Wjelicka jedła
| |
| Wjelicka jedła (Abies grandis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| pórěd: | Konifera (Coniferales) |
| swójźba: | Chójcowe rostliny (Pinaceae) |
| pódswójźba: | Abietoideae |
| rod: | Jedła[1][2] (Abies) |
| sekcija: | Grandis |
| družyna: | Wjelicka jedła |
| wědomnostne mě | |
| Abies grandis | |
| (Douglas ex D.Don) Lindley, 1833 | |
Wjelicka jedła (Abies grandis, syn.: A. excelsior) jo bom ze swójźby chójcowych rostlinow (Pinaceae).
Wopis
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Stojnišćo
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Rozšyrjenje
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Wužywanje
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 167
- ↑ W internetowem słowniku: Tanne
Žrědła
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
