Inquisición
| Inquisición | |
|---|---|
 Auto de Fe presidido por San Domingo de Guzmán, pintado por Pedro Berruguete | |
| Tipo | asociación relixiosa, tribunal, sistema xurídico, tipo de institución católica e tribunal eclesiástico |
| Data de fundación | 1184 |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A chamada Inquisición ou Santo Oficio foi un tribunal relixioso que velou pola ortodoxia da relixión católica en España e noutros países europeos. Xurdiu en 1184 na zona de Languedoc (no sur de Francia) para combater as chamadas herexías (ou sexa, as opinións teolóxicas diverxentes da doutrina oficial do catolicismo). O fin da inquisición en todo o mundo deuse no ano 1834, cando España a declarou formalmente abolida o 15 de xullo dese ano[1].
Houbo 4 inquisicións na historia, que sempre tiveron algunha relación entre si: a Inquisición Medieval, a Inquisición española, a Inquisición Portuguesa, e a Inquisición Romana.
Inquisición medieval
[editar | editar a fonte]A Inquisición medieval xurdiu en 1184 na rexión do Languedoc, co fin primeiramente de combater a herexía dos cátaros, unha seita que rexeitaba os sacramentos católicos. Despois de condenados polo 4º Concilio de Letrán en 1215 fíxose unha Cruzada contra estes, e xuízos inquisitoriais contra os sobreviventes.
O procedemento da Inquisición consistía en:
- Investigación, para descubrir os herexes.
- Xuízo, no cal xeralmente saía favorecida a acusadora (a Igrexa). En xeral o acusado non coñecía as acusacións, pero era instado a confesar, apenas imaxinando sobre o que.
- Tortura. No comezo, a confesión baixo tortura non se admitía, pero despois do 15 de maio de 1252 o entón papa Inocencio IV pasou a admitila como forma de obter a confesión.
- Punición. Durante o xuízo o acusado permanecía na prisión, e as conclusións anunciábanse na praza pública, nunha cerimonia chamada sermo generalis (sermón xeral). Como punicións, as máis brandas eran a peregrinación obrigatoria, usar unha cruz amarela por toda a vida, confiscación de propiedades, exilio ou prisión perpetua. A pena de morte reservábase para os casos considerados máis graves, porque significaba que a Igrexa non conseguira salvar a alma do pecador. Cando se aplicaba, queimábase o infiel en praza pública, e a execución non a realizaban relixiosos, senón as autoridades seculares, pois a Igrexa tiña prohibido matar.
Inquisición en España
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Inquisición en España.
En España, a Inquisición actuou baixo o control da Monarquía de 1478 ata 1834. Foi o resultado da Reconquista Española das mans dos musulmáns, e a política de conversión de xudeus e musulmáns españois ao catolicismo.
Inquisición en Portugal
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Inquisición en Portugal.
Inquisición romana
[editar | editar a fonte]O papa Paulo III estableceu en 1542 unha congregación permanente composta de cardeais, cuxa misión era manter e defender a integridade da fe e examinar e suprimir erros e falsas doutrinas. Ese grupo, chamado entón Congregación do Santo Oficio e hoxe Congregación para a Doutrina da Fe, formaba parte -e aínda o fai- da Curia Romana, e tornouse o corpo supervisor das Inquisicións locais. O papa indicaba un dos cardeais para presidir as reunións. Había normalmente outros dez cardeais na Congregación, así como un Prelado e dous asistentes, todos escollidos entre a Orde Dominicana. O Santo Oficio tamén posúe un grupo internacional de consultores, especialistas experimentados en teoloxía e dereito canónico, que aconsellan en cuestións específicas.
En 1616 os consultores deran a súa opinión sobre a afirmación de que o Sol non se movía e era o centro do Universo, e que a Terra se movía ó redor do sol, dicindo que era "tola e absurda filosoficamente", e a primeira era "formalmente herética", mentres a segunda era "ao menos un erro de fe" en teoloxía. Iso puxo o libro De Revolutionibus Orbium Coelestium de Nicolás Copérnico no Index Librorium Prohibitorium (Índice dos Libros Prohibidos) ata que se corrixiu. Os mesmos consultores xulgaron a Galileo Galilei en 1633 cando este tamén afirmou que a Terra xiraba ó redor do Sol. Galileo foi condenado por "grave sospeita de herexía" e todos os seus traballos foron prohibidos.
Non todos os procesos de alegados herexes, ateos ou outros desvíos da fe católica foron xulgados pola Inquisición. Nalgúns países, como a Francia baixo o Antigo Réxime, os ateos podían ser procesados por tribunais civís, coa posíbel aplicación da pena de morte.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Martínez de Velasco, A.; Sánchez Mantero, R.; Montero, Feliciano (1990). Manual de Historia de España 5. Madrid: Historia 16. p. 175. ISBN 84-7679-186-9.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]en castelán:
en portugués:
