noticias/temadia/corsa-quiere-popularizar-coche-electrico-europa_1339040.html
  51. ↑ Burn, Jonathan (26 June 2019). „New 2020 Opel Corsa: engines, tech and release date announced“. Auto Express (англиски). Посетено на 26 June 2019.
  52. ↑ „New Vauxhall Corsa: full engine range details released | Autocar“. www.autocar.co.uk (26 June 2019). Посетено на 26 June 2019.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
 
   Ризницата има содржини поврзани со:
« пред 1980 — Хронологија на моделите на „Опел“ по 1980 година
Тип 198х 199х 200х 201х
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Мини (A) Агила A Агила B Карл
Адам
Мал (B) Корса A Корса B Корса C Корса D Корса E
Шевет
Ампера-е
Среден (C) Кадет D Кадет E Астра F Астра G Астра H Астра J Астра K
Ампера
Голем (D) Аскона B Аскона C Вектра A Вектра B Вектра C Инсигнија A Инсигнија B
Сигнум
Бизнис (E) Рекорд E Омега A Омега B
Комодоре C
Монца
Луксузен (F) Сенатор A Сенатор B
Спортски (S) Тигра A Тигра ТвинТоп B
Каскада
Манта B Калибра
Спидстер GT
MPV (M) Мерива A Мерива B
Зафира A Зафира B Зафира C
Синтра
SUV (J) Кросленд X
Мока
Фронтера A Фронтера B Антара Грандланд X
Монтереј
LAV Кадет Комбо Комбо B Комбо C Комбо D Комбо E
Пикап Кампо
Микробус Опел Бедфорд Блиц Арена Виваро A Виваро B Виваро C
Мовано A Мовано B
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Опел_Корса&oldid=5165799“