Spencer Fullerton Baird
Spencer Fullerton Baird, nado en Reading (Pensilvania) o 3 de febreiro de 1823,[1] e finado en Woods Hole (Massachusetts) o 19 de agosto de 1887,[2] foi un naturalista, ornitólogo, ictiólogo, herpetólogo e conservador de museo estadounidense. Baird foi o primeiro comisario nomeado no Instituto Smithsoniano. Finalmente serviu como subsecretario do Smithsoniano de 1850 a 1878, e como secretario desde 1878 até 1887. Dedicouse a ampliar as coleccións de historia natural do Smithsoniano, que pasou de 6000 exemplares en 1850 a máis de 2 millóns no momento da súa morte.[2] Publicou máis de 1000 obras ao longo da súa vida.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Baird graduose na Dickinson College, Carlisle, Pensilvania en 1840, e o ano seguinte fixo unua excursión ornitolóxica a través das montañas de Pensilvania, camiñando, di un dos seus biógrafos, 640 km en vinte e un días, e nos últimos días 100 km. En 1838 encontrouse con John James Audubon e, desde aquel momento, os seus estudos eran principalmente ornitolóxicos. Audubon deulle unha parte da súa propia colección de aves.
Despois de estudar medicina durante un tempo, Baird foi profesor de historia natural na Universidade de Dickinson en 1845, asumindo tamén os deberes de química, e dando clases de fisioloxía e matemáticas. Esta variedade de deberes nunha universidade pequena tendeu a darlle amplitude de intereses científicos que o caracterizou a través da súa vida, e fíxoo quizais o home máis representativo da ciencia en América.
No período de 1850 a 1878 foi axudante do secretario do Instituto Smithsoniano, en Washington, D.C. onde animou xoves naturalistas no Club de Megatherium. Á morte de Joseph Henry foi o secretario do Instituto. De 1871 até á súa morte foi Comisionado estadounidense de Peixes e de Pesca.
Mentres foi funcionario do Smithsoniano, os deberes de Baird incluíron a superintendencia. Así, os seus propios estudos e os escritos publicados cobren un rango amplo: a iconografía, a xeoloxía, a mineraloxía, a botánica, a antropoloxía, a zooloxía en xeral e, en particular, a ornitoloxía. Mentres, durante unha serie de anos, revisou un volume anual que resumía o progreso en todas as liñas científicas de investigación.
Como superintendente xeral, entre 1850 e 1860, autorizou varias expedicións gobernamentais para a exploración científica dos territorios occidentais dos Estados Unidos, preparando para elas un manual de Instrucións aos coleccionistas.
Das súas propias publicacións, a bibliografía recompilada por George Brown Goode, de 1843 a 1882, inclúe 1063 entradas das cales 775 eran os artigos curtos no seu Rexistro Anual. Os seus volumes máis importantes, en xeral, eran o Catálogo de Réptiles norteamericanos (1853, con Charles Frédéric Girard), Aves, na serie de informes de exploracións e estudos para unha ruta de ferrocarril do río Misisipi ao océano Pacífico (1858), do que o Dr. Elliott Coues di que exerceu unha influencia quizais máis forte e máis ampla que calquera dos seus predecesores, Audubon e Wilson, e marcado unha época na historia da ornitoloxía estadounidense e dos Mamíferos de América do Norte. As descricións baseáronse nas Colecciónes do Instituto Smithsoniano (Filadelfia, 1859), e no traballo monumental (con Thomas Mayo Brewer e Robert Ridgway), A historia das aves norteamericanas (Boston, 1875-1884), as Aves ds Terra (3 volumes), e as Aves acuáticas (2 volumes).
Baird morreu no gran laboratorio biolóxico mariño dos Bosques Agujeree, Massachusetts, unha institución resultado dos seus propios esforzos, que exerceu un efecto enorme na ictioloxía científica e económica.
Académico
[editar | editar a fonte]Blaird foi membro das academias:
- Academia alemá das ciencias naturais Leopoldina
- Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
- Academia de Ciencias de Hungría
- Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos
- Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Honores
[editar | editar a fonte]Epónimos
[editar | editar a fonte]- Bairdiella de Sciaenidae foi nomeado no seu honor por Theodore Gill en 1861.
- Especies que lle foron dedicadas
- Alepocephalus bairdii, Goode & Bean, 1879
- Ammodramus bairdii, (Audubon, 1844)
- Berardius bairdii, Stejneger, 1883
- Calidris bairdii, Coues, 1861
- Campephilus bairdii (hoxe C. principalis bairdii), Cassin, 1863
- Chionoecetes bairdi, Rathbun, 1924
- Cottus bairdii, Girard, 1850
- Cyprinodon macularius, Girard, 1853
- Eunephrops bairdii S.I.Smith, 1885
- Microspathodon bairdii, (Gill, 1862)
- Nezumia bairdii, (Goode & Bean, 1877)
- Pantherophis bairdi, (Yarrow, 1880)
- Salvadora bairdi, Jan, 1860
- Tapirus bairdii (Gill, 1865)
- Trogon bairdii, Lawrence, 1868
Abreviatura
[editar | editar a fonte]A abreviatura Baird emprégase para indicar a Spencer Fullerton Baird como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Spencer Fullerton Baird, 1823-1887". Smithsonian History. Smithsonian Institution Archives. Consultado o 11 de novembro de 2022
- ↑ 2,0 2,1 "Spencer Fullerton Baird Papers". Record Unit 7002, Baird. Smithsonian Institution Archives. Consultado o 11 de novembro de 2022
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Spencer Fullerton Baird |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Spencer Fullerton Baird |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Adler, Kraig (1989): Contributions to the History of Herpetology. Society for the study of amphibians and reptiles. ISBN 0-9169-8419-2.
- Ridgway, Robert (1888): "Spencer Fullerton Baird" Auk 5 (1): 2-14.
- Sterling, Keir B.; Harmond, Richard P.; Cevasco,George A.; Hammond, Lorne F. (1997): Biographical dictionary of American and Canadian naturalists and environmentalists. Westport: Greenwood Press. ISBN 0-3132-3047-1.
- Walters, Michael (2003): A Concise History of Ornithology. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 0-3000-9073-0.