Edukira joan

Hendaia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hendaia
 Lapurdi, Euskal Herria
Hendaia udalerriaren ikuspegi orokorra.


Armarria


Map
Kokapena
Herrialdea Euskal Herria
Lurraldea Lapurdi
Administrazioa
Estatua Frantzia
Eskualdea Akitania Berria
Departamendua Pirinio Atlantikoak
ElkargoaEuskal Hirigune Elkargoa
BarrutiaBaiona
KantonamenduaHendaia-Hegoko Euskal Itsasbazterra
Izen ofiziala  Hendaye
AuzapezaKotte Ezenarro (Parti Socialiste) (2014-)
Posta kodea64700
INSEE kodea64260
Herritarrahendaiar
Geografia
Azalera7,95 km²
Garaiera25 metro
Distantzia22 km (Baionatik)
Demografia
Biztanleria16.805 (2018:  175)
alt_left 8.477 (%47,6) (%45) 8.007 alt_right
Dentsitatea2.124,15 biztanle/km²
Zahartzea[1]% 19,35
Ugalkortasuna[1]‰ 34,52
Ekonomia
Jarduera[1]% 72,77 (2011)
Desberdintasuna[1]% 6,5 (2011)
Langabezia[1]% 8,55 (2013)
Euskara
Euskaldunak% 8,73 (2010)
Erabilera% 0,43 (2011)
Datu gehigarriak
Sorrera1654. urtea
Webguneahttps://www.hendaye.fr/eu/

Hendaia Lapurdiko bosgarren udalerririk populatuena da, Txingudiren eskuinaldean kokatua, Bidasoa ibaia itsasoratzen den lekuan, Lapurdi Itsasegian. Hendaiako Kantonamenduko herri nagusia da.

Irun eta Hondarribiarekin batera, Txingudiko metropoli-eremua osatzen du, 90.000 biztanle dituena, Espainiaren eta Frantziaren artean banatua.

Hendaiaren izenaren idazkerak bilakaera hau izan du historian:

  • Handaye (1510, Inperioaren artxiboa, J 867, 7. zk.
  • Endaye (1565, Karlos IX.a Frantziakoaren bidaia)
  • Andaye (1650, Guiena eta Gaskonia eta inguruko Herrialdearen Gobernuaren mapa)
  • Sanctus Vincentius de Handaye (1768, Baionako diozesiaren bilduma. XVII. eta XVIII. mendeetako eskuizkribuak - Pirinio-Atlantikoetako departamendu artxiboak
  • Hendaia, Pierre Lhande, Euskal-frantses hiztegia, 1926tik XIX. mendera

Hendaia izenaren jatorri edo etimologiari dagokionez, ez dago argi bere esanahia, nahiz eta hipotesi batek 'handi' eta 'ibaia' hitzetatik datorrela proposatu. Hipotesi hori ez dator bat euskararen barne legeekin (haren arabera, adjektiboa sustantiboaren ondoren doa, alegia: euskaraz, 'ibai handia' behar luke. Halarik ere, inguruko herrietan (Irunen, Lesakan, Hondarribian) badaude Hendaia izenaren antzeko eta agian jatorri bereko toponimoak, hala nola Endara, Endarlatsa (Endara latsa, hau da, Endara erreka), Endaieta, Endaitzueta, Endaranea (Endanea).

Ipar Euskal Herria eta Hego Euskal Herria nahiz Frantziaren eta Espainiaren arteko mugan dago, Txingudi badiaren mendebaldean eta Bidasoa ibaiaren bokalaren eskuinaldeko ertzean; ibaiaren bestaldean Hondarribia eta Irun daude. Ipar-mendebalde eta mendebaldean, Bizkaiko Golkoa du.

Diagrama honek Hendaiatik hurbilen dauden herriak erakusten ditu.

NASAren satelite bidezko Hendaiaren ikuspegia.
Herri batzuen distantzia eta kokapen erlatiboa
Herri batzuen distantzia eta kokapen erlatiboa
HendayeHendaia
969 biztanledun herria (2000)Biriatu (3,9 km)
16388 biztanledun herria (2013)
16388 biztanledun herria (2013)
Hondarribia (0,5 km)
59803 biztanledun herria (2013)
59803 biztanledun herria (2013)
Irun (2 km)
7759 biztanledun herria (2000)Urruña (6,2 km)
6396 biztanledun herria (2000)Ziburu (9,2 km)
3669 biztanledun herria (2000)Azkaine (12,6 km)
1327 biztanledun herria (2000)Getaria (15,3 km)

Ingurune naturala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udalerri mugakideak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Hendaia udalerria honako auzo hauetan banaturik dago:[2][3]

Udal‑armarriko baleak adierazten digu oso aspal­dikoa dela Hendaiaren itsasoarekiko lotura. XIV. mendearen hasierako dokumentuetan ageri da, Done Jakue Bidea burutzen zuten erromesen ospitalea aipatzen dute, hotsandiko izenarekin: Santiagoren ezpata gorriaren ospitalea. Erromesen ibilal­dia Txingudi inguruan arriskutsua zen, eta askok atsedena eta indarra hartzen zuten. Goi Erdi Aroan sortutako karitate‑ospitale horretan. Faisaien uhartea ere ospitalearen jabegoa zen.

Zubernoako otoiztegia oso antzinakoa zen, Lapurdiko zaharrenetakoa kristautasunean. Egungo Irungo Etorbidearen Zubiko iparraldeko buruan kokatzen zen. Hendaia hiri bezala hazten hasi zenean, bertako biztanleek gurtzarako kapera bat egiteko baimena eskatu zuten, Urruñaraino ez joateko. Eliza txikiaren ateburuan Nafarroako Erresuma eta Frantziako Erresumako erregeen armarriak ageri ziren. Berehala eman zioten parrokia‑maila, San Bizenteri eskainia. Hala ere, Urruñako Urtubia gazteluko jaunari zegokion parrokoa izendatzea.

1654an hendaiarrek lortu zuten Austriako Ana erregina erregeordeak udal‑mailako independentzia ematea, Urruñaren mendean egon gabe. Halaber, udal‑korporazioa hautatzeko eskubidea zuten. Emantzipazioaz gain, Parisko gobernuak udalerriari “oparitu” zizkion Bidasoaren erdian zeuden jal­kin‑lurrak, gaur egungo Behobia eta Santiago zubien artean zeudenak, orain Irungo udalerrikoak direnak. Hamalau urte beranduago, Luis XIV.a Frantziakoak Hendaiari Bidasoaren ibaiaren erdiko irudizko lerrotik hasita eskuinal­dean nabigatzeko eta arrantzan aritzeko eskubidea eman zion.

Hiriaren kokapen estrategikoari erreparatuz, ez da harritzekoa gotorlekuak izatea. Haietako bat Beltzenia ondoko muinoan zegoen, orain I. eta II. mundu gerletako hil­dakoen omenezko monumentua dagoen lekuan, Bidasoaren beste aldean pare-parean Hondarribiko gaztelua zeukala; Hendaiako gotorlekuari Gazteluzar deitzen zioten. Beste gotorleku bat Munjinito zen, haren aztarnak Txingudin daude, eta barneal­deko badiaren ertzean ikus daitezke.

Mugan egoteak Hendaiari arazo larriak ekarri zizkion: suteak, erasoak, tiroketak, eta atsekabea. Aitzitik, XVIII. mendearen hasieran, 1.300 biztanlerekin, etengabeko gorakada demografikoa hasi zen Hendaian. Gainera, mugan egoteak aurreko mendetan arazoak ekarri zizkion bezala, aurrerantzean mesede egingo dio eta aberastasun‑eragile izango da, batez ere 1864tik aurrera, trenbideak lotu baitzituzten (Madril-Irun-Paris). Lokomotoren kearekin batera, turismoaren hastapenak dira, bainu‑hartzaileak eta udatiarrak iristen dira, bai Hendaiara bai Lapurdi guztira. Harrezkero, hiribil­duak aurrera egiten du, ederrago eta zabalago bihurtzen da.

Hendaiako kasinoa eta Hondarraitz hondartza, 1930ean.

Antzinako herrigunetik Hondarraitz hondartzara doan bidexka errepide bihurtu zen, ikusmira ederrekoa, eta bi herriguneak lotzen ditu. 1877an Hondarraitzek bazuen bainu‑etxola (30 kabina) eta kafetegi‑jatetxea. Martinetek, Hendaiarekin maitemindurik, turismoa hiribil­duan diru‑iturri izan zitekeela uste zuen. Halaxe izan ere: gaur egun Hendaian hainbat hotel, jatetxe, oporral­dietako kolonia eta kanpin daude.

XX. mendearen hasieran, hainbat eraikin eta instalazio egin zituzten: kasinoa —estilo mudejar hibridoa—, malekoia eta hondartzako paseoa, erlaitzeko errepidea Zibururaino, Haizabia hotela, golfa, eta Bidasoaren ertzean betelana (arrantza‑portutik Hondarraitzeko iparraldeko lurmuturreraino).

Bide batez aipa dezagun Pierre de Lancre inkisidore frantziarraren esanetan, 1609an azti eta sorginen bil­tzarra egin zutela Hendaian eta 10.000 partaidetik gora bil­du zirela. Aktibitate handiko garaia izan zen. Hendaia itsasgizonen, arrantzaleen, kortsarioen eta kontrabandisten herria izan da. Ixtebe edo Etienne Pellot de Montvieux, Hendaian jaioa 1765ean, pertsona entzutetsu, ausart eta errespetagarri bezala hartzen dute. Haren curriculumean ageri dira: Santiago de Chile espainiar galeoia —urrea garraiatzen zuena— abordatzea, ontzi kopuru handia atzitzea, eta kartzelatik hainbat al­diz ihes egitea. Izen-abizen bereko pertsona bat -senidea, seguruenik- ageri da Hendaiako auzapez, 1815-1826 bitartean.

Hendaiak hainbat gerla eta jenden joan-etorri behartuak pairatu ditu mendeetan, esaterako Espainiako Armadak herriari eraso zionean, 1636an, edo Konbentzioaren Gerlaren harira, XVIII. mendearen bukaeran. Espainiako liberalen eta karlisten arteko gerlen ondorioz jende ainhitzek (zibilak, intsumituak, soldadu desertoreak...) hartu zuen aterpe Hendaian eta Lapurdiko beste herrietan, eta gauza bera gertatu zen Espainiak Marokon egindako gerlaren harira, 1920ko hamarkadan eta 1936ko gerraren ondotik, baita ondoko diktadura frankistaren eta diktadura ondoko gatazka politiko-militarraren eraginez ere. I. Mundu Gerlan, ehunka hendaiar eta Hendaian bizileku zuten hainbat gizonezko eraman zituzten Frantziako Armadara, Alemaniako Armadaren kontra borrokatzera.

Bigarren Mundu Gerran Bidasoak oso gertutik sentitu zuen alemanen presentzia eta okupazioa, izan ere, Hendaiako Leku Eder etxean jarri zuten nazien komandantzia, eta ibaian ontziralekua. Bokalean bertan alemanen bunker bat agertzen da, pixkanaka ibai‑uberkan hondoratzen dena. Espainiako Francisco Franco diktadorearen eta Alemania naziko buru Adolf Hitlerrek bilera egin zuten Hendaiako geltokian, 1940an. Urte batzuk geroago, naziek Hendaiako auzapez erradikal sozialista, Leon Lannepouquet atxilotu eta hil zuten.

Hendaiako udalerriaren 8 km2 auzo askotan banatuta daude. Handienak hauek dira: Hendaia Geltokia (Hendaye Gare), Hendaia Hiri-barnea (Hendaye Ville) eta Hendaia Hondartza (Hendaye Plage). Gainontzekoak Intzura, Lizardi eta Sopite-Agerria-Erlaitza auzoak dira.

Antzinako herrigunea parrokia‑elizaren inguruan dago. Kanoiek Hendaiako elizari behin baino gehiagotan eraso diote eta 1920an zaharberritu zuten. Oinezkoari bide ematen dio elizak, dorre zuriaren azpian. Elizaren inguruan harrizko gurutzadura bat dago, haren oinarri bitxian eguzkia eta lau izar ageri dira. Barrual­deak ezustean harrapatzen gaitu, eta ederki egindako irudiak erakusten dizkigu. Haietako batzuk Gipuzkoako elizetatik ekarriak dira. Tailuak eta olioak ere ikusiko ditugu, XVI. eta XVII. mendekoak. Alboko al­dare batean kristo bikain bat gurtzen dute, erromaniko berantiarra. Halaber, Erdi Aroko bataiontzia eta lauburua duen hilobi‑harria ikus ditzakegu.

Brontzezko eskultura‑mul­tzoa aurkituko dugu: Gerra Handian hildakoei monumentua. Ducuing da egilea, eta adierazpen aberkoi horien kaskarkeriatik al­dentzen da. Eskultura‑mul­tzoak ondo zaindutako lorategia du inguruan, eta bistak egundokoak dira.

Abadia jauregi eta eremuaren ikuspegi panoramikoa
Herriko etxea
Auzapeza Agintaldia Alderdia
Ixtebe Pellot 1815-1826
Étienne Durruti 1826-1835
Jean-Baptiste Barrieu 1835-1842
Étienne Joseph Durruti 1842-1847
Martin Hiribarren 1847-1849
Jean-Henri Lalanne 1849-1850
Jean-Baptiste Ansoborlo 1850-1852
Claude Deliot 1852-1853
Henri Lalanne 1853-1855
Joseph Lizardi 1855-1860
Jacques Darrekonbehere 1860-1864
Martin Hiribarren 1864-1868
Jean-Baptiste Dantin 1868-1871
Anton Abadia 1871-1875
Jean-Baptiste Dantin 1875-1876
Jean-Baptiste Ansoborlo 1876-1888
Auguste Vic 1888-1912
Ferdinand Camino 1912-1919
Jean Choubac 1919-1925
Léon Lannepouquet 1925-1944
André Atxondo 1944-1947
Philippe Labourdette 1947-1950
Auguste Etxenausia 1950-1953
Laurent Pardo 1953-1965
Jean-Baptiste Errekarte 1965-1981 PS
Raphaël Lassallette 1981-2001 PS
Kotte Ezenarro 2001-2008 PS
Jean-Baptiste Sallaberri 2008-2014 DVD
Kotte Ezenarro 2014-2026 PS

XIX. mendean ehunka lagun gutxi batzuk osatutako herrixka zen Hendaia. 1860ko hamarkadatik aurrera hazten hasi zen, eta mendearen bukaeran 3.000 pertsonen langa gainditu zuen. XX. mendean eta XXI. mendearen hasieran hazkundeak ez zuen etenik izan. 1980ko hamarkadan 10.000 biztanle zituen, eta 2013rako ia 17.000 zituen, tamainaz Lapurdiko laugarren gunerik populatuena bihurtuz.


Hendaiako biztanleria
Datuen iturburua: INSEE

Errentak eta okupazioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an lan egiteko adina zuten pertsonak 9.095 ziren; horien artean, 6.581 aktiboak ziren eta 2.514 inaktiboak ziren. 6.581 pertsona aktiboetatik 5.840 lanean zebiltzan (3.094 gizon eta 2.746 emakume) eta 741 langabezian zeuden (305 gizon eta 436 emakume). 2.514 pertsona inaktiboetatik 705 erretiraturik zeuden, 621 ikasten ari ziren eta 1.188 "bestelako inaktibo" gisa sailkaturik zeuden.[4]

Diru sarrerak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009an Hendaia udalerrian 6.732 unitate fiskal zeuden, 14.395 pertsonak osaturik. Pertsona bakoitzeko diru-sarrera fiskalaren mediana urteko 18.072 euro zen.[5]

Ekonomia jarduerak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haren kokapen estrategikoarekin bat doa: turismoa (kirol-portua, hotelak eta bigarren bizileku ugari), garraio-zerbitzuak eta industria (kontserbak, metal-industria eta oinetako eta jantzien industria) dira udalerriko jarduera nagusiak.

2007an zeuden 911 komertzioetatik, 2 erauzte enpresak ziren, 16 janari enpresak ziren, 3 material elektrikoaren fabrikazioko enpresak ziren, 47 bestelako produktu industrialen fabrikazioko enpresak ziren, 92 eraikuntza enpresak ziren, 178 ibilgailuen saltze eta konpontze enpresak ziren, 52 garraio enpresak ziren, 91 ostalaritza eta jatetxe enpresak ziren, 13 informazio eta komunikazio enpresak ziren, 38 finantziazio enpresak ziren, 129 higiezinen enpresak ziren, 90 zerbitzu enpresak ziren, 113 administrazio publikoko enpresak ziren eta 47 «beste zerbitzu jarduera batzuk» multzoan sailkatutako enpresak ziren.[6]

2009an zeuden norbanakoentzako 235 zerbitzu publikoetatik, 1 poliziaren kaserna zen, 1 Jendarmeriaren bulego, 2 lanbide bulego, 1 Ogasun Publikoaren administrazio bulegoa, 3 posta bulegoak, 15 banku bulegoak, 18 ibilgailuen konpontzeko eta nekazaritza tresnetako lantokiak, 2 ibilgailuen ikuskaritza teknikoko lekuak, 1 ibilgailuen alokairu bulegoa, 2 autoeskolak, 17 igeltseroak, 20 margolariak, 10 zurginak, 10 iturginak, 8 argiketariak, 6 eraikuntza enpresak, 19 ile apaindegiak, 2 albaitariak, 3 aldi baterako lan enpresak, 54 jatetxeak, 38 higiezinen agentziak, 3 tintoreriak eta 2 apaindegiak.[7]

2009an zeuden 76 establezimendu komertzialetatik, 1 hipermerkatu zen; 2, supermerkatuak; 4, brikolaje denda handiak; 5, 120 m2 baino gutxiagoko dendak; 10, okindegiak; 4, harategiak; 2, arraindegiak; 7, liburu-dendak; 15, arropa dendak; 1, etxerako tresna denda; 4, zapata-dendak; 4, elektrotresna dendak; 1, altzari denda; 13, kirol-dendak; 1, lur eta paretak apaintzeko denda; eta 2, lore-dendak ziren.[8]

2000. urtean, Hendaia udalerrian 13 nekazaritza-ustiategi zeuden.

Txingudi: Hondarribia eta Hendaia.
Hendaiako kirol-portua.

Hendaiak badu berezko portu bat, herrigunetik mendebaldera jaisten den Portu karrikaren buruan, itsas hegian: Kaneta portua. Herriko arrantzaleek mendetan baliatu dute hura.

Aldiz, Hendaian turismoak hartu duen indarraren epelean, beste portu bat eraiki zen Zokoburu konplexuan: Hendaiako kirol-portua. Bidasoa ibaiaren eskuinaldeko bokalean eta Txingudi badiaren bihurgune eguzkitsu batean dago, Hondarribia udalerriaren parean.

Hezkuntza eta osasun ekipamenduak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Osasun ekipamenduei dagokienez, 2009an iraupen erdiko (jarraipen eta errehabilitazio) tratamenduetarako 3 ospitale, 2 osasun-zentro, 5 botika eta anbulantzia bat zeuden.

Hezkuntza ekipamenduez den bezainbatean, 2009an 5 haur-eskola zeuden, lehen hezkuntzako 7 eskola, Bigarren Hezkuntzako 2 ikastetxe, lizeo teknologiko bat, eta goi-mailako hezkuntza ez unibertsitarioko osasun-heziketako ikastetxe bat. Bigarren Hezkuntzako ikastetxeetan 612 ikasle zeuden, eta lizeo teknologikoan 239.

Hendaiako Itsas Ospitaleak, Laguntza Publikoa - Parisko ospitaleak sarearen barnean dagoena, Hendaian du egoitza.

Extefana Irastorza hendaiarraren lekukotza (Ahotsak proiektua)[9][10]

Gaur egun ikastola eta bertso-eskola bana ditu Hendaiak. Hendaiako euskara[11] nafar-lapurteran[12] kokatzen da, zehatzago esanda, sartaldeko azpieuskalkian[13] dagokion Kostatar euskara[14] da bertakoa. 2010ean, herritarren % 8,55 zen euskalduna.


Ondasun nabarmenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hendaiako gurutzea.

Hendaiar ospetsuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Joanes Zuhigaraitxipi, 17. mendeko kortsarioa.
Maddalen Arzallus bertsolari eta esataria.

Herri eta hiri senidetuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hendaia ondorengo herri eta hiriekin senidetuta dago:

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Euskarazko Wikipedian bada atari bat, gai hau duena:
Lapurdi