Aller au contenu

côr

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « cor », (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
côr côrs

côr omrin

  1. (muzike) instrumint d' muzike di keuve, avou ene buze ki toûne.
    • Il a stî djouwer do côr al fiesse di tos les viyaedjes lomés "Viyé".
    • Po bråmint des djins, ces concerts di côr di tchesse la ås cwate cwéns del veye, c’ esteut åk k’ i n’ avént djamåy etindou.
    • I vént d' etinde li côr ; et l' tchivrou pris d' ene hisse
      Dåre come ene aloumire el nute d' on bwès d' sapéns
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 123 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. souner do côr; souneu d' côr : : djouwer, djouweu di cist instrumint la.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

côr di tchesse

Mots vijhéns

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]

Fås amisse

[candjî]

E francès gn a on mot avou l' minme prononçaedje /koːʀ/ «cors», ki vout dire «agaesse» (dureur ås årteas).

Ratournaedjes

[candjî]
instrumint d' muzike

Etimolodjeye 1

[candjî]

Loukîz a : « coir »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /koːʀ/ /kɔ̃ʀ/

Sustantif

[candjî]

côr omrin

  1. coir.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye 2

[candjî]

Loukîz a : « cwår »

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /koːʀ/

Sustantif

[candjî]

côr omrin

  1. cwår.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike côr so Wikipedia