Knitting a scarf

De laatste tijd ben ik vooral met grote projecten bezig. Het haken van een vest bijvoorbeeld. Eerlijk gezegd is dat niet echt mijn ding. Ik word vooral blij van kleine projectjes, amigurumi haken vind ik erg leuk. Omdat je daarbij veel moet tellen en ik daar niet de tijd en aandacht voor had, besloot ik toch wat groters aan te pakken. Dat werd een vest in petrolgroen. Inmiddels ben ik zover dat ik de mouwen kan gaan haken.

Maar ja, de verveling sloop erin en het vest hangt alweer een tijdje zonder mouwen aan de kast. Toen zag ik dit mooie breiwerk voorbij komen op de Facebookpagina van Sparkelsz Creatief. Daar word ik nou blij van, de kleurtjes, het patroon. Maar ik brei zelden nog, zou het nog lukken? Ik kocht het pakket. Het was even wennen in het begin, maar al doende kreeg ik de smaak en de slag weer te pakken. Het wordt zo mooi soepel, echt fijner voor bijv. een sjaal dan haken vind ik.

Het zijn kleuren die je zo op het oog niet bij elkaar zou zoeken. Het hele breiwerk bestaat maar uit één toer die je steeds herhaalt en je wisselt elke twee toeren van kleur. Zo ontstaat dit mooie kleurenpatroon. Ik heb geen spijt dat ik eraan begonnen ben en ach dat vest komt uiteindelijk ook wel een keer af. ;-) 

Ik heb een week vrij, wat is dat fijn zeg! Ik kocht een tijdschrift, het ziet er zo gezellig uit. Na even doorneuzen gaat het naar mijn dochter. Zij heeft echt groene vingers. Ik heb dinsdag mijn laatste werkdag gehad bij het hotel waar ik in de huishouding werkte. Ik heb er een leuke tijd gehad, maar ik begin aan een nieuwe fase. Volgende week start ik met een baan als woonassistent in een verzorgingshuis. Per september start ik met een opleiding voor de zorg, waar ik heel veel zin in heb! Zo zie je maar: Je bent nooit te oud om te leren. :-))

Fijne week allemaal, groetjes Marijke

 

Winterblogje

Toen ik mijn blog weer eens opzocht, zag ik de felle zomerkleurtjes van mijn laatst verschenen blogje. Dat vond ik toch wel erg contrasteren met de kleuren van de januarimaand. Ik begon met het aanpassen van de blog-achtergrondfoto. De uiltjes stammen wel uit een erg grijs verleden, hoewel de kleur grijs nou net wel weer bij januari past. ;-) Verder ging ik eens zoeken tussen mijn foto's en vond dit leuke dekentje in zachte kleurtjes. Ik heb het gedeeld op mijn Insta-account, maar had er nog niet over geblogd.

Ik haakte het dekentje voor mijn kleindochter bij de geboorte van onze kleinzoon. Ik zocht eerst in mijn eigen voorraad naar garen en kocht er bij Margriet van de mooie winkel Sparkelsz Creatief een paar mooie kleurtjes Scheepjes Eliza bij. Zo ontstond de basis voor dit dekentje in zachte kleurtjes, passend bij het interieur van mijn zoon en schoondochter.

Omdat ik verschillende diktes garen met elkaar combineerde, heb ik zelf een patroon voor de granny's gemaakt. Inspiratie voor de beren-granny vond ik bij het blog Dada's Place. 

Het gebroken witte garen is een dubbele draad dun garen van de Action. Ik had er nog heel wat bolletjes van liggen. Volgens mij wordt het niet meer verkocht. De kleur van het beertje was een bol van de Zeeman, ook uit eigen voorraad. Dat ruimde weer mooi wat bolletjes garen op!

Het dekentje wordt regelmatig gebruikt, als ze even op de bank zit bij te komen van haar middagdutje. En uiteraard om haar Kikkers lekker warm onder te stoppen. :-)) Kikker is nog steeds haar lievelingsdier (inmiddels op een gedeelde eerste plaats met Nijntje). Voor het geval je denkt: 'Wat moeten Elmo en Koekiemonster daar tussen?': Dat zijn 'Rode en Blauwe Kikker'. Ze heeft een hele kikkerverzameling die ze overal mee naar toe sjouwt.

De feestdagen zijn alweer voorbij. Ik denk er nog graag aan terug. Ik maakte een gezellig kerstdorpje met kleindochter, wat ze beiden prachtig vonden. 

Kleindochter wilde zelf ook een kerstdorpje maken. Ze deed dat heel creatief met de overgebleven kerstballen en wat takjes 'bos'. Het kerstklokje dat in 'het bos' hangt, liet ze elke keer aan haar papa zien: 'Kijk papa, die heb jij vroeger gemaakt!' Kleinzoon is een dikke boef, die het maar wat moeilijk vond om die kleurige ballen te laten liggen. Dat er af en toe één sneuvelde, was bijna niet te voorkomen. ;-) 

Ik kreeg wat leuke kadootjes van de (klein)kinderen. Het kerstvogeltje van mijn zoon en schoondochter die een kerstmarkt in Duitsland bezochten. Ze wonen in de buurt van de Duitse grens. Een doos met gebakjes en een bon voor uit eten erbij kreeg ik van onze kleinkinderen voor het wekelijks oppassen. En een heerlijk pakket uit Oostenrijk van onze zoon en schoondochter die begin december over kwamen. Wat een verwennerij en gezelligheid! 

Afgelopen weekend liep ik een griepje op. Het viel mee, met een paar dagen was ik er weer bovenop. Wat hielp was regelmatig een glas verse gemberthee met een scheutje limoensap, heerlijk! Een gewoonte die ik erin blijf houden. 

Ik wens jullie een fijne week verder! Groetjes, Marijke

Crochet Rainbowbag

En toen was het zomer... Mijn vorige blog dateert van januari dit jaar. Hoog tijd dat de foto van de gebreide kerst-minisweater aangevuld wordt met wat nieuws. :-) Door mijn werk (daarover straks meer) had ik maar weinig tijd voor handwerken en knutselen. Maar toen de verjaardagen naderden, kreeg ik toch de kriebels. Eenmaal de haaknaald weer in handen, sloeg het haakvirus ook weer toe. 

Het kikker-tennissetje kocht ik bij de Woolworth in Lehr (Duitsland). We zetten onze oudste zoon daar op de trein naar Oostenrijk en liepen vervolgens gezellig een rondje door het centrum. Er zat een wit plastic netje omheen. Kleindochter is dol op kikkers (ze heeft ze in alle soorten en maten) en regenbogen.

Oma zocht tussen alle bolletjes die ze nog had liggen en vond er genoeg voor een vrolijke regenboogtas. Het meeste is van Scheepjes Merino Soft die ik voordelig kon kopen bij een beurs, aangevuld met een aantal matchende bolletjes. In eerste instantie gebruikte ik een patroon, maar na twee keer uithalen heb ik het toch anders gedaan. Ik vond via You Tube de link naar een tutorial voor een Perfecte ronde bodem. Je krijgt dan niet zo'n duidelijk zichtbare rand bij het begin van een nieuwe toer. Een stuk mooier vind ik persoonlijk.

Is de bodem groot genoeg, dan haak je verder met boogjes en op de laatste toer komt een rand. Van alle draden samen haakte ik een vrolijk koord. De tas is ook heel geschikt voor bijv. markttas, zodat je geen plastic tasjes nodig hebt. Er gingen al met al heel wat uurtjes haken inzitten. Kleindochter werd op 17 juli drie jaar. Het was een groot feest, met heel veel kikkerkadootjes en ze was heel blij met de tas met inhoud.

Deze kikker vond ik op Terschelling, waar ik met mijn man een paar dagen heen ging voor zijn verjaardag. Toen ik laatst tegen kleindochter zei dat oma haar kan leren haken als ze groot is, zei ze: 'Dat wil ik wel oma, dan ga ik dekentjes haken voor mijn kikkers.' Deze kikker kreeg van oma alvast een lekker warm dekentje. :-) 

Ook andere creatieve klusjes pakte ik weer op. Dit kastje staat al jaren in de keuken. Mijn man vroeg al tijden om een gordijntje, om de inhoud aan het zicht te onttrekken. Eindelijk had ik tijd en zin. Manlief is blij, ik nog niet helemaal. De stof schijnt wat door. Ik ben van plan nog eens een ander, iets steviger exemplaar te maken. Maar vooruit, er hangt nu tenminste wat voor. 

Maanden geleden had ik met een-na-jongste dochter stof gekocht voor gordijnen en kussens voor haar nieuwe kamer. De gordijnen zijn allang klaar, de stof voor de kussens lag er nog. Eindelijk dit klusje ook maar eens aangepakt en dochter is helemaal blij. 

Tja, nu wil manlief ook graag grote kussens voor op onze eigen bank. Ik heb nog een lap stof liggen: Een coupon van dure stof die ik jaren terug voor een prikje kon kopen. Ik vind het motief en de kleuren nog steeds heel mooi. Een klusje is afgestreept en er staat er weer een nieuwe op de lijst. ;-) 

En dan tot slot over mijn werk. Sinds november ben ik gestopt met het werken bij mensen thuis. Ik deed dat al een aantal jaren. Bij het hotel waar mijn dochter werkt, zochten ze nieuwe medewerkers voor de huishouding. Ik heb lang getwijfeld: Ik weet wat ik heb, maar niet wat ik krijg. Uiteindelijk heb ik de stap gezet en werk nu alweer ruim een half jaar met veel plezier bij Hotel Aduard. Het is een 'dorps' hotel, de sfeer is er ongedwongen. Dat valt de gasten op en we krijgen veel positieve reacties. Door ziekte en vertrek van collega's heb ik veel gewerkt. Dat is de reden dat ik niet meer aan bloggen toekwam. Gelukkig is ons team weer aangevuld met nieuwe collega's en pak ik nu mijn creatieve bezigheden en ook het bloggen weer op.

Wat heeft de foto van de huisjes daarmee te maken? Ik werk tegenover een leuke kringloopwinkel. Na mijn werk fiets ik er regelmatig even langs. De huisjes kocht ik daar voor onze schoondochter uit Oostenrijk. Ze was laatst erg teleurgesteld dat ze deze huisjes nergens kon kopen in Amsterdam. Ze had ze bij ons thuis gezien. 

Dan zijn jullie weer even op de hoogte. Ik wens jullie allemaal een fijne vakantie en tot een volgende keer.

Small knitted sweater

Daar ben ik weer eens. :-) Ik zag dat mijn laatste blogje nu wel erg lang geleden is. Het kriebelde af en toe wel om weer eens wat te schrijven, maar ik had teveel aan mijn hoofd. Lief dat jullie nog wel aan mij dachten. Ik las in de reacties een vraag hoe het nu met mij gaat. 

Een nieuw jaar geeft nieuwe kansen. In de herfst van het vorig jaar heb ik eindelijk de knoop doorgehakt voor wat betreft mijn werk. Daarover vertel ik in een volgend blogje meer. Het levert mij in ieder geval energie op om ook weer eens te bloggen.

Deze keer laat ik jullie dit leuke breiwerkje met opgemaasd gingerbreadhuisje zien. Ik was van plan het in december al te plaatsen, met het patroontje erbij. Het patroon bewaar ik nu maar voor volgende winter. Of willen jullie het wel graag nu al? Laat dan maar weten in de reacties. Het lijkt mij een beetje 'mosterd na de maaltijd', omdat de feestdagen alweer voorbij zijn. ;-) 

Ik kocht het pakketje een paar jaar terug bij de Action. Het garen dat erbij zat, ben ik wel mee begonnen maar vond ik toch niet zo mooi. Het werd ook te groot naar mijn zin. Ik begon overnieuw met stonewashed garen dat ik nog had liggen. Wel moest ik weer even wennen aan breien. Ik ben toch meer een haakster, maar vond dit wel een leuk werkje. Hoewel het begin wel wat priegelig. Je begint bij de hals met maar een paar steken. Ik wil het truitje zeker nog eens maken, maar dan met nog wat dunner garen, of een ander patroontje. en het lijkt mij eigenlijk handiger het huisje in te breien, dat scheelt een hoop maaswerk. 

Met de feestdagen kwam oudste dochter over uit Zweden, gezellig! De zussen waren regelmatig samen bezig met allerlei fotosessies. :-) Oudste zoon kwam een paar dagen daarna over uit Oostenrijk. Ze waren beiden zonder hun partner gekomen. Oudste dochter heeft sinds november een Italiaanse vriend en oudste zoon sinds vorig jaar een Oostenrijkse vriendin. We worden dus steeds meer een internationaal gezelschap, zoals één van mijn vriendinnen zei. 

Maar nu vierden de partners kerst met hun eigen families. Dat is traditie in zowel Oostenrijk als Italië. Anders dan in Nederland, is bij hen kerstavond de 24e het moment van kerst vieren. De conversaties konden bij ons deze keer in het Nederlands plaatsvinden. :-)

Oudste zoon en dochter vertrokken weer net voor oud en nieuw. Bij ons keerde de rust weer en ik besloot om een oud project af te maken. Een zwarte colsjaal van dubbeldraads Royal garen van de Zeeman. Jongste dochter is er heel blij mee en wilde de sjaal wel even showen voor mijn blog. 

Ik pas elke week één dag op onze kleinkinderen, heel gezellig! Kleindochter is dol op kikkers, dat had ik al eens verteld. Hier zit ze gezellig op de bank met 'kerstkikker'. Ik vond deze bij de kringloop in het dorp en vond 'm te leuk om te laten liggen. 

Per 1 november kreeg nummer 5 in ons rijtje, de middelste van onze drie dochters, een kamer via de vriend van haar vriendin. Ze was eigenlijk niet van plan om uit huis te gaan. Maar dit was zo'n mooie kans (ook omdat het erg moeilijk is om in Groningen aan een kamer te komen) dat ze die niet wilde laten schieten. Ze zit in het derde jaar van haar opleiding (HBO rechten) en dit is een plek waar ze ook op langere termijn kan blijven wonen. 

Het leverde mij een mooi klusje op: gordijnen naaien. Ze heeft aan twee kanten grote ramen en zonder gordijnen is het net een kijkdoos. We vonden mooie ongebleekte katoen bij Jan Sikkes voor slechts 5 euro per meter. Een mooie low-budget oplossing en ik kon mijn lockmachine weer eens van stal halen. 

Al met al gaat het hier goed. Een volgende keer vertel ik verder. Ik wens jullie allemaal een fijne week!

 

Gehaakte restjesberen

Misschien herinneren jullie je nog mijn blog over 3 beertjes die ik haakte voor 3 zusjes, alweer ruim een jaar geleden? Daar zat nog een leuk vervolg aan vast.

De mama van de 3 zusjes houdt zelf ook veel van handwerken en geniet samen met haar dochters van de beertjes. Daarom leek het haar zelf zo leuk om ook een beertje te hebben, van de restjes garen. Ik combineerde de 3 garens, wat een verrassend leuk effect geeft. Als extraatje haakte ik er een mini-beertje bij. 

Regelmatig krijg ik zulke leuke foto's toegestuurd van de zusjes beer! Ik laat er even een paar zien: 

Hier drinken de dametjes beer gezellig een kopje thee in een tuinhuisje. 

Mama maakte zelf een leuke haarband voor de beertjes. Ze poseren in de sneeuw. 

Een van de beertjes geniet van de eerste sneeuwklokjes. Prachtig toch? 

Zo gingen de zusjes beer met z'n drietjes op reis. 

En nu is daar mama-beer: Ze heeft een lichte omslagdoek, en op ieder hartje staat de voorletter van een van haar 5 kinderen. 

Ik maakte er een vrolijk paaspakketje van, wat afgelopen week opgehaald werd door mama en de jongste van de 3 dochters. Zij mocht in het pakketje kijken en ging (na eerst de zak met paaseitjes bewonderd te hebben) met het kleinste beertje spelen. Dat de beertjes het heel gezellig zullen hebben, nu met z'n 5-en, daar twijfel ik niet aan! :-)) 

Het patroon van de grote beer is van My Krissie Dolls. Het patroon van het mini-beertje vind je op Facebook, op de pagina van Yvonne's gratis haakpatroontjes. 

Ik haakte met de kleurtjes van de omslagdoeken 4 vrolijke hartjes erbij. Het patroon is van Karin aan de haak. 

Het was een fijn project en ik genoot van het maken en samenstellen.

Zelf kreeg ik een mooi bedankje: 7 kaarsen met een lief kaartje erbij. Elke kaars is bedoeld als een lichtpuntje, wat een mooie gedachte! Het getal 7 deed mij direct denken aan het getal van de volheid in de Bijbel: 'Zeven is het getal van God. Het laat zien dat wat er in de geschiedenis gebeurt niet afhankelijk is van de mens, maar gebeurt volgens Gods plan. Zeven is het getal van de volheid en voltooiing, van rust en overvloed.' (tekst bijbelwoord.nl) Dat te weten geeft houvast in deze tijd! Ik luisterde het lied Volheid van God van Sela erbij, een prachtig lied! 

Vanavond heb ik de eerste kaars aangestoken. Ik geniet ervan en haak verder aan een volgend project: Kikker 2.0. :-) 

Kikker met jurk

Kikker mag overal mee naar toe. Maar ja, zo'n rood-wit zwembroekje is toch wel een beetje koud om deze tijd van het jaar. 

Tja, wat doe je dan als Kikker? Je gaat naar Prinses en vraagt of je haar jurk mag lenen. Prinses vond het goed!

Maar niet voor heel lang, want Prinses wil binnenkort graag naar buiten om van de voorjaarsbloemetjes te genieten. En een blote Prinses op straat, dat kan natuurlijk niet! En zo hebben we nu Kikker-met-jurk en een blote Prinses!

Genieten van het voorjaar, dat doen we hier ook. De sneeuwklokjes raken alweer uitgebloeid, we hadden er veel langs onze oprit en wat waren ze mooi! Ook is er regelmatig drukte bij het vogelhuisje, pal achter onze keuken. We zien steeds pimpelmeesjes deze keer. We zijn benieuwd, vorig jaar hadden we een nest koolmeesjes en we hebben ze zien uitvliegen, zo leuk!

Genieten, dat doe ik ook met een haakwerk in mijn luie stoel. Een kleurige bos tulpen ziet er zo vrolijk uit. Zo vordert de deken voor één van mijn dochters langzaam maar zeker. Ik werk met Royal van de Zeeman: Dochter wil graag een deken in een naturel kleur. De wafelsteek neemt veel garen op, dus ik heb 20 bollen gekocht. Voor een volgend project wil ik graag Stylecraft proberen. Maar de handwerkwinkel een dorp verderop die Stylecraft verkoopt is helaas nog dicht: Atelier 6A in Leek. Nog even geduld hebben dus.

Sinds een paar weken probeer ik elke dag een paar keer een rondje te wandelen. Wat een ontdekking zeg, had ik dat maar eerder gedaan. Ik dacht dat ik wel genoeg beweging kreeg met mijn schoonmaakbaantjes. Maar het maakt echt verschil, mijn stemming is stabieler (iets met overgangsblues) en er komt zomaar veel meer uit mijn handen. Ook heb ik meer energie en zin om dingen af te maken (hehe eindelijk komt er schot in de stapel WIP's). Mijn man en ik wandelen nu regelmatig samen. We wandelen vaak langs het kanaal onder de enorme spoorbrug door. Een zonsondergang levert dan een mooi plaatje op. Ook gaan we weleens wat verderop naar het Lauwersmeergebied, waar je heerlijk kunt wandelen. Natuurlijk kan manlief het niet laten om even gek te doen. ;-) 

Wat is er fijner als je thuis komt en één van de dochters heeft iets lekkers gebakken of gekookt. Oudste dochter bakt vaak gezonde pannenkoekjes met banaan en blauwe bessen, heerlijk! En middelste dochter was samen met één van haar vrienden gaan koken. Zij houdt van nieuwe en uitgebreide recepten proberen. Het resultaat was er naar, het was heerlijk! Hoe het heet, weet ik niet eens meer (een ingewikkelde naam). :-) De keuken was ontploft, maar gelukkig hebben we nu een afwasmachine. Die moest twee keer draaien voor alles weggewerkt was. ;-) 

Ik wens jullie allemaal een fijn weekend! Wij gaan straks nog een mooie boswandeling maken.

Kikker in de spotlights

Kleindochter is dol op Kikker en zijn vriendjes. Je doet haar geen groter plezier dan voorlezen uit één van de Kikkerboeken, of een filmpje van Kikker kijken. Dat laatste mag ze niet zo vaak en als het eens gebeurt en de tv moet weer uit, vindt ze het helemaal niet leuk dat ze weer afscheid moet nemen van haar bewegende vriendjes. 

Oma ging op zoek naar een patroon om Kikker te haken en kwam uit bij het patroon van Essiebirdies. Kleindochter volgde het haken van Kikker op de voet. Ze liep vrolijk rond met de uitgeprinte bladen van het patroon en het gehaakte en gevulde koppie aan een stuk draad. Ze werd helemaal enthousiast als ze de groene bol katoen naast het koppie legde: 'Dezelfde!', riep ze dan.

Ik denk dat ze niet helemaal doorhad dat het haar grote vriend Kikker in wording was. Toen ik het hoofd op het lijfje genaaid had, riep ze 'losmaken'! 

Toen ik de oogjes er ook nog eens los oplegde, riep ze wat angstig 'Nee!!' Het ziet er ook wel gek uit, zo'n half afgemaakte Kikker. :-O 

Natuurlijk ging oma rustig verder en de volgende keer dat het oppasdag was, zat Kikker op de slee van Rat op zijn kleine vriendinnetje te wachten. Zou ze hem leuk vinden?? 

En of het goed kwam! Ze spotte Kikker direct en zei 'Vangen!' Ze gebruikt de woorden pakken en vangen door elkaar. En met zo'n springer is 'vangen' helemaal op zijn plek. :-) 

Vanaf dat moment zijn ze onafscheidelijk. Kikker kreeg een extra warme sjaal om want hij houdt niet van kou: 'Brrrr!' (kleindochter bibbert er dan zichtbaar bij). Ze liep met Kikker naar het raam en keek nadenkend naar buiten. Vervolgens riep ze vrolijk: 'Kom, plassen stampen!' Daar zegt oma natuurlijk geen nee tegen. Oma's aanbod om Kikker vast te houden (en een vies en nat pak te besparen), werd vriendelijk maar beslist afgewimpeld: 'Zal oma Kikker vasthouden?' 'Nee!' :-) Gelukkig ging het goed en kwam Kikker schoon en droog weer thuis. 

Kikker mocht zelfs op de schommel! 

Thuis ging Kikker voor een fotosessie op de slee. Toen kleindochter een paar filmpjes van Kikker mocht kijken, liet ze haar nieuwe gehaakte vriend zien aan haar vriendjes op het scherm , stak hem naar voren en riep blij: 'Kikker, gehaakt!!' 

Kikkers warme winterboek hebben we al grijs gelezen. Een aanrader, kleindochter is er dol op! Het zijn zulke gezellige verhalen en er valt veel te zien en aan te wijzen op de plaatjes. 

Zo vroeg onze zoon: 'Hebben jullie het vandaag over ijspegels gehad?' Jazeker, dat staat in het Kikkerboek (deze ijspegels aan ons schuurtje hingen er toen nog niet). Ik wees ze aan en benoemde het even. Kleindochter reageerde er verder niet op, maar had het blijkbaar wel opgeslagen. Thuis had ze het ineens over ijspegels. :-)) 

Kleindochter en haar vriend zijn onafscheidelijk. Kikker moet mee naar bed en vergezelt haar gedurende dag. 

De link naar het patroon staat hierboven al vermeld, maar ik heb het meer als leidraad gebruikt: Ik heb er behoorlijk wat veranderingen in aangebracht. De minderingen bij de kop heb ik aan de voorkant geplaatst, zodat het koppie meer de vorm van Kikker in het boek krijgt. De ogen heb ik met dunner garen gehaakt, zodat ze wat kleiner uitvallen. De armpjes zijn helemaal anders en ik heb er vier vingers aangezet in plaats van drie. Het eerste wat kleindochter zei toen ze Kikker vastpakte was 'fingers'. :-)) De poten zijn ook dunner. En natuurlijk kreeg Kikker ook een sjaal, zoals in Kikkers warme winterboek. Bij een volgende wil ik de broekspijpen direct aan het broekje haken. Tja, je moet wat te wensen overhouden. ;-)