Московиум

Московиум (₁₁₅Mc)
Општи својства
Име и симбол	московиум (Mc)
Други имиња	115 елемент, ека-бизмут
Московиумот во периодниот систем
	флеровиум ← московиум → ливермориум
Атомски број	115
Стандардна атомска тежина (Ar)	[289]
Категорија	непозната, но најверојатно е слаб метал
Група и блок	група 15 (азотна), p-блок
Периода	VII периода
Електронска конфигурација	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p3 (предвидена)
по обвивка	2, 8, 18, 32, 32, 18, 5 (предвидени)
Физички својства
Фаза	цврста (предвидена)
Точка на топење	670 K (400 °C) (предвидена)
Точка на вриење	~1.400 K (~1.100 °C) (предвидена)
Густина близу с.т.	13,5 г/см3 (предвидена)
Топлина на топење	5,90–5,98 kJ/mol (екстраполирана)
Топлина на испарување	138 kJ/mol (предвидена)
Атомски својства
Оксидациони степени	1, 3 (предвидена)
Енергии на јонизација	I: 538,4 kJ/mol (предвидена); II: 1.756 kJ/mol (предвидена); II: 2.653,3 kJ/mol (предвидена); (повеќе)
Атомски полупречник	емпириски: 187 пм (предвиден)
Ковалентен полупречник	156–158 пм (екстраполиран)
Разни податоци
CAS-број	54085-64-2
Историја
Наречен по	Московска област
Предвидел	Нилс Бор (1922)
Откриен	Обединет институт за јадрени истражувања и Ливерморска национална лабораторија (2003)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на московиумот
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Московиум (Mc) — слаб метал.

На 1 февруари 2004 година тим составен од руски научнници од Институт за истражување на атоми и американски научници од Националната лабораторија „Лоренс Ливермор“ успеале да добијат четири атоми од московиум.

Извори

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: [Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.
↑ ^3,0 ^3,1 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). „Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements“. Journal of Physical Chemistry. American Chemical Society. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021.
↑ ^4,0 ^4,1 doi:10.1103/PhysRevLett.104.142502
Овој навод ќе се дополни автоматски во текот на следните неколку минути. Можете да го прескокнете редот или да го проширите рачно

[Haire-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Haire, Richard G. (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: [Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.

[BFricke-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.

[B&K-3] 3,0 ^3,1 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). „Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements“. Journal of Physical Chemistry. American Chemical Society. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021.

[e117-4] 4,0 ^4,1 doi:10.1103/PhysRevLett.104.142502
Овој навод ќе се дополни автоматски во текот на следните неколку минути. Можете да го прескокнете редот или да го проширите рачно

[1]

[2]

[3]

[4]