İçeriğe atla

Şer

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şeytan, birçok İbrahimi öğretide şerrin vücut bulmuş halidir. (Gustave Doré'nin Şeytan isimli eseri)

Şer ya da kötü, birçok din ve kültürde tanımlanan, kötü davranış, düşünce, bencillik ve fenalıklar.[1] Şer sözcüğü sıklıkla "hayır" (iyilik, karşılık beklenmeden yapılan şey)[2] sözcüğü ile karşılaştırmalı ve zıt anlamlı olarak kullanılır. Bazı dinlerde şer, evrende hüküm süren kötü bir güç olarak tanımlanır ve şeytan, ahriman gibi varlıklarda vücut bulur.

İbrahimî dinlerde şer

[değiştir | kaynağı değiştir]

İslam dininde kadere, hayır ve şerrin Allah'tan geldiğine inanmak îmânın şartlarından biridir. Îmânın şartları İslam'da Âmentü kavramı ile açıklanır.[3]

Kuran'da şer kelimesinin geçtiği ayetlerden birisi Bakara suresi 216 numaralı ayettir: "Hoşlanmasanız da savaş size farz kılındı. Olur ki hoşlanmadığınız bir şey sizin için hayırlı olur. Olur ki sevip arzu ettiğiniz bir şey sizin için şerli olur. Gerçeği Allah bilir, siz bilmezsiniz."[4]

Felsefede şer problemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şer problemine göre aşağıdaki üç önermeyi kabul eden herhangi bir dinî veya felsefî bakış açısında teolojik bir problem ortaya çıkar:[5]

  1. Tanrı kadirdir (her şeye gücü yeter),[Not 1]
  2. Tanrı mutlak bir şekilde iyidir,
  3. Şer vardır.

Eğer şer mevcutsa, tanrının ya şerri yok etmeye gücü yetmiyordur ki bu durumda kadir sıfatı inkâr edilmiş olur ya da şerri yok etmek istemiyordur ki bu durumda da iyiliği inkâr edilmiş olur.[5]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Orijinal metinde İngilizce almighty sözcüğü kullanılmıştır
  1. ^ "şer". Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. 
  2. ^ "hayır". Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. 4 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2024. 
  3. ^ Âmentü[ölü/kırık bağlantı] Diyanet.gov.tr. Erişim: 9 Ekim 2011
  4. ^ "Suat Yıldırım meali". 18 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2011. 
  5. ^ a b "problem of evil (theology)." Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2011.