Фараон

Тытул "фараон",  запісаны іерогліфамі
Пер-аа Pr-ˁ3 «Вялікі дом»

Фарао́н — агульны тытул цароў у Старажытным Егіпце, а таксама тытул цароў з дынастыі Пталемееў у Эліністычным Егіпце.

Тытул паходзіць ад егіп. pr-ˁ3 «пер-аа», што азначае «вялікі дом», і першапачаткова адносіўся да царскага палаца ці двара, а не да асобы цара. Ужыванне гэтага тытула для абазначэння цара пачынае сустракацца ў часы Новага Царства, а іменна, пасля праўлення Хатшэпсут. Але даволі доўга такі тытул не быў афіцыйным. Першым царом, які афіцыйна насіў тытул егіп. pr-ˁ3, быў Сіамон, цар XXI дынастыі. З той пары егіпецкія цары насілі такі тытул. У копцкай мове, апошняй ступені егіпецкай мовы, тытул стаў звычайным словам для абазначэння цара.

У Бібліі слова «фараон» (іўр.: פַּרְעֹה, грэч. Φαραώ) было распаўсюджана на ўсіх егіпецкіх цароў незалежна ад часу іх валадарання. А з Бібліі гэта слова перакачавала ва ўсе астатнія мовы.

Паводле старажытнаегіпецкіх вераванняў, фараон лічыўся сынам сонца (Ра), зямным увасабленнем Хора і спадчыннікам Асірыса.

Славутыя фараоны

• Джосер — будаўнік ступеньчатай піраміды
• Хуфу (Хеопс) — будаўнік вялікай піраміды
• Пепі II — фараон, які ўладарыў 94 гады
• Хатшэпсут — жанчына-фараон
• Тутмас III — адзін з першых вялікіх заваёўнікаў, стваральнік Егіпецкай імперыі
• Эхнатон — фараон-рэфарматар, вядомы сваімі незвычайнымі для тых часоў рэлігійнымі поглядамі

Спасылкі

• Храналагічны пералік фараонаў Архівавана 15 мая 2003. (руск.)