Asfalt leşi mutfağı
Asfalt leşi mutfağı araçların çarptığı ve yollarda bulunan hayvan leşlerinden hazırlanan yemeklerden oluşur.
Asfalt leşi kültürünün, Amerika Birleşik Devletleri, Güney Kanada, Birleşik Krallık, Avustralya ve diğer batı ülkeleri başta olmak üzere, dünyanın birçok bölgesinde küçük altkültürler tarafından uygulandığı görülür. Aynı zamanda şehir efsanesi ve mizah konusudur.
Birleşik Devletlerde, geyik, Kanada geyiği, sığın ve ayı gibi büyük hayvanlar ve sincap, keseli sıçan, armadillo, rakun, kokarca ve kuş türleri gibi küçük hayvanlar sıkça avlanır. Asfalt leşlerinde bazen solucan görülmesinden dolayı, genelde yerli hayvanlar tercih edilir. Bu yüzden leşler iyi pişirilir. Asfalt leşlerinin birçok avantajı vardır. Fiyatları yerli ete kıyasla daha düşük olan asfalt leşleri, doğal olarak vitamin ve protein açısından zengindir ve genelde yağsızdırlar. Az doymuş yağ içerdikleri gibi, katkı maddesi ya da ilaç içermezler.[2][3]
ABD'de, her yıl yaklaşık 1,3 milyon geyik araçlara çarpmaktadır.[4] Leşin eti, eğer hayvanın herhangi bir hastalığı yoksa avlanmadan elde edilen etten farklı değildir. Asfalt leşlerini yemek yasaldır. Hatta bazı bölgelerde teşvik edilir, ancak diğer bölgelerde sık sık kontrol edilir ve kısıtlanır. Asfalt leşlerini yemek popüler kültürde alay konusu olarak görülür. Çoğunlukla şefkatsiz ve maganda insanlarla ilişkilendirilir.
Besin değeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Asfalt leşlerinin ana bileşeni olan vahşi hayvanlar, genellikle yerli etlere göre daha az kalori ve doymuş yağ içerir. Daha fazla Omega-3 çoklu doymamış yağ barındıran asfalt leşleri, yerli etlere kıyasla daha az toplam yağ içerir.[5][6] Aksi belirtilmedikçe 100 gramlık (yaklaşık 3.5 ons) yağsız et için besin değerleri:
Kalori
kcalProtein
(gram)Yağ (gram) Doymuş yağ
(gram)Kolesterol
(mg)Amerika antilobu[6] 117 22.4 2.5 ? Porsuk Amerikan kara ayısı, pişirilmiş[5] 163 20.1 8.3 ? Kunduz[7] 146 24.1 4.8 Bizon[6] 104 21.9 1.4 62 Ak kuyruklu geyik[8] 121 23.5 2.4 1.2 Katır geyiği[6] 119 22.6 2.7 107 Kanada geyiği[6] 112 22.4 2.0 67 Kurbağa bacağı[8] 73 16.5 0.3 0.0 Marmota monax[8] 221 30.6 10.6 1.2 Kirpi Kanguru[9] 98 22.0 1.0 23 Keseli sıçan[8] 221 30.6 10.6 1.2 Sülün[7] 133 23.6 3.0 1.2 66 Bıldırcın (derisiz göğüs)[8] 122 22.3 3.5 1.2 Tavşan[8] 114 22.3 2.4 1.2 Rakun[8] 211 24.7 11.8 3.5 82 Sincap[8] 119 21.2 3.5 0.0 Hindi[8] 158 21.2 7.1 2.4 Kaplumbağa[8] 89 20.0 0.6 0.0 Sığır[6] 112 21.8 2.4 72 Sığır (tahılla beslenen)[6] 136 21.7 5.0 75
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ McCue, Sam (2009). "Darwin Markets". Australian Gourmet Traveller, 3. Sydney, Australia: ACP Magazines. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2018.
- ^ Liz Lewis (13 Ağustos 2009). "Road Kill Diet – A Sign of the Times?". b5media. 16 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2009.
- ^ "Roadkill: Meat Without Murder". People for the Ethical Treatment of Animals (PETA). 21 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2009.
- ^ "Top Five States For Deer–Related Collisions Named". statefarm.com. 20 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2015.
- ^ a b "Nutrition of Wild Game Meat". Alaska Department of Fish and Game. 23 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.
- ^ a b c d e f g "Nutritional Content of Game Meat" (PDF). University of Wyoming. Ağustos 2002. 24 Ocak 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.
- ^ a b "USDA National Nutrient Database". US Department of Agriculture. 3 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.
- ^ a b c d e f g h i j "WILD GAME: FROM FIELD TO TABLE" (PDF). University of Kentucky - College of Agriculture. 13 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.
- ^ "NUTRITIONAL PROPERTIES OF KANGAROO MEAT". Southern Game Meat. 19 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2009.