zaległości z 2017

To tylko niektóre sfotografowane.
M.in. biały dziecinny kocyk.

Dwa pledy na fotele z irlandzkiej wełny.

Było jeszcze kilka czapek, ale niestety nie miały szczęścia żeby zapozować przed obiektywem.
Mam nadzieje na poprawę w 2018 :) 

jeszcze wiekszy

Spodobały mi się oversize'owe swetry.
Kilka odzyskanych motków Rios'a w dwóch kolorach dały ogromne swetrzysko.

Wzór z głowy.
Wełna Malabrigo rios z odzysku.

duuuży sweter

To znowu wełna estońska z odzysku. To spruty mój ogoniasty, który był trochę za ciasny w ramionach, kłopotliwy w noszeniu i w ogóle przestał mi się podobać.
Nie starałam się specjalnie dopasowywać przejścia kolorystyczne. Dodawałam kłębki trochę bez koncepcji, więc wyszedł sweter w dziwne pasy. Ale wełna sama w sobie jest śliczna, więc już go lubię.

Konstrukcja wypróbowana w poprzednim niebieskim sweterku, sprawdziła się również w tej dużej wersji.

Robiony od góry, na okrągło. Tył trochę dłuższy, na bokach jak zwykle udawany szef (pojedynczy warkoczyk).

niebieski sweterek z akcentem

Powstał z jednego motka niebieskiej estonki (chyba ok. 300g).
Zrobiłam go tak od niechcenia, tylko aby wypróbować nową konstrukcję, a ten motek estońskiej wełny leżał u mnie już dość długo.

Wełna lekko gryząca, więc na sweterek blisko ciała nie bardzo odpowiednia. Ale po wypraniu zmiękła na tyle, że nawet daje się nosić.

Wymyśliłam sobie, że najpierw zrobię paski na ramionach ściegiem francuskim i nie zakończając brzegu od strony rękawa, nabiorę oczka na przód i tył.
Konstrukcja chyba dobrze znana, ale ja lubię dochodzić do wszystkiego sama nie posługując się gotowymi wzorami.

Uformowałam z obu stron dekolt, a z tyłu między ramionami nabrałam oczka na prowizoryczny łańcuszek szydełkowy. Ładniej potem wychodzi nabranie oczek na dekolt.

Ściągacz przy dekolcie to 1/1 z oczek prawych przekręconych.

Po nabraniu "żywych oczek" z pagonów kontynuowałam pas ściegiem francuskim na rękawach.

Tył lekko przedłużony za pomoc rzędów skróconych.

A z przodu mała wpuszczana kieszonka w kolorze czerwonym :)

kocyk na szydełku

Najpierw robiłam kolorowe kółka na szydełku, aby wreszcie pozbyć się tych najmniejszych resztek, kłębuszków pochowanych w kilku pudełkach.

Robótka prosta, relaksująca, do zabrania wszędzie.

Potem przekopałam internet w poszukiwaniu najłatwiejszego sposobu połączenia kółek w całość i jest !

Dość duży kocyk w wesołe kółka :)

dla dzieci cd.

 Czapeczka robiona trochę nietypowo, bo formowana tylko z boków za pomocą rzędów skróconych

 żeby można było przymocować dwa piękne pompony

 Któryś z rzędu kocyk, ale musiałam wypróbować robienie "po skosie". Jeszcze tylko pozostaje mi znależć chętne dziecko...

i kolejne malutkie skarpetki

dziecinne różne