Paasquiche met kip, courgette en groene kruiden

Snijd 1 middelgrote courgette in blokjes | snipper 1 grote zoete ui | kook een handvol fijne diepvrieserwtjes | snijd een flinke knoflookteen in stukjes  | hak groene kruiden zoals dragon/dille/bladpeterselie/basilicum | maak een mengsel van 4 eieren, een scheutje room of creme fraiche, peper en zout en evt. een theelepel (grove) mosterd.

Fruit de ui, courgette en knoflook aan en bak in een andere pan 4 kipdijfilets.

Vet een quichevorm licht in en beleg deze met natgemaakt en verkreukeld bakpapier (verfrommelen, onder de kraan houden, uitknijpen en weer uitvouwen. Beleg de vorm met bladerdeegplakjes. Prik er gaatjes in en bak 10 minuten voor op 200 graden.

Snijd de gebakken kip in kleine stukjes en doe dit bij het groentemengsel van ui, courgette en erwtjes. Doe daar de fijngehakte groene kruiden bij.

Bestrooi de voorgebakken bodem met paneermeel en grano pardano. Verdeel het kip/groentemengsel erover en giet het eimengsel erbij.

Bak een half uur op 180 graden.

Aziatisch slaatje

In Parijs, in de zomer, vond ik een adresje voor heerlijke springrolls. Een heerlijk hapje op warme dagen.
Buurman E at deze week een vietnamees georiënteerde salade in een klein restaurant aan de Rozengracht. Om precies te zijn twee deuren verwijderd van onze eigen voordeur. Heerlijk was het zei hij. En dochter E is 2 dagen geleden voor 6 weken afgereisd naar het verre, warme Azië.
Genoeg inspiratie om zelf aan de slag te gaan. 

Voor 1 persoon, als hele maaltijd

haal één opgerold kussentje mihoen uit het pakje. Knijp er even flink in zodat het breekt. Giet er kokend heet water overheen en laat een paar minuten staan.
Snijd een paar worteltjes julienne
neem een stuk komkommer en haal met een dunschiller of kaasschaaf de schil er grotendeels af. (laat een paar reepjes zitten.) Snijd in de lengte in vieren haal de zaadlijsten eruit en snijd in schuine stukjes.
Snijd twee lenteuitjes in kleine ringetjes
In grote mengschaal : een eetlepel azijn, een klein scheutje gembersiroop, een kneep zoete chilisaus, een theelepel sambal manis, een scheutje sojasaus en sap van een halve limoen/. Meng dit tot een lobbige vinaigrette.
Doe de worteltjes, de komkommer, de uitjes en de mihoen bij de vinaigrette en meng dit alles goed.
Dit is de basis.
Verder kan er naar hartelust worden gevarieerd. Vandaag deed ik er nog kortgekookte sugarsnaps bij, verse koriander en gewokte garnalen. Voor de lekker, de leuk en de kraak ging er nog verse koriander overheen, pinda's en gebakken indische uitjes.
je kunt ook kiezen voor reepjes biefstuk, plakjes rosbief, oesterzwammen of shitake, omelet of gekookt ei. De mogelijkheden zijn eindeloos. In Vietnam gaan er ook soms in stukjes gesneden gefrituurde loempia's bij.

Het is al op dus geen foto. Die zet ik er later nog bij.

boc'n roll

Mijn buurmeisje T zet zich in voor duurzaam. Hoewel het ook mij aangaat en ik me waarschijnlijk meer zorgen moet maken over waar het allemaal naartoe moet in de wereld, ben ik een fractie laconieker. Af en toe echter word ik enthousiast. Wanneer duurzaam samengaat met schoonheid en estethiek is mijn aandacht gevangen.
T verkoopt al een tijdje duurzame waterflesjes aan haar medestudenten en sindskort is het duurzame assortiment uitgebreid met de BOC'N ROLL. Wat een sympathieke manier om je brood in te pakken.
Ik ben om.

DEZE DOPPERS ZIJN OOK NOG STEEDS LEUK

delices d'oriënt Paris

Dochter E was een paar dagen  bij haar zus in Parijs. Er werd naar hartelust geluncht, gedineerd en gesnaaid.
Vooral de Libanese keuken stond in de belangstelling. Ik ben dol op Libanese hapjes en vraag me af waarom er in Amsterdam nog geen eigentijds betaalbaar lunchrestaurant is zoals bv LIZA. een Libanees restaurant in het warenhuis Lafayette in Parijs.
E dronk er oa cafe blanc. Een totaal transparant drankje met oranjebloesem. De ober vertelde dat de benodigdheden te koop waren  in Les Delices d'Orient in het 15e in Rue Emil Zola.

Ook alweer zo'n fijne plek. Volgend bezoek aan Parijs worden beide gelegenheden bezocht. Zoveel is zeker.

Cafë Modern

Vandaag met vriendin W supermodern geluncht bij Jaques Jour in Amsterdam Noord. Dagelijks voor de lunch geopend in Café Modern . Als je er een beetje bij wil horen, neem je regelmatig de pont over het IJ om aan te meren in het steeds hipper wordende Amsterdam Noord. 
De uitbaters van Cafe Modern opende al in 2012, met vooruitziende blik de deuren van hun Hotel/eetgelegenheid.

Het was rustig tijdens de lunch op deze herfstdag. Beetje te. Vandaar een aanbeveling want volgens mij mag het wel wat drukker en is deze eetgelegenheid de oversteek meer dan waard.

('s avonds kun je er dineren met een Table d'hotes formule. Lees even deze parool recensie van Hiske Versprille)

De kaart is klein maar groot genoeg voor een weloverwogen keuze. W ging voor de tarte flambé en ondergetekende voor de oeufs cocotte. Een gloeiend heet klein ijzeren koekenpannetje met nipt gestolde eitje versierd met spekjes, en stukjes wintergroenten uit de oven wat postelein voor de frissigheid. Een heerlijk lunchhapje met zuurdesembrood. De tarte flambé knapperig en goed van smaak. Bij de koffie en thee deelden we een stukje frangipane taart . Heerlijk bros en zacht tegelijk. beetje warm met een bolletje ijs voor het contrast. Helemaal goed. Algemeen oordeel : een bovengemiddeld lekkere lunch met aandacht bereid.

Aarzel niet en pak op een zonnige herfst of winterdag de pont en maak een kleine wandeling naar Café Modern bij het van der Pekplein.

ARTISPLEIN

Op 8 september jl. werd een hoek van Artis als publiek plein geopend.Vanochtend was een prachtige morgen om deze plek te bezoeken. Zoals ik al vermoedde bleek het totaal mijn ding. Wat een stijlvolle superplek. Vraag me niet waarom maar in dit jaargetijde verlang ik altijd hevig naar Parijs. Het zit er even niet in om te gaan maar ik heb een Amsterdams alternatief gevonden. De ingang van het Artisplein ligt aan de Plantage Middenlaan. De trams 9 en 14 stoppen zo'n beetje voor de poort. Het plein hoort bij Artis maar ook weer niet want je hebt geen kaartje nodig. Het is een royaal plein met klinkerbestrating in verschillende patronen. Er zijn geen vaste banken maar stoeltjes zoals in Jardin de Luxembourg die je naar believen alle kanten op kunt sleuren. Gelukkig neem je ook nog wat fauna mee in de vorm van de vijver met eenden, zwanen en flamingo's en een immense voliere met witte lepelaars die soms een kleine vliegshow weggeven. Als je binnenkomt is er links direct het nieuwe restaurant  De Plantage met een schitterende serre met uitzicht op het plein. Ze moeten nog even op stoom komen voordat ze officieel openen maar je kon koffie kopen bij een bakfiets met koffiemachine en barista. De plek is te mooi om niet te verklappen  maar je hoeft niet persé te gaan, het mag er niet te druk worden.

Fruits & legumes moches

GOEDE ACTIE & MOOIE CAMPAGNE

Vijfmaal per dag groenten en/of fruit. Dat is goed voor onze gezondheid. Veel mensen kunnen  dit advies niet betalen. Terwijl er tonnen fruit en groenten worden afgekeurd en weggegooid omdat ze niet voldoen aan het schoonheids-ideaal. Hoogtijd voor verandering. Dat dachten ook de mensen van de franse supermarktketen Intermarche.

country lunch

Met vriendin W reden wij van A naar Beeldige plek in het oosten van het land alwaar wij waren uitgenodigd voor een lunch. Het weer liet een dejeuner sur l'herbe toe en dus zaten wij in de schaduw van een reuzenboom aan een mooi gedekte tafel  in de tuin met uitzicht op het coulissenlandschap van de achterhoek. Dat zijn fijne dingen.

bladerdeegkussentjes

Een snel, luchtig en aanterkkelijk dragertje voor smakelijke vullingen.

één plakje bladerdeeg voor 6 of 9 hapjes . Bestrijk de plakjes bladerdeeg met losgeklopt ei. Laat wat drogen en bestrijk ze nog eens met ei. bestrooi met maanzaad of sesamzaad of venkelzaad of wat je zelf nog kunt verzinnen.

Snijd ieder plakje in 6 of 9 rechthoekjes/vierkantjes en leg ze op een bakplaat met bakpapier. Bak in voorverwarmde over van 200 graden tussen de 5 en 10 minuten mooi goudbruin en krokant..
Laat afkoelen en vul met whatever je kunt bedenken. Ik maakte een mengsel van gerookte zalm en roomkaas. daar zouden ook nog wat zalmeitjes doorheen kunnen of wat dille.

blauwe kaas vermengd met roomkaas of wat mascarpone is een mogelijkheid of de klassieke pissaladiere vulling van langzaam gebakken zoete ui, een stukje ansjovis en een klein zwart pitloos olijfje.

Laat je fantasie de vrije loop want in principe kan je d'r alles tussen stoppen.

Bruchetta houmous plus

Het  recept voor het succeshapje bij de verjaarsborrel van gisteren moet snel even worden genoteerd want het ging erin als bruschetta met houmous, paddestoelen en gekaramelliseerde rode ui.

Snijd een stokbrood bruin of wit of iets d'r tussenin in dunne, iets schuine, plakjes. Leg ze op bakpapier op een bakplaat, bestrijk ze licht met (olijf) olie en bak in een matig hete oven goudbruin en  knapperig. 175 graden, na 20 controleren en evt nog wat langer. Ze moeten echt droog 

Bereid de twee toppings voor. Dit kan al ver van tevoren. Ik nam een verpakking gemengde paddestoelen, hakte ze in piepkleine blokjes en bakte ze in olijfolie met wat gesnipperde knoflook en      tijm.
daarna in een kom met wat olijfolie, peper, zout, een kneep citroensap en veel verse fijngehakte peterselie.
De rode uien ( ik gebruikte 5 middelgrote uien. Je kan het restant nl makkelijk bewaren) heel fijn snipperen.
en aanbakken in een beetje olie. Als ze zacht en glazig zijn (niet bruin) een eetlepel bruine suiker erover strooien, laten smelten en dan een scheutje balsamico 2-3 eetlepels erbij. Stroperig laten worden en dan laten afkoelen in een kom.

Bestrijk de afgekoelde toastjes royaal met houmous en lepel er wat van beide toppings op. 

jarigtaart en Bamix

Er is weer een jaar verstreken. Een jaar ouder en een Bamix rijker. Een prachtig verjaarscadeau van mijn dochter en haar grootmoeder. Dankzij het kwaliteitsgevoel van mijn vader hadden we in mijn ouderlijk huis al een Bamix in de keuken. Tamelijk vooruitstrevend voor die tijd. Ik maak me anno 2014 op voor het betere staafmixen.

REBUJITO

Rebujito heet het zomerse drankje dat onder andere wordt geserveerd bij Restaurant Morito in Londen.
1/3  sherry, 2/3 sprite, 7Up o.i.d. IJs in het glas, citroentje d'r bij en nog een takje munt.  Leuk dat er eens iets met sherry gebeurt. Ben daar nl niet dol op maar vind dit een leuke toepassing .

havermoutkoekjes, the best ever.

H A V E R M O U T K O E K J E S

250 GRAM HAVERMOUT

100 GRAM BLOEM

200 GRAM BLONDE BASTERDSUIKER

150 GRAM ROOMBOTER

1 GROOT EI

2 ZAKJE VANILLESUIKER

½ THEELEPEL BAKING SODA

½ THEELEPEL BAKPOEDER

½ THEELEPEL ZOUT

RASP VAN EEN CITROEN

HALF ZAKJE GERASPTE KOKOS

60 GRAM GEHAKTE, GEBAKKEN HAZELNOTEN

B E R E I D I N G

BEKLEED EEN BAKBLIK MET BAKPAPIER

ZET DE OVEN OP 180 GRADEN (HETELUCHTOVEN IETS LAGER)

MENG ALLE DROGE INGREDIËNTEN DOOR ELKAAR
VOEG DE BOTER TOE EN WRIJF HET GEHEEL TOT KRUIM.

VOEG HET EI TOE EN KNEED HET TOT EEN SAMENHAGEND DEEG.

MAAK TWEE ROLLEN VAN HET DEEG VAN ZO’N 3 CM DOORSNEE EN SNIJD DAAR PLAKJES VAN VAN ONGEVEER 1,5 CM DIK

LEG DE PLAKJES  MET VOLDOENDE TUSSENRUIMTE OP DE BAKPLAAT EN BAK IN ONGEVEER 13 MINUTEN GOUDBRUIN. 

DE  HOEVEELHEID DEEG IS VOLDOENDE VOOR 2 BAKPLATEN .  ONGEVEER 40 KOEKJES.

Molenade

Sinds ongeveer een maand is er een nieuwe jonge bewoner/ beheerder in het hof. En Hollandser kan het bijna niet want hij groeide op in een Noordhollandse molen. Gisteren kreeg ik een cadeautje aangereikt door het open raam. Een pot marmelade van Sevilla sinaasappelen vervaardigd in de keuken van de molen. 

ontbijtje

Ouderwets-recht-toe-recht-aan-zaterdag-ontbijtje 
met meneer Roos 

Granola

In de serie gezond maar dan lekker maakte ik vandaag granola. De havervlokken had ik al een week in huis maar er moest nog het een en ander bij te verrijking . 
Op de ten Katemarkt kocht ik hazelnoten, walnoten,  pecannoten, kokosschaafsel en zonnepitten.

Met deze best kostbare buit ging ik aan de slag. 

500 g havervlokken
70 ml zonnebloemolie
400 g noten, zaden en pitten (hazelnoten, pecannoten, amandelen, zonnebloempitten, kokosschaafsel sesamzaad…)
150 ml honing
100 g bruine suiker
2 tl kaneel
1 tl kardemom
1 tl gemberpoeder

2 tl zeezout

Verwarm de oven voor op 140 graden

Meng alle droge ingrediënten behalve de suiker in een grote kom. Noten mogen grof gehakt.

Meng in een andere kom de olie, suiker en honing en twee eetlepels water of biologisch appelsap.

doe dit mengsel bij het havervlokken/notenmengsel en meng dit goed. Ik deed dit met mijn schone handen .

spreid alles uit op een bakblik. Indien nodig over twee bakblikken.

Bak het mengsel ongeveer 40 minuten en schep het af en toe even om.

Laat het afkoelen, breek het in kleine stukjes en doe het in glazen weckpotten.

Met yoghurt en vers fruit een heerlijk begin van de dag.

chutney rode ui

Bon, je hele huis ruikt een dag of twee naar ui maar dan heb je ook wat. Nog een paar weken wachten en dan mag de eerste pot open.

kruidkoek

Tuurlijk, een plakje ontbijtkoek met een lik boter is best lekker. Maar het kan lekkerder. Vandaag een kruidkoek. 
Vond geen kant en klare koekkruiden dus maakte ik zelf een mengseltje. Er gaat weinig boter in maar straks des te meer er bovenop. 

Voorb. tijd:  10 min

Baktijd:  60 min

Totale tijd:  1 hour 10 min

Ingredienten

·         250 gram bruine basterdsuiker

·         250 gram zelfrijzend bakmeel

·         25 gram gesmolten roomboter

·         1,5 tl. kaneel

·         1,5 tl. cacao

·         1,5 tl. koekkruiden

     snufje zout

           200ml water

Bereiding

1.   Verwarm de oven voor op 170 graden

2.   Mix de roomboter, het bakmeel en het water samen

3.   Voeg vervolgens de bruine basterdsuiker toe

4.   Voeg het kaneel, de cacao en de koekkruiden toe. De hoeveelheid kan naar eigen smaak worden aangepast

5.   Vet een cakeblik in en giet het mengsel hierin

6.   Plaats het cakeblik in het midden van de voorverwarmde oven. De kruidkoek moet ongeveer een uur bakken

7.   Kijk of de kruidkoek gaar is door er met een saté prikker in te prikken. Wanneer er niets aan blijft hangen, is de kruidkoek klaar

koekkruiden

• 3 theelepels gemalen kaneel
• 1 theelepel  nootmuskaat
• 1 theelepel gemalen kruidnagel
• snuf witte peper
• 1/2 theelepel kardemom
• 1/2 theelepel gemberpoeder

soesjes met zalmcreme

Sinds ik heb ontdekt hoe makkelijk het is om soesjes te maken, maak ik ze om de haverklap. Voor deze oudejaarsavond een hartige minivariant gevuld met zalmcreme. De zalmcreme werd gemaakt door 180 gram gerookte zalm in de keukenmachine te mengen met 250 gram mascarpone en een scheut vloeibare slagroom.

recept voor de soesjes volgt hier :
Ingrediënten
1 1/2 dl water, snufje zout, 75 gram boter, 75 gram bloem, 2 eieren.

Voorbereiding
Oven voorverwarmen op 180 graden, stuk bakpapier op de bakplaat

Bereidingswijze
Breng het water met een snufje zout en de boter aan de kook in een pannetje.
Voeg in 1 keer de bloem toe en blijf roeren met een houten lepel tot het deeg als een bal van de bodem loslaat.
Neem de pan van het vuur en roer er met een garde 1 voor 1 de eieren door.
Voeg het volgende ei pas toe als het vorige volledig in het deeg is opgenomen.
Blijf ca. 5 minuten roeren tot het deeg blazen gaat trekken en gaat glanzen.
 met boter.
Schep met kleine theelepeltjes bergjes deeg iets kleiner dan een ei op de bakplaat, totaal ca. 40 bergjes.
Houd tussen 2 bergjes ca. 3 cm afstand.
Bak de soezen in het midden van de voorverwarmde oven in ca. 15 minuten gaar. zet de oven uit als de soesjes goudbruin zijn.
Laat ze in een iets geopende oven afkoelen.
Tijdens het bakken de oven beslist niet openen.

mandarijntjes met kruidensiroop

   







1 dl zoete dessertwijn *100 gram suiker * 6 steranijs * 1 kaneelstokje* 1 vanillestokje * 1 
reepje fijngesneden limoenschil * 2 eetlepels Cointreau * 12 clementines

Bereidingswijze
Meng de wijn, suiker, steranijs en kaneel in een steelpan. Breek het vanillstokje en voeg dit samen met de limoenschil. Breng alles aan de kook en laat het op een laag vuur 10 minuten zachtjes door koken. Laat het mengsel dan afkoelen en roer de Cointreau erdoor. Pel de clementines en verwijder al het wit. Halveer een paar clementines en rangschik ze allemaal in een glazen schaal. Giet de gekruide wijn erover en zet het een nacht in de koelkast.

geroosterde noten met rozemarijn

Een kerst receptje voor geroosterde noten.

Rooster 400 gram gemengde ongezouten noten (amandelen, pecan,hazelnoten, brazil noten) in een voorverwarmde oven van 180 graden.Zo’n 10 a 12 minuten, twee keer even omschudden tijdens het bakken, tot de noten goudbruin zijn.
Doe de warme noten over in een schaal en vermeng met 3 eetlepels grof gehakte rozemarijn, 1 theelepel cayennepeper, 1 eetlepel gesmolten boter en een eetlepel zeezout.

gembersiroop

Gembersiroop van verse gember , ongeveer een halve liter.
• 225 gram verse gember, in dunne plakjes en dan reepjes gesneden.
• 1liter water
• 400 gram suiker
• Snufje zout

Doe de gember met het water en de suiker in een pan met dikke bodem of rvs. Geen aluminium ! Laat aan de kook komen, roer en laat 45 minuten tot een uur zacht trekken.
Laat afkoelen en zeef de siroop door een fijne zeef. Giet in een fles en zet in de koelkast tot gebruik. De siroop blijft in de koelkast tenminste 2 weken goed.
Om de ginger soda te maken ; 1/3 glas siroop, een royale kneep citroen of limoen en vul aan met sodawater of tonic of evt. een niet te zoete 7up o.i.d. Roer even om en garneer met een schijfje citroen of een takje munt.

kerstkoekjes

Recept voor kerstkoekjes.

195 gram bloem
60 gram maizena
1/4 theelepel zout
30 gram poedersuiker
227 gram roomboter
1 theelepel vanilla extract

Zeef en meng meel, maizena en zout in een kom.
Mix in een andere kom de boter en de suiker licht en luchtig in ongeveer 2 minuten.Klop het vanille extract erdoor. Doe de droge ingrediënten erbij en meng tot een homogeen deeg ontstaat. Dek af met folie en laat het deeg in ieder geval een uur in de ijskast stevig worden.
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Bedek de bakplaat met bakpapier.

Vorm, als het deeg stevig is, balletjes van 2,5 cm en leg ze op de bakplaat. Of maak een rol en snijd er dikke plakjes van zoals op de foto.
Bak de koekjes 12-14 minuten tot de randjes gaan kleuren. Leg de koekjes op een rooster om af te koelen.
Schud de lauwe koekjes om in de poedersuiker. Je kunt deze koekjes goed bewaren in een luchtdichte container..

Je kunt het recept nog iets aanpassen door de verhouding meel en maizena iets te veranderen. Dan worden ze nog iets brosser.

geroosterde pompoen

Links en rechts vliegen de pompoenen je om de oren. Dus er moet gewoon iets mee. Vroeger aten we thuis nooit pompoen. Ik denk niet dat mijn moeder er iets mee kon en je zag ze bij ons ook niet in de groentenwinkel liggen. Sinds de kookprogramma's en de kookglossies zijn er voldoende pompoenrecepten voorhanden om los te gaan in de keuken.
Vanochtend zag ik BBC cook Valentine Warner voorbijkomen met een aantrekkelijk recept voor geroosterde pompoen. Hij keek er bovendien erg verheerlijkt bij. Dit recept wordt zeker opgenomen in het komende weekmenu.

Geroosterde pompoen van Valentine Warner

Halveer de pompoen

Verwijder de zaden

Snijd de pompoen in smalle parten

Snijd 1 of twee rode uien in ringen of halve ringen

Doe pompoenparten en uiringen in een grote schaal en hussel ze om met wat olijfolie.

Leg de parten pompoen met ui op een bakplaat en bestrooi met wat zeezout

Laat 15 bakken in een oven van 180 graden

Haal de plaat eruit, keer de parten om en leg er twee, in dunne plakje gesneden knoflooktenen op en een royale hand salieblaadjes.

Weer 15 minuten bakken en serveren met geroosterde pijnboompitjes en parmezaanse kaas of geraspte pecorino.

Proefnoen 1

Huiskamer lunchrestaurant  N O E N beleefde maandag de eerste  Proef-noen. Acht opgewekte dames waaronder een jarige zaten aan tafel en genoten van een feestelijke lunch. Een gezellige middag en een geslaagde vuurdoop ! Kijk voor de fotoreportage op de facebookpagina en vergeet niet te "liken" .

pasta met worst en salie

Gisteren werd het pasta met worst en salie en citroen. Het recept vond ik op Cook Fresh Food.
Simpel, verrukkelijk, een blijvertje. Salieblaadjes frituren is dé manier om de salieplanten wat uit te dunnen. Erg lekker.

Ingrediënten voor 2 personen

olijfolie
paar takjes verse salie
2 sjalotjes
4 kleine of 2 grote verse varkensworstjes
1 glas witte wijn
flinke scheut room
1 dessertlepel grove mosterd
zout & peper
200 gram pasta, orecchiette of penne rigate
1 citroen

Zet een flinke pan water op voor de pasta.

Verhit een paar eetlepels olijfolie in een pan met dikke bodem en frituur zo’n tien blaadjes salie in een paar minuten knapperig, ze moeten nog wel groen blijven. Laat uitlekken op keukenpapier.

Snijd de sjalot in dunne ringen en fruit die zachtjes aan in dezelfde olie.
Snijd de worstjes voorzichtig in duimdikke stukjes, het is de bedoeling dat je straks stukjes worst in de saus hebt en geen los gehakt. Bak de stukjes worst voorzichtig bij de uien tot ze rondom beginnen te kleuren.
Schenk de wijn erbij, op hoog vuur even flink laten borrelen en de aanbaksel van de bodem losschrapen met een houten lepel. Room en mosterd erbij en zo’n 5 blaadjes fijngehakte salie. De saus op laag vuur zo’n 10 minuten zachtjes laten pruttelen. De worst moet garen en de saus dikt zo een beetje in.

Ondertussen de pasta koken, eerst de pasta in het kokend water, dan pas zout toevoegen.
Pasta afgieten, beetje van het kookvocht bewaren, de pasta direct bij de saus. Zonodig wat van het kookvocht erbij, op hoog vuur goed doorwarmen.
Serveren met de verkruimelde gefrituurde salie en wat rasp van een citroenschil bovenop.

N O E N

Het heeft met dat licht te maken, dat middaglicht dat gelukkig zonder vraag binnenvalt als een stiltemaker voor de kamer.

zout

Mevrouw R ging naar Frankrijk en nam mee terug : Een fleurig doosje met ambachtelijk zeezout uit de Guérande.

drinkfonteintjes in Rome

Dochter E was met vriend T voor de tweede keer in Rome. De vorige keer was het net zo heet als dit jaar en dus moest er veel worden gedronken.  De eeuwenoude drinkfonteintjes bieden uitkomst voor alles wat leeft en van een straaltje kan drinken. Toen T de eerste keer onder een straaltje ging hangen werd hij door een vriendelijke Romein op de schouder getikt. De Romein drukte vervolgens met zijn vinger de kraan dicht waarop er spontaan uit een ander gaatje een vrolijk straaltje naar bovenkwam wat het drinken aanzienlijk makkelijker maakte. Gisteren vonden wij bij Studio Bazar de TAPI. Een gummi drinktuitje dat volgens het Romeinse principe werkt. Konden we niet laten liggen natuurlijk.

Cafetiere Thermique

Dit is het verhaal :  

Voor huiskamer- lunchrestaurant N O E N wilde ik graag een cafetiere waarin koffie warm blijft. Na zoeken op internet vond ik een hele mooie van het merk La Cafetiere. Het zoeken naar verkoopadressen in Nederland leverde niets op, waardoor ik het vermoeden kreeg dat ze niet in Nederland te koop zijn. Wel te bestellen via Amazon. 

Vandaag liep ik met mijn moeder door Amsterdam. Het was druk in de stad en halverwege de bloemenmarkt op het Singel besloot ik even een slinger richting Reguliersdwarsstraat te maken om de mensenmassa te ontlopen. We stonden ineens voor de etalage van kookwinkel Studio Bazar. In de etalage stond een aanbieding van glazen cafetieres van het merk La Cafetiere. Ha, zouden ze dan ook misschien............ En jawel de dubbelwandige roestvrijstalen cafetiere bleek in voorraad.

( ik kreeg 'm. Van mijn moeder)

Keukenwens vervuld

W vond een passend stuk marmer voor mijn keukenwerkbank. Ze kocht het en gaf het mij vandaag cadeau. Vanuit Carrera Italië, via ???, en oude bouwmaterialenzaak in Amsterdam Noord, nu in mijn keukentje aan de Rozengracht. Blijblijblij.

Hollandse garnalen

Hollandse garnalen is de titel van een essay dat mijn zus Z schreef voor de NRC met als thema : "wat is luxe"?
Geniet van de volgende cocktail 
HOLLANDSE GARNALEN

Toen de moeder van Paul vier maanden in verwachting was van hem, overleed zijn vader. Volkomen onverwacht. Het was 1960. Los van de emotionele impact die dit grote verlies op zo’n kwetsbaar moment met zich meebracht, zat er ook een vervelende praktische consequentie aan vast. Zijn moeder was plotseling een weduwe met vier kinderen, drie dochters en één, nog ongeboren, zoon. Ze had geen werk en was afhankelijk van het weduwen- en wezenpensioen. Het jonge, kreupele gezin had het niet breed. 
De moeder van Paul veroorloofde zich echter één keer per jaar een uitspatting- als zij jarig was, waren er Hollandse garnalen voor het hele gezin. Op haar verjaardag stond zij de kinderen na school stralend bij de deur op te wachten in haar mooiste jurk. De garnalen stonden dan al klaar : vijf schaaltjes, op de keukentafel. 
Garnalen waren duur en eigenlijk ‘kon het niet uit’ . Maar toch waren er elk jaar weer die Hollandse garnalen op de verjaardag van Paul ‘s moeder. De garnalen waren de luxe die de moeder van Paul elk jaar opnieuw veroverde op een bestaan dat werd gekenmerkt door zuinigheid en schaarste. Garnalen stonden voor geluk. De ‘mooiste jurk’ van Paul ‘s moeder benadrukte de feestelijkheid van het moment. Bijna was het een lange neus die zij trok naar de problemen die zich afspeelden in het alledaagse- ‘Nu even niet.. eerst garnalen!’

Paul is inmiddels drieënvijftig. Hij is goed terecht gekomen, heeft een goede baan en een riant inkomen. Zijn twee kinderen groeiden op in een omgeving waar geen sprake was van schaarste of zuinigheid. 
Voor de zoon en de dochter van Paul hebben Hollandse garnalen geen extra betekenis. Voor hen zijn garnalen gewoon garnalen. Punt. 
Dat verschil in beleving was zestien jaar lang geen probleem binnen het gezin van Paul. Maar op de zestiende verjaardag van zijn dochter barstte er een bom die kennelijk al een tijdje zachtjes en geniepig had zitten tikken op een verscholen plekje in Paul. 
De dochter had een sweet sixteen feestje gepland en was op enig moment in de dagen voorafgaande aan het feest telefonisch in gesprek met de cateraar die zij had ingehuurd. Paul volgde de helft van het gesprek dat zich aan zijn kant afspeelde, -de antwoorden van de dochter die in een zekere staat van verveling, hangend op de bank, het gesprek voerde. Het gesprek kwam op het voorgerecht. Na wat onderhandelingen over de kleur van de servetten hoorde Paul zijn dochter de vraag van de cateraar herhalen: ‘Rivierkreeftjes of Hollandse garnalen?’ En hoorde hij kort daarop haar antwoord :’Ehm ……. Doe maar Hollandse garnalen..’ 

Daar ging het mis. De pijn zat uiteraard in het eerste ‘Ehm… Doe maar…’ gedeelte van haar antwoord. In die woorden werd de betekenis die Hollandse garnalen voor Paul hadden, met een achteloos gebaar door de nietsvermoedende dochter in één klap gediskwalificeerd. Onbedoeld deed zij, met haar antwoord aan de cateraar, datgeen wat voor Paul synoniem stond voor de overwinning op het kale bestaan, af als ‘onbetekenend’. 
Maar wat nog veel schurender was aan de, met nonchalance doordrenkte, woorden van zijn dochter was het plotselinge besef bij Paul dat zijn kinderen iets essentieels misten. En het besef dat hij een belangrijk aandeel had in het veroorzaken van dit gemis. Zijn woede uitbarsting richting zijn zestienjarige dochter kort daarna was dan ook, weliswaar in retrospectief, niet tegen haar gericht maar tegen zichzelf. Hij had gefaald op een essentieel onderdeel in de opvoeding. 
Zijn kinderen hadden nooit geleerd hoe het voelde om te verlangen naar iets. Zij hadden nooit hoeven wachten op het in vervulling gaan van een wens. En wat minstens zo schrijnend was : zijn kinderen, omringd door alles wat hun hartje begeerde, altijd in staat om onmiddellijk toe te geven aan een opwelling van ‘willen hebben’, hadden geen idee van luxe. 
‘Eigenlijk, op de keper beschouwd,’ zei Paul aan het slot van de anekdote, ‘zijn mijn kinderen opgegroeid in een eigenaardig soort armoede.’
Ik keek naar Paul. Een lange, goedverzorgde man in een maatpak. Welriekend, ontspannen zippend aan zijn tweede glaasje vintage port in de loungeruimte van dit luxe hotel, een schoteltje goede, gerijpte brokkelkaas binnen handbereik. ‘Armoede’ is niet het eerste wat op dat moment in mij opkwam. 
Toch begreep ik wat hij bedoelde. Er zijn verschillende soorten van armoede. Er is daadwerkelijke armoede waarin je moet vechten voor overleving, dan is er de armoede die gekoppeld is aan een grens die wij gezamenlijk hebben bepaald en die wordt gevormd door het al dan niet op vakantie kunnen of het al dan niet kunnen veroorloven van een lidmaatschap van je kind bij een sportclub. Er bestaat ook zoiets al geestelijke armoede die overigens zelden als zodanig wordt ervaren door diegenen die er mee te maken hebben. En er is het soort armoede waar Paul het over had -het onvermogen om een passende waarde toe te kennen aan iets. En daaraan gepaard het onvermogen om gelukkig te zijn met iets wat extra is, wat bovenop het gebruikelijke ligt, kortom: het beseffen van de toegevoegde waarde die luxe eigenlijk is. Want aan elke soort armoede zoals hierboven beschreven, kleeft een andere variant van het begrip ‘luxe’. 
Voor de eerste categorie- armoede in de meest primaire vorm- is bijvoorbeeld het kunnen beschikken over schoon drinkwater een luxe. En hoewel we misschien na het zien van een documentaire over een land waar schoon drinkwater niet voorhanden is, af en toe onze handen dramatisch ten hemel strekken terwijl we uitroepen’ wat een luxe is het toch, water uit de kraan…!!’ zullen we dat kraanwater niet veel later, wanneer we ons gezicht wassen voor het slapen gaan, al niet meer als een luxe ervaren. 
Voor de mensen die te maken hebben met de tweede variant – de armoede die bepaald is door de grens die wij er als maatschappij bovenop hebben gelegd, gebaseerd op wat we gewend zijn, behoort het hebben van een werkende TV tot de primaire levensbehoeften zoals wij die, op redelijk subjectieve wijze, hebben bepaald. Het beoefenen van een sport door de kinderen in het gezin wordt dan ervaren als ‘luxe’. In mijn optiek is deze armoedegrens dus een rekbaar begrip op het moment dat je gaat schuiven met de prioriteiten. Als dan blijkt dat een kind uit een gezin dat officieel onder de armoedegrens verkeert, wel kan sporten maar geen TV meer kan kijken is de lat van de armoede, objectief gezien, al verschoven. 
Over de combinatie van de derde variant, de geestelijke armoede, en het begrip luxe kan ik kort zijn: voor geestelijke armoede is het begrip luxe te ingewikkeld. 
Dan komen we bij de vierde en laatste variant van armoede : de Paul variant – armoede in beleving. En met name deze variant is in staat om het begrip luxe goed te kunnen duiden. 
Het begrip luxe wordt namelijk vaak verkeerd gebruikt. En dat is verwarrend. Wanneer wij, bijvoorbeeld, te gast zijn in een huis dat van alle gemakken is voorzien en waar de Jacuzzi dampend op ons staat te wachten terwijl een in zwart-jacquet geklede butler met een zachte ‘plop’ de fles Brut alvast voor ons opent. Zo’n huis waar je in complete en sprakeloze verbijstering geniet van het onbelemmerde uitzicht op een wereldberoemde berg wat je wordt geboden door de vijf meter hoge raampartijen. Logischerwijs roepen wij dan, overmand door de hoeveelheid geweldige indrukken ‘Wat een luxe!!’ En in de meeste gevallen klopt die uitroep. Voor de meeste mensen is dit namelijk geen normale situatie. Het is een situatie waar er een hele dikke laag ‘extra’ wordt gesmeerd over hetgeen wij als ‘normaal’ ervaren. Die dikke laag ervaren wij als ‘luxe’. Maar voor onze gastheren, de eigenaren van het fabelachtige onderkomen, is het huis geen luxe. Zij wonen er. De butler is er elke dag, net als de champagne, het uitzicht, de jacuzzi en ja: zelfs de zachte plop maakt deel uit van de alledaagsheid der dingen van onze gastheer. Vraag hem, mocht je hem ooit tegenkomen, wat hij als luxe ervaart en hij zal je waarschijnlijk verrassen. Het is onwaarschijnlijk dat hij een nog grotere jacuzzi als luxe zal ervaren, of een tweede butler, of raampartijen van zés meter hoog of een nog wat zachtere ‘plop’ bij het openen van de tweede fles bubbels. 
Veel waarschijnlijker is het dat hij begrippen als ‘stilte’ of ‘anonimiteit’ als luxe zal ervaren. Omdat dat hetgeen is wat hij wellicht niet bezit. Omdat dat zaken zijn die hij misschien niet aan kan schaffen. Omdat dat precies de zaken zijn die voor hem iets toevoegen. Het laagje dat bovenop zíjn alledaagsheid ligt.
Het antwoord op de vraag : ‘wat is luxe?’ is dus ‘Luxe is relatief’. Luxe heeft geen prijskaartje, geen vaste waarde. Noch heeft luxe een gewicht, gezicht of objectief tastbaar kenmerk. De rekbaarheid van het begrip luxe hangt samen met de rekbaarheid van de begrippen ‘armoede’., ‘waarde’ en ‘rijkdom’. 

Paul ‘s moeder leeft nog steeds en woont in het oosten van het land. Elke derde zaterdag van de maand rijdt Paul naar haar toe en neemt dan een zakje Hollandse garnalen voor haar mee. Samen eten ze, elke derde zaterdag van de maand, met smaak de garnalen, nog altijd aan dezelfde keukentafel als toen.
De garnalen hebben misschien wat aan exclusiviteit ingeboet nu ze niet één keer maar twaalf keer per jaar door Paul en zijn moeder worden gegeten. Toch belichaamt het ritueel voor hen nog steeds wat het destijds ook belichaamde: de ruimte die er is om te genieten van iets dat bovenop de noodzakelijkheid ligt. 
De vraag ‘Wat is luxe?’ zal voor Paul dan ook altijd makkelijk te beantwoorden zijn –‘…Hollandse garnalen…’.