Vojnić
| Vojnić | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Gradonačelnik | Nebojša Andrić (HDZ) |
| Županija | Karlovačka |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2001-/-2011-/-2021) | 6035 |
| Geografija | |
| Koordinate | 45°19′N 15°41′E / 45.32°N 15.69°E |
| Površina | 239 km² |
  Vojnić Vojnić (Hrvatske) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 47220 Vojnić |
Koordinate: 45° 19′ 12" SGŠ, 15° 41′ 24" IGD
Vojnić je naselje i sjedište istoimene općine u Hrvatskoj u Karlovačkoj županiji, 6,035 st. (2001). Općinsko središte Vojnić nalazi 17 kilometara od Karlovca.
Naselje Vojnić mali je gradić smješten podno Petrove gore koja nosi ime po Hrvatskom Kralju Petru Svačiću.
Prema popisu stanovništva iz 2001. godine opština Vojnić ima 6.035 stanovnika u 46 naseljena mjesta. Većinu čine Srbi (50%) a brojni su i Hrvati (36%). Ostali su Muslimani i Bošnjaci, doseljenici iz Bosne.
Prema popisu iz 1991. predratna opština Vojnić imala je 8.236 stanovnika:
- Srbi - 7.366 (89,43%)
- Muslimani - 436 (5,29%)
- Hrvati - 116 (1,40%)
- ostali - 318 (3,86%)
u Vojniću je broj Srba iznosio 90%. Mnogi od njih su proterani u operaciji Oluja 1995. godine. Prvi od njih koji su se vratili 1997. dočekani su demonstracijama i antisrpskim grafitima [1] Arhivirano 2007-04-16 na Wayback Machine-u. Situacija je danas bolja, i procjenjuje se da Srba ima oko 65%. U januaru 2007. godine postavljene su dvije ćirilične table i srpska trobojka na zgradu opštine [2][mrtav link].
Od 1921. do 1948. godine broj stanovnika opštine je opao sa 34%. 1948. godine su sljedeća sela u opštini imala većinsko srpsko stanovništvo: Budačka Rijeka, Budački Gornji, Veljun, Vojnić, Dunjak, Knežević Kosa, Kozinac Veliki, Krnjak, Krstinja, Kupljensko, Perjasica, Perjasica Donja, Poloj Srednji, Prisjeka, Svinica Krstinjska, Skrad Gornji, Tušilović, Utinja, Utinja Vrelo i Šlivnja.
Do 1997. godine Vojnić je bio dio Sisačko-moslavačke županije.
Na prostoru općine Vojnić još u srednjem vijeku postojala je Hrvatska plemenita općina Kolarić u kojoj su svi stanovnici bili plemeniti-slobodni seljaci. Titulu im je podario Hrvatsko-Ugarski Kralj Bela IV. Od nastanka Hrvatskog gradica Vojnića u protuturskim ratovima, Vojnić je imao ulogu obrambenog grada prema Bosni i Hercegovini.
Jača naseljavanja područja Vojnića izvršena su u vremenu trećeg rata Austrije s Turskom, kada je poslije Beogradskog mira (1739) Austrija izgubila predijele s desne strane Une. Tada je veliki broj srpskih porodica preselio u Baniju, ali ih je dosta stiglo i u predio Vojnića.
U Drugom svjetskom ratu, tokom vladavine NDH, mnogo Srba je ubijeno. Tako se između ostalog 17. aprila 1942. dogodio masakr u pravoslavnoj crkvi u Vojniću. Tada je 99 osoba zaključano u crkvu koja je zatim spaljena [3] Arhivirano 2007-01-16 na Wayback Machine-u. Takođe je 351 stanovnika Vojnića ubijeno u logoru Jasenovac [4] Arhivirano 2007-01-10 na Wayback Machine-u.
Za vrijeme raspada Jugoslavije, većina lokalnog, pretežno srpskog stanovništva se pobunila protiv nove hrvatske vlade i opredijelila za Krajinu. Srpsko je stanovništvo izbjeglo za vrijeme operacije Oluja, ali se s vremenom vratilo, tako da je Vojnić postala jedna od prvih općina u Hrvatskoj gdje su Srbi vratili demografsku većinu.
- Petrova gora, na kojoj je 1097. godine poginuo Petar Svačić.
- Stari grad Klokoč
