Прејди на содржината

Опел Зафира

Од Википедија — слободната енциклопедија
Опел Зафира
ПроизведувачОпел (Џенерал моторс)
Познат и какоВоксхал Зафира
Производство1999–2019
КласаКомпактен миниван
Вид каросерија5-врати

Опел Зафира, познат и како „Зафира Турер“ од 2011 година[1] — повеќенаменско возило (MPV) произведено од германскиот производител Опел чие производство започнало во 1999 година[2]. Исто така, моделот бил продаван како Воксхал Зафира во Обединетото Кралство до јуни 2018 година[3], Холден Зафира во Австралија до јуни 2005 година и под голем број други брендови и имиња специфични за пазарот.

Зафира A (1999–2005)

[уреди | уреди извор]
Зафира A
Познат и какоШевролет Набира
Шевролет Зафира
Холден Зафира
Субару Травик
Воксхал Зафира
Производство1999–2005 (Германија)
2001–2012 (Бразил)
Склопување
НаследникСубару Ексига (за Травик, Јапонија)
КласаКомпактен миниван
ПлатформаПлатформа GM T
Мотор1.6 L Family 1 I4 (бензин)
1.8 L Family 1 I4 (бензин)[4]
2.0 L Family II турбоI4 (бензин)
2.2 L Ecotec I4 (бензин)
2.0 L X20DTL/Y20DTH I4 (дизел)
2.2 L Y22DTR I4 (дизел)
Меѓуоскино раст.2,694 mм (106.1 ин)
Должина4,317 mм (170.0 ин)
Ширина1,742 mм (68.6 ин)
Висина1,684 mм (66.3 ин)
Нетоварена тежина1,320–1,560 kg (2,910–3,439 lb)
СродниОпел Астра G

Првата генерација на Зафира обично се нарекува Зафира А, како што е вообичаено за моделите на Опел. Развиена со помош на Порше[5], Зафира за првпат била прикажана во концептна форма на саемот за автомобили во Франкфурт во 1997 година, и во серија на производство влегла во јануари 1999 година, со продажба во почетокот во април[6]. Зафира го достигнала третото место на изборот на Европски автомобил на годината за 2000 година, зад Фиат Мултипла и Тојота Јарис.

Автомобилот се заснова на истата Т-платформа како Астра G од 1998 година, и имал доста заедничко со тој модел на автомобил. Опел Зафира има седум седишта распоредени во три реда, од кои задниот ред може да се преклопи на подот, поединечно или заедно за да се создаде повеќе простор, наместо да се бара дополнителните седишта физички да се отстранат од возилото. Системот го добил името Flex 7. Во рангирањето на TüV за квалитетот на тригодишните автомобили, Зафира била далеку од најдобрата серија на Опел, но само малку зад победничкиот Форд Фокус[5].

Воведен по саемот во Женева во февруари 2001 година, моделот на „Зафира ОПЦ“ излегол во продажба во октомври 2001 година. Со 192 КС (141 kW), ова бил најбрзиот миниван понуден за продажба во Европа[7]. Достапно само со пет-брзински рачен менувач, од 0-100 км на час може да се постигне за 8,2 секунди, а максималната брзина е 220 км на час[4] .

Популарните два литарски турбодизели биле надополнети со опција од 125 литри (92 kW) со мотор од 2,2 литри во јануари 2002 година[5]. Моделот бил заменет со Зафира B во Европа, но сепак бил продаван на повеќето други пазари до 2012 година (иако Шевролет Астра бил прекинат во 2011 година), освен за Австралија и Нов Зеланд, каде што моделот бил целосно откажан.

Зафира била продавана на Филипините од 2001 до 2005 година, што е последниот европски автомобил „Опел“ што се продавал на Филипините, откако престанале да се продаваат моделите на „Опел Астра“ во 2003 година.

Производството на Зафира А завршило на 25 мај 2005 година, во Бохум.

Зафира била продавана во Јапонија од август 2001 година до ноември 2004 година како Субару Травик, а подоцна било заменето во 2008 година од страна на Субару Егсига - развиен од платформата на Субару Легат. Според Субару, името било комбинација на зборовите „travel“ и „quick“, сепак, зборот поблизу наликува на англискиот збор „traffic“[8].

Поради надворешните димензии што ги надминуваат регулативите на јапонската влада за возилата дефинирани како „компактни“, јапонските купувачи биле одговорни за дополнителните даноци. Травик првично бил достапен само со поголем 2,2 литарски мотор, иако алтернативата со 1,8 L, пониска цена била додадена во јули 2003 година[8] .

Користените мотори не биле снабдувани со боксер мотори на Субару, но биле конвенционални во линиските единици кои биле некарактеристични за препознатливите производи на Субару на пазарот, а целата технологија на погонот на тркалата исто така не била достапна.

Продажбата на „Зафира“ како Субару создала конфликт со претходно воспоставената „Јаназе“ копродукција, со тоа што „Јаназе“ веќе продавала производи на „Опел“, како „Зафира“. Кога завршило производството на Травик, Јанасе продолжил да увезува производи на Опел во Јапонија до 2006 година.

Во јуни 1999 година, наскоро по објавувањето на Зафира, Гриф Рис Џонс учествувал во реклами за „Опел Зафира“, во кој играл професор кој е фасциниран од автомобилот[9].

  • Опел Зафира A
    Опел Зафира A
  • Опел Зафира A OPC
    Опел Зафира A OPC
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство)
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство)
  • Шевролет Зафира (Америка)
    Шевролет Зафира (Америка)
  • Холден Зафира (Австралија)
    Холден Зафира (Австралија)
  • Субару Ексига Травик (Јапонија)
    Субару Ексига Травик (Јапонија)

Зафира B (2005–2014)

[уреди | уреди извор]
Зафира B
Познат и какоШевролет Зафира
Опел Зафира Фемили (2011–2014)
Воксхал Зафира
Производство2005–2011
2012–2014 (Русија)[10]
СклопувањеГерманија: Бохум
Полска: Гливице
Русија: Калининград
НаследникШевролет HHR (Мексико)
Шевролет Орландо (Чиле)
КласаКомпактен миниван
ПлатформаПлатформа GM Delta[11]
Мотор1.6 L Family 1 I4 (бензин)
1.8 L Family 1 I4 (бензин)
2.0 L Екотек турбо I4 (бензин)
2.2 L Екотек I4 (бензин)
1.9 L CDTi I4 (дизел)
Пренос5-брзини (рачно)
6-брзини (рачно)
4-брзини (автоматско)
6-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,703 mм (106.4 ин)
Должина4,468 mм (175.9 ин)
Ширина1,801 mм (70.9 ин)
Висина1,801 mм (70.9 ин) (2006–2008)
1,636 mм (64.4 ин) (2009–денес)
СродниОпел Астра H
Опел Мерива B

Втората генерација на „Зафира“, наречена „Зафира B“, дебитирала во Европа во јуни 2005 година, а продажбата започнала на 9 јули 2005 година. Моделот ја имал истата платформа и механички делови како „Опел Астра H.“ Во февруари 2007 година, „Зафира Б“ била лансирана во Сингапур. До март 2007 година, моделот бил воведен само во Европа и Сингапур.

Моделот бил пуштен во продажба во Мексико во април 2006 година, а во Чиле во септември 2007 година. И во обете држави, тој бил брендиран како „Шевролет Зафира“. Иако оваа генерација била заменета кон крајот на 2011 година од страна на Зафира C, овој модел останал во производство до мај 2014 година.

Имиња и пазари

[уреди | уреди извор]
  • Воксхал Зафира - Велика Британија
  • Шевролет Зафира - Чиле, Мексико и Тајланд
  • Опел Зафира - Европа (освен Обединетото Кралство), Јапонија, Кина, Хонгконг, Сингапур, Тајван и Јужна Африка

Во Мексико, моделот на Опел Зафира бил прекинат по 2006MY и заменет со Шевролет ХХР (прекинат во Мексико од 2009 година).

  • Опел Зафира B (2005–2009)
    Опел Зафира B (2005–2009)
  • Опел Зафира B (2009–2014)
    Опел Зафира B (2009–2014)
  • Опел Зафира (2009–2014)
    Опел Зафира (2009–2014)
  • Опел Зафира (2006)
    Опел Зафира (2006)
  • Опел Зафира OPC (2009–2011)
    Опел Зафира OPC
    (2009–2011)
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2005–2009)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2005–2009)
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2005–2009)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2005–2009)
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2009–2014)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство) (2009–2014)
  • Воксхал Зафира (Обединето Кралство)
    Воксхал Зафира (Обединето Кралство)

Мотори

[уреди | уреди извор]
Chevrolet Zafira B (2009-2014)

Појавата на моторот на Зафира Б е делумно пренесен од претходната генерација на Астра/Зафира, но Опел ги заменил старите 2.0 и 2.2 турбодизел I4 мотори со 1,9 L вообичаени турбодизели развиени од Фиат (Multijet). Центарот за перформанси на Опел развил турбо-полнење со 240 КС (180 kW)

Petrol engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи CO2 емисија (g/km) Години Забелешка
1.6 TwinPort I4 1,598 cc 105 PS (77 kW; 104 hp) at 6,000 врт/мин 150 N•m (111 lb•ft) at 4,000 врт/мин 172 (2005–08) EU4
1.6 TwinPort 115 PS (85 kW; 113 hp) at 6,000 врт/мин 155 N•m (114 lb•ft) at 4,000 врт/мин 157 (2008–11) EU5
1.8 VVT 1,796 cc 140 PS (103 kW; 138 hp) at 6,300 врт/мин 175 N•m (129 lb•ft) at 3,800 врт/мин 168 (2005–11)
2.2 VVT 2,198 cc 150 PS (110 kW; 148 hp) at 6,000 врт/мин 215 N•m (159 lb•ft) at 4,000 врт/мин 197 (2005–10) EU4
2.0 Turbo 1,998 cc 200 PS (147 kW; 197 hp) at 4,900–6,000 врт/мин 262 N•m (193 lb•ft) at 1,850–4,900 врт/мин 228 (2005–09)
240 PS (177 kW; 237 hp) at 6,000 врт/мин 320 N•m (236 lb•ft) 230 (2005–10)
Diesel engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи CO2 емисија (g/km) Години Забелешка
1.7 CDTI Ecotec I4 1,686 cc 110 PS (81 kW; 108 hp) at 4,000 врт/мин 260 N•m (192 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин 134 2009–11 EU5
125 PS (92 kW; 123 hp) at 4,000 врт/мин 280 N•m (207 lb•ft) at 1,750–3,500 врт/мин 2010–11
1.9 CDTI Ecotec 1,910 cc 120 PS (88 kW; 118 hp) at 4,000 врт/мин 280 N•m (207 lb•ft) at 2,000–2,500 врт/мин 167 2005 EU3
280 N•m (207 lb•ft) at 1,700–2,550 врт/мин 159 2005–10 EU4
150 PS (110 kW; 148 hp) at 4,000 врт/мин 315 N•m (232 lb•ft) at 2,000–2,500 врт/мин 167 2005 EU3
315 N•m (232 lb•ft) at 2,000–2,500 врт/мин 159 2005–10 EU4

Проблеми

[уреди | уреди извор]

Во декември 2015 година, безбедносните службеници во Обединетото Кралство побарале од Воксхал да иницира целосна безбедност на моделот Зафира, поради загрижувачко ниво на пожари на автомобили кои очигледно или се тврдело дека биле предизвикани од „неправилни поправки“[12] .

На 3 мај 2018 година, во Обединетото Кралство била покрената кривична истрага за справување со пожарите на Зафира Б.

Зафира C (2011–2019)

[уреди | уреди извор]
Зафира Турер C
Познат и какоОпел Зафира Турер (Европа)
Воксхал Зафира Турер (Обединето Кралство)
Производство2011–2019 (LHD)
2011–2018 (RHD)
СклопувањеГерманија: Бохум[13]
Германија: Риселсхајм
Русија: Калининград(2012–2015)[14]
КласаКомпактен миниван
ПлатформаПлатформа GM
Мотор1.4 L I4 (бензин)
1.6 L I4 (бензин)
1.6 L I4 (дизел)
2.0 L I4 (дизел)
Пренос5-брзини (рачно)
6-брзини (рачно)[1]
6-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,760 mм (108.7 ин)
Должина4,660 mм (183.5 ин)
Ширина1,820 mм (71.7 ин)
Висина1,690 mм (66.5 ин)
СродниОпел Астра Ј
Опел Каскада

Третата генерација на Зафира, наречена Зафира Турер, била претставена на Саемот за автомобили во Женева во 2011 година, како „Концепт Зафира Турер“.

Моделот главно се заснова на Опел Астра Ј, а кога „Зафира Турер С“ излегла во продажба, „Зафира B“ останала во продажба од 2011-2014 година, иако во дополнета форма како „Фемили Зафира“, за да се разграничува како помала и поевтина верзија, бидејќи големината на Зафира Турер била зголемена за да дејствува како соодветен соперник на Форд Ц-Макс[15].

Се очекувло да следува хибридна/електрична верзија во текот на 2012 година. Овој автомобил индиректно го заменил моделот на Опел Синтра, кој бил прекинат во мај 1999 година, по само три години во продажба.

Производната верзија дебитирала на Саемот за автомобили во Франкфурт 2011 година во септември, а излегла во продажба ноември 2011 година[16].

Верзија со природен гас на Зафира Турер била објавена во декември 2011 година. Во јуни 2016 година следувал фејслифт за 2017 година, исфрлајќи го Турер од името. Како дел од надградбата, новите предни и задни браници и нов ентериер донеле стил во согласност со Опел Астра K. навигацијата OnStar била исто така воведена како дел од ажурираниот систем за инфозабава на IntelliLink.

Во јуни 2018 година, Опел Зафира Турер бил прекинат од Велика Британија.

  • Зафира Турер C 1.4 турбо
    Зафира Турер C 1.4 турбо
  • Зафира Турер (Белгија)
    Зафира Турер (Белгија)
  • Зафира Турер C CNG
    Зафира Турер C CNG
  • Зафира Турер C
    Зафира Турер C
  • Воксхал Зафира Турер
    Воксхал Зафира Турер
  • Facelifted Воксхал Зафира Турер
    Facelifted Воксхал Зафира Турер

Мотори

[уреди | уреди извор]

Сите мотори имале шест брзински рачен менувач како стандард, освен 1,8 Л, кој имал стандарден менувач со пет брзини. Автоматски менувач бил достапен како опција на 1.4T и 2.0 CDTI (165 КС), и без S/S.

ЕкоФлекс верзијата излегла во продажба во 2012 година, опремена со 2.0 CDTI (130PS) мотор и се здобила со систем Start/Stop за да се направи поекономичен, испуштајќи 119g/km CO2.

Во 2013 година, биле воведени два нови мотори: 1.6 SIDI Turbo бензински мотор со 170 КС и 200 КС, и ново развиен 1.6 CDTI дизел мотор со 136 КС[17].

Petrol engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO2 емисија (g/km) Години
1.4 Turbo S/S I4 1,364 cc 120 PS (88 kW; 118 hp) at 4,900–6000 врт/мин 200 N•m (148 lb•ft) at 1,850–4,900 врт/мин N/A in UK 154
140 PS (103 kW; 138 hp) at 4,900–6000 врт/мин 200 N•m (148 lb•ft) at 1,850–4,900 врт/мин 154
1.6 Turbo SIDI 1598cc 170 PS (125 kW; 168 hp) at 6000 (4250) врт/мин 260 N•m (192 lb•ft) (overboost 280 (207)) at 1650–3200 (4250) врт/мин 144 2013–
200 PS (147 kW; 197 hp) at 5500 врт/мин 280 N•m (207 lb•ft) (overboost 300 (221)) at 1650–3500 врт/мин 154 2014–
1.8 VVT 1,796 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) at 5,600 врт/мин 175 N•m (129 lb•ft) at 3,800 врт/мин 169
140 PS (103 kW; 138 hp) at 6,300 врт/мин 175 N•m (129 lb•ft) at 3,800 врт/мин 169
LPG/CNG engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO2 емисија (g/km) Години
1.4 Turbo ecoFLEX I4 1,364 cc 140 PS (103 kW; 138 hp) at 4,900–6000 врт/мин 200 N•m (148 lb•ft) at 1,850–4,900 врт/мин LPG 139
1.6 Turbo ecoFLEX I4 1,598 cc 150 PS (110 kW; 148 hp) at 5,000 врт/мин 210 N•m (155 lb•ft) at 2,300–5,000 врт/мин CNG 129
Diesel engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи Забелешка CO2 емисија (g/km) Години
1.6 CDTI I4 1,598 cc 120 PS (88 kW; 118 hp) at 4,000 врт/мин 320 N•m (236 lb•ft) at 2,000 врт/мин N/A in UK 119 2014–
136 PS (100 kW; 134 hp) at 3,500–4,000 врт/мин 320 N•m (236 lb•ft) at 2,000 врт/мин 109 2013–
2.0 CDTI 1,956 cc 110 PS (81 kW; 108 hp) at 4,000 врт/мин 260 N•m (192 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин N/A in UK 137 2011–2014
2.0 CDTI ecoFLEX S/S 1,956 cc 130 PS (96 kW; 130 hp) at 4,000 врт/мин 300 N•m (221 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин from 2013 only with AT 119; 154 with AT 2012–
2.0 CDTI S/S 1,956 cc 165 PS (121 kW; 163 hp) at 4,000 врт/мин 350 N•m (258 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин 137 2012–2014
2.0 CDTI ecoFLEX S/S 1,956 cc 170 PS (125 kW; 168 hp) at 3,750 врт/мин 400 N•m (295 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин 129 2015–
2.0 CDTI Bi-Turbo S/S 1,956 cc 195 PS (143 kW; 192 hp) at 4,000 врт/мин 400 N•m (295 lb•ft) at 1,750–2,500 врт/мин 144 2012–

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Configurator“. Opel.ie. Архивирано од изворникот на 2016-10-19. Посетено на 22 April 2012.
  2. ↑ „Opel moves mobility forward from Ampera to Zafira Tourer Concept“. Opel Ireland. 1 March 2011. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 21 August 2013. The Zafira Tourer Concept brings Insignia ambition, quality and innovative technologies to the large MPV segment.
  3. ↑ „Vauxhall Zafira Tourer and GTC axed due to rise of SUVs“.
  4. ↑ 4,0 4,1 Nötzli, Max, уред. (7 March 2002). Automobil Revue 2002 (германски и француски). 97. Berne, Switzerland: Büchler Grafino AG. стр. 455. ISBN 3-905386-02-X.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 „Gebrauchtwagentest: Opels Bester“ [Used car assessment: Opel's best one], AutoBild (германски), Hamburg, Germany: Axel Springer Auto Verlag, 25 February 2002
  6. ↑ Automobil Revue 2002, p. 454
  7. ↑ „Zafira: Facts and Figure“. ramp-it.net. 24 January 2010. Посетено на 23 May 2012.
  8. ↑ 8,0 8,1 „検索結果: 2001年　スバル　トラヴィック　Sパッケージ“ [Great Car Pavilion: 2001 Subaru Traviq S-package] (јапонски). Gazoo.com. Архивирано од изворникот на 11 October 2008. Посетено на 22 May 2012.
  9. ↑ „Rhys Jones to star in 12.5m Vauxhall Zafira launch“. www.marketingweek.com. 20 May 1999. Посетено на 30 March 2017.
  10. ↑ „At home in Europe and the world“. Opel. Архивирано од изворникот на 13 December 2014.
  11. ↑ GM Delta platform
  12. ↑ Chris Choi (14 December 2015). „Vauxhall Zafira upgraded to full safety recall status“. itv.com. Посетено на 15 December 2015.
  13. ↑ „Opel Zafira Tourer Production To Remain In Germany“ (англиски). 15 May 2013.
  14. ↑ „Opel Zafira“. Wroom.ru (англиски и руски). Архивирано од изворникот на 2017-05-10. Посетено на 2019-10-09.
  15. ↑ McIlroy, John (1 March 2011). „Geneva motor show: Vauxhall Zafira“. Auto.cz. Посетено на 23 April 2012.
  16. ↑ Phillips, Tom (8 February 2011). „Vauxhall's next Zafira previewed as Tourer Concept“. Auto Express. Посетено на 23 April 2012.
  17. ↑ Wong, James (June 2016). „2017 Opel Zafira facelift unveiled“. CarAdvice. Посетено на 7 June 2016.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
« пред 1980 — Хронологија на моделите на „Опел“ по 1980 година
Тип 198х 199х 200х 201х
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Мини (A) Агила A Агила B Карл
Адам
Мал (B) Корса A Корса B Корса C Корса D Корса E
Шевет
Ампера-е
Среден (C) Кадет D Кадет E Астра F Астра G Астра H Астра J Астра K
Ампера
Голем (D) Аскона B Аскона C Вектра A Вектра B Вектра C Инсигнија A Инсигнија B
Сигнум
Бизнис (E) Рекорд E Омега A Омега B
Комодоре C
Монца
Луксузен (F) Сенатор A Сенатор B
Спортски (S) Тигра A Тигра ТвинТоп B
Каскада
Манта B Калибра
Спидстер GT
MPV (M) Мерива A Мерива B
Зафира A Зафира B Зафира C
Синтра
SUV (J) Кросленд X
Мока
Фронтера A Фронтера B Антара Грандланд X
Монтереј
LAV Кадет Комбо Комбо B Комбо C Комбо D Комбо E
Пикап Кампо
Микробус Опел Бедфорд Блиц Арена Виваро A Виваро B Виваро C
Мовано A Мовано B
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Опел_Зафира&oldid=4603322“