Tussen mijn werk door, als kindlief op school was of boven haar huiswerk maakte, zat moeder alleen maar aan de grote tafel achter de naaimachine. Ze wilde hem pas zien op haar verjaardag. Die leuke stofje konden me op een gegeven moment wel gestolen worden! Eindelijk, de blokken lagen op een stapel,
nu was het alleen maar een kwestie van even in elkaar zetten en met de siersteken van de machine doorstikken. Ik had nog nooit van batting gehoord, dus kwam er een dubbele laag dikke polyester in, (skipakvoering), dat maakte hem zo lekker ' fluffig '. En de achterkant werd gewone effen dichtgeweven katoen, type achterkant van een gordijn....... Tel daarbij op de maat 1.80 x 2.20 en 2 , 5 kilo, dan begrijpen jullie dat ik HEEL BLIJ was toen ik hem op haar verjaardag kon geven.
Hieperdepiep hoera!
Inmiddels ligt hij hier al jaren opgerold in een hoekje, de smaak van onze dochter is natuurlijk veranderd. Voor dit blogje mocht hij even uit. Maar wie weet waar hij in de toekomst nog van pas gaat komen. Kleindochter die komt logeren misschien?
Quiltgroetjes,
@nke, die samen met Joyce de komende dagen Ste. Marie-aux-Mines onveilig gaat maken.
