Saltar ao contido

Emilio González López

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaEmilio González López

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento13 de setembro de 1903 Editar o valor en Wikidata
San Roque de Fóra, España Editar o valor en Wikidata
Morte19 de decembro de 1991 Editar o valor en Wikidata (88 anos)
Nova York, Estados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturacemiterio de Santo Amaro da Coruña Editar o valor en Wikidata
Deputado nas Cortes republicanas

29 de febreiro de 1936 – 2 de febreiro de 1939

Circunscrición electoral: A Coruña
Deputado nas Cortes republicanas

6 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936

Circunscrición electoral: A Coruña
Deputado nas Cortes republicanas

13 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933

Circunscrición electoral: A Coruña
Cronista Xeral de Galicia
Catedrático de universidade
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade Complutense de Madrid Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico, catedrático, xurista, historiador Editar o valor en Wikidata
Membro de
Premios

BNE: XX940411 Bitraga: 4304 BUSC: gonzalez-lopez-emilio-1903-1991 Dialnet: 155520

Emilio González López, nado na Coruña o 13 de setembro de 1903 e finado en Nova York o 19 de decembro de 1991, foi un historiador e político galego, catedrático de Dereito Penal en varias universidades, deputado a Cortes durante a Segunda República Española, cónsul xeral en Xenebra e secretario da delegación española na Sociedade de Nacións. Foi nomeado doutor honoris causa pola Universidade da Coruña e Medalla Castelao en 1984.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Formación

[editar | editar a fonte]

Naceu no barrio mariñeiro de San Roque de Fóra,[1] na cidade da Coruña, fillo de Antonio González Doldán, un tipógrafo ligado aos movementos obreiros. Estudou na Coruña e tivo como mestre a Xoán Vicente Viqueira e logo marchou a Madrid para estudar dereito, onde se licenciou. Conseguiu en 1931 a cátedra de dereito penal na universidade de La Laguna, pero non chegou a exercer por mor das súas actividades políticas. Posteriormente foi gañando as mesmas cátedras de dereito penal na Universidade de Salamanca e na de Oviedo.

Visita á campa de Vicente Viqueira en Ouces (Bergondo), en 1930. Co gallo da homenaxe a Manuel Lugrís Freire. De esquerda a dereita, Víctor Casas, Carlos Monasterio, Benito Ferreiro, Lugrís, familiar de Bernardino Varela, Emilio González López, Salvador Mosteiro, asistente descoñecido, Bernardino Varela e Manuel María González.[2]

Participación política

[editar | editar a fonte]

En Madrid foi o fundador e primeiro secretario xeral da Federación Universitaria Escolar (FUE), aínda nos tempos da ditadura de Primo de Rivera e nas primeiras eleccións da Segunda República, en 1931, saíu elixido deputado pola circunscrición da Coruña pola Federación Republicana Gallega, posto que revalidou nas eleccións de 1933 (representando á ORGA) e de 1936 (nas listas de Izquierda Republicana, dentro da Fronte Popular). Durante a República foi director xeral de administración local (1932) e director xeral de Beneficiencia (1933) dependente do Ministerio da Gobernación de Santiago Casares Quiroga. En 1936 participou na redacción do Estatuto de Autonomía de Galicia.

O estouro da Guerra Civil española coincídelle en Madrid, en zona republicana, e como representante do goberno acode a Xenebra á Liga das Nacións, onde ten o encargo de coordinar unha rede de espionaxe a prol do goberno democrático.

Coa derrota bélica, exíliase aos Estados Unidos de América, en Nova York, onde permaneceu ata a súa morte. Nos Estados Unidos deu clases de Historia na Universidade da Cidade de Nova York, onde se especializou en Historia de España e Historia de Galicia.

Recoñecementos

[editar | editar a fonte]

En 1984 recibiu a Medalla Castelao, na súa primeira entrega. Foi nomeado Cronista Xeral de Galicia[3] e doutor honoris causa pola Universidade da Coruña. Tamén foi nomeado académico da Real Academia Galega de Xurisprudencia e Lexislación en 1978.


Predecesor:
?
 Cronista Xeral de Galicia 
1991
Sucesor:
Antón Fraguas

Ademais de multitude de artigos e colaboracións, esta é unha listaxe de monografías publicadas por Emilio González López[4]:

Busto na Coruña.
  • La antijuricidad (1929)
  • El espíritu universitario (1931). Madrid: Morata
  • Emilia Pardo Bazán, novelista de Galicia (1944)
  • Historia de la civilización española (1966)
  • El arte dramático de Valle-Inclán (Del decadentismo al expresionismo) (1967)
  • La teoría general del delito[Cómpre referencia]
  • Historia de la Literatura española: La edad moderna (siglos XVIII y XIX) (1965)
  • El arte narrativo de Pío Baroja: Las trilogías (1971)
  • Historia de la literatura española. Edad Media y Siglo de Oro (1972)
  • La poesía de Valle-Inclán. Del simbolismo al expresionismo (1973)
  • El águila desplumada (1977)
  • Galicia, su alma y su cultura (1978)
  • La Galicia de los Austrias (1980)
  • Historia de Galicia (1980) con prólogo de Antonio Blanco Freijeiro, La Voz de Galicia, 944 P., ISBN 84-85287-22-3.
  • Un gran solitario: D. Ramón de la Sagra, naturalista, historiador, sociólogo y economista (1983)
  • Historia del puerto de la Coruña, de la prehistoria a fines de la Edad Media: Magnum Portum Artabrorum, Brigantia, Flavia Brigantia, Farum Brigantium, Burgo de Faro, La Coruña (1985)
  • Las fronteras marítimas de Galicia. De la Prehistoria a la Edad Media (1985, O Castro)
  • La Coruña, puerto y puerta de la ilustración (1987)
  • Luis López Ballesteros (1782-1853), ministro de Hacienda de Fernando VII (1987)
  • Memorias de un estudiante liberal (1903-1931) (1988)
  • Memorias de un diputado de las cortes de la república (1931-1936) (1988)
  • Memorias de un diputado republicano en la Guerra Civil Española (1936-1939) (1990).[5]
  • Galicia y la evangelización de América [Texto impreso] : las órdenes religiosas (1991)
  • Historia de la ciudad de La Coruña. La edad antigua y la media (edición póstuma en 1992)
  • La Iglesia gallega en la "Guerra de la Independencia" (edición póstuma en 1992)
  • Castelao, propagandista da República en Norteamérica, con Amado Ricón (edición póstuma en 2000)
  • El paso por Galicia de dos futuros presidentes de Estados Unidos: John Adams y su hijo John Quincy Adams (edición póstuma en 2005).

Historia de Galicia

[editar | editar a fonte]
Cemiterio de Santo Amaro da Coruña.
  • Grandeza y decadencia del Reino de Galicia (1957). Traducido ao galego por Francisco Fernández del Riego en 1978.
  • La insumisión gallega. Mártires y rebeldes (1963).[6]
  • Siempre de negro. Galicia en la Contrarreforma: reinado de Felipe II (1970)
  • Los políticos gallegos en la corte de España y la convivencia europea. Galicia en los reinados de Felipe III y Felipe IV (1969)
  • Bajo la doble águila. Galicia en el reinado de Carlos V (1970)
  • El águila caída. Galicia en los reinados de Felipe IV y Carlos II (1973)
  • Bajo las luces de la ilustración. Galicia en los reinados de Carlos III y Carlos IV (1977)
  • El alba flor de lis. Galicia en los reinados de Felipe V, Luis I y Fernando VI (1978)
  • El águila gala y el buho gallego: la insurrección gallega contra los franceses (1975), Ediciones Galicia
  • Entre el antiguo y el nuevo régimen. Absolutistas y liberales: el reinado de Fernando VII en Galicia (1981)
  • El reinado de Isabel II en Galicia. La regencia de María Cristina: moderados, progresistas y carlista ' (1984)'
  • De Espartero a la revolución gallega de 1846. La buena y mala fortuna del progresismo gallego (1985)
  1. "La frontera de San Roque d’Afora". Arquivado dende o orixinal o 22 de novembro de 2015. Consultado o 21 de novembro de 2015. 
  2. Diéguez, Uxío-Breogán (2016). "As Irmandades da Fala, fitos e logros no seu fecundo evoluir (1916-1931)". As Irmandades da Fala (1916-13931): reivindicación identitaria e activismo socio-político-cultural no primeiro terzo do século XX. Edicións Laiovento. ISBN 978-84-8487-330-3. 
  3. DOG do 4 de outubro de 1991
  4. Conforme os catálogos da Biblioteca Nacional de España (BNE) e da Biblioteca da Universidade de Santiago de Compostela (BUSC)
  5. En 2004 foi incluído na Biblioteca Gallega de Autores en Castellano de La Voz de Galicia
  6. "La insumisión gallega. Mártires y rebeldes" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de maio de 2020. Consultado o 23 de setembro de 2019. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]