Norman Borlaug

Norman Borlaug

(2003)
Nome orixinal	(en) Norman Borlaug
Biografía
Nacemento	(en) Norman Ernest Borlaug 25 de marzo de 1914 Cresco, Estados Unidos de América (pt)
Morte	12 de setembro de 2009 (95 anos) Dallas, Estados Unidos de América
Causa da morte	linfoma não Hodgkin (pt)
Relixión	Luteranismo
Educación	Universidade de Minnesota (pt) (–1937)
Actividade
Campo de traballo	Agronomía
Ocupación	biólogo, agrónomo, enxeñeiro, xenetista, profesor universitario, agricultural scientist (en)
Empregador	Universidade de Iowa
Membro de	Royal Society Academia de Ciencias de Hungría Real Academia de Enxeñería de España Sociedade Real de Edimburgo (pt) Indian National Science Academy Academia Brasileira de Ciências (pt) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Chinese Academy of Engineering (en) Academia de Ciências da Polónia (pt) Academia Norueguesa de Ciencias e Letras Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Academia de Ciências dos Países em Desenvolvimento (pt)
Premios
(2006)  Medalla de Ouro do Congreso dos Estados Unidos de América (2005)  Borlaug CAST Communication Award (en) (2005)  honorary doctorate of the University of Granada (en) (2004)  Medalla Nacional de Ciencia (2002)  Medalla do Benestar Público (2001)  Prémio Philip Hauge Abelson (pt) (25 de xuño de 1987)  Membro estranxeiro da Royal Society (1986)  doutor honoris causa pola Universidade Politécnica de Cataluña (1973)  doutor honoris causa pola Universidade de Florida (1970)  Premio Nobel da Paz  Grã-Cruz da Ordem Nacional do Mérito Científico (pt)  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias  Padma Vibhushan en ciencia e enxeñaría  Membro da Sociedade Real de Edimburgo  Fellow of Bangladesh Academy of Sciences (en)  Fellow of Pakistan Academy of Sciences (en)  Medalla Presidencial da Liberdade
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Norman Ernest Borlaug, nado en Cresco (Iowa) o 25 de marzo de 1914 e finado en Dallas (Texas) o 12 de setembro de 2009, foi un enxeñeiro agrónomo, xenetista, fitopatólogo, humanista, e é considerado por moitos o pai da agricultura moderna e da revolución verde, foi chamado "o home que salvou mil millóns de vidas". Os seus esforzos nos anos 1960 para introducir as sementes híbridas á produción agrícola en México, Paquistán e a India provocaron un incremento notable da produtividade agrícola, e algúns considérano responsable de salvar máis de 1000 millóns de vidas humanas). Segundo Jan Douglas, asistente executivo da Fundación Premio Mundial, a fonte desa cualificación é o artigo de Gregg Easterbrook de 1997 "Forgotten Benefactor of Humanity", onde di "a forma de agricultura que Borlaug pregoa pode previr 1000 millóns de perdas".

Premio Nobel da Paz en 1970, tamén lle foi concedido o Padma Vibhushan, o segundo maior honor civil da India.

Traxectoria

Norman Borlaug cando practicaba loita na Universidade de Minnesota

Borlaug era bisneto de noruegueses emigrantes nos Estados Unidos. Ole Olson Dybevig e Solveig Thomasdotter Rinde, de Leikanger (Noruega), emigraron a Dane (Wisconsin) en 1854. Dous dos seus fillos, Ole Olson Borlaug e Nels Olson Borlaug (avó de Norman), establecéronse na "Immanuel Norwegian Evangelical Lutheran Congregation" na pequena comunidade norueguesa de Saude, preto de Cresco (Iowa) en 1889. El foi o maior de catro fillos; as súas tres irmás máis novas eran Palma Lillian (Behrens; 1916–2004), Charlotte (Culbert; n. 1919) e Helen (1921–1921). Dende os sete aos nove anos, traballou nas 43 hectáreas da granxa familiar ao oeste de Protivin (Iowa) pescando, cazando e cultivando millo, avea e pasto, coidando gando, porcos e polos. Cursou estudos primarios e secundarios na escola da súa localidade, construída en 1865 e hoxe dirixida pola Norman Borlaug Heritage Foundation como parte do Proxecto Legado Borlaug. Máis adiante entrou na Universidade de Minnesota, durante a Gran Depresión. Alí financiou a súa educación desempeñando diversos traballos. Obtivo o seu diploma en ciencias forestais en 1937 e continuou os seus estudos en Minnesota, obtendo en 1941 a súa licenciatura e en 1942 o doutoramento, ambos en fitopatoloxía e además en xenética, baixo a dirección do doutor E.C. Stackman, un dos creadores do programa cooperativo entre a Secretaría de Agricultura mexicana e a Fundación Rockefeller.

En 1944 foi traballar a México como fitopatólogo asociado a dito programa. Despois, en 1945, trasladouse ao estado mexicano de Sonora e especificamente ao Val do Yaqui, onde estudou trigos, Pucciniomycetes e prácticas agronómicas.

Nos primeiros anos do programa, Borlaug e os seus compañeiros de traballo enfocaron os seus esforzos en controlar os Pucciniomycetes que de tarde en tarde destruían os trigais mexicanos. As primeiras variedades resistentes ás Pucciniomycetes lanzáronse en 1948. Á vez experimentáronse e difundíronse novas prácticas agronómicas.

Despois de que México acadase a autosuficiencia en trigo, en 1956, o grupo de científicos que participou con el en Sonora obtivo un logro de enorme transcendencia: o desenvolvemento de variedades ananas de trigo, de alto rendemento, ampla adaptación, resistentes a doenzas e con alta calidade industrial, sementadas por primeira vez en 1962. Con estas variedades, México incrementou notablemente a súa produción. En pouco tempo, moitos países como a India, Paquistán, Turquía, Tunisia, España, a Arxentina e a China, beneficiáronse das novas variedades e da tecnoloxía desenvolvida en México. Porén, para algúns críticos, o avance destas tecnoloxías provocou graves desequilibrios ambientais. Calcúlase que a xente que sofre fame son máis de mil millóns, que, aínda que é unha cifra xamais alcanzada no pasado, en porcentaxe respecto á poboación total do planeta é a menor proporción que se coñece; mesmo é inferior ao número de seres humanos con sobrepeso/obesidade (1200 millóns). Pode ser considerado o responsable de que haxa tantos seres humanos con acceso suficiente a alimentos como nunca na historia, e como recoñecemento da súa obra foille concedido o Premio Nobel da Paz, así como as distincións máis altas que a un civil se lle pode dar nos Estados Unidos. Gañou tamén o recoñecemento máis alto que a India outorga a civís que non son cidadáns desa nacionalidade, ademais doutros innumerables premios, medallas e honores en todo o mundo.

En recoñecemento á súa gran contribución no campo da agricultura, unha importante avenida de Ciudad Obregón, no estado mexicano de Sonora, leva o seu nome. A súa estatua comparte sala con outras grandes personalidades no Capitolio dos Estados Unidos.

En 1981, Borlaug foi membro fundador do Consello Cultural Mundial.

Premio Nobel

En 1970 Borlaug recibiu o Premio Nobel da Paz. Colaborou na creación do Centro Internacional de Mellora do Millo e do Trigo e do Centro de Investigacións Agrícolas do Noroeste, actualmente Centro de Investigación Rexional do Noroeste (CIRNO) dependente do Instituto Nacional de Investigacións Forestales, Agrícola e Pecuarias (INIFAP), que á súa vez depende da Secretaría de Agricultura, Desenvolvemento Rural, Gandería, Pesca e Alimentación (SAGARPA).

Falecemento

Borlaug faleceu aos 95 anos, o 12 de setembro de 2009, na súa propiedade de Dallas, dun linfoma. Os fillos de Borlaug dixeron:

Quereriamos que se tomase a súa vida como modelo para crear unha diferenza nas vidas doutros e loitar realizando esfuerzos para dar fin á miseria humana.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bickel, Lennard (1974). Facing starvation; Norman Borlaug and the fight against hunger. Pleasantville, N.Y.: Reader's Digest Press; distributed by Dutton. ISBN 978-0-88349-015-0. 
• Hesser, Leon (2006). The Man Who Fed the World: Nobel Peace Prize Laureate Norman Borlaug and His Battle to End World Hunger. Durban House. ISBN 978-1-930754-90-4. 
• Cullather, Nick (2010). The Hungry World: America's Cold War Battle against Poverty in Asia. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-05078-5. 
• Rajaram, S. (2011). "Norman Borlaug: The Man I Worked with and Knew". Annual Review of Phytopathology 49: 17–30. PMID 21370972. doi:10.1146/annurev-phyto-072910-095308. 

Ligazóns externas

• YouTube
• thehungersite^{[Ligazón morta]} (en inglés)
• Sesenta y dos años de lucha contra el hambre: Recuerdos personales – Norman Borlaug (en castelán)