ข้ามไปเนื้อหา

พรรคทางเลือกเพื่อเยอรมนี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พรรคทางเลือกเพื่อเยอรมนี
Alternative für Deutschland
ชื่อย่อAfD
LeaderProf. Dr. Jörg Meuthen
Deputy LeadersDr. Alexander Gauland
เบียทริซ ฟอน สตอร์ช
Leader of Group in BundestagDr. Alice Weidel
Alexander Gauland
ก่อตั้ง6 February 2013
ที่ทำการSchillstraße 9 10785 Berlin
ฝ่ายเยาวชนยุวชนทางเลือกเพื่อเยอรมนี
สมาชิกภาพ  (ปี 2017)เพิ่มขึ้น 28,000[1]
อุดมการณ์ชาตินิยมเยอรมัน[2][3][4]
ประชานิยมฝ่ายขวา[5]
อคตินิยมเกี่ยวกับสหภาพยุโรป[6]
อนุรักษ์นิยมแห่งชาติ[6][7]
เสรีเศรษฐกิจนิยม[8]

การต่อต้านผู้อพยพเข้าเมือง[9]
จุดยืนฝ่ายขวา[10][11][12][13][14]
ไปยังขวาจัด[15][16][17]
กลุ่มในภูมิภาคNone
กลุ่มในสภายุโรปEFDD,
ENF
สี  Light blue
  Red
บุนเดิสทาค
81 / 736
สภาผู้แทนรัฐ
0 / 69
รัฐสภาของรัฐ
228 / 1,884
รัฐสภายุโรป
9 / 96
เว็บไซต์
www.afd.de
การเมืองGermany
รายชื่อพรรคการเมือง
การเลือกตั้ง

พรรคทางเลือกเพื่อเยอรมนี หรือเรียกย่อว่า อาเอฟเด (เยอรมัน: Alternative für Deutschland, AfD) เป็นพรรคการเมืองนิยมฝ่ายขวาไปยังขวาจัดในประเทศเยอรมนี ซึ่งได้ถูกเรียกว่าเป็นประชานิยมฝ่ายขวาและอคตินิยมเกี่ยวกับสหภาพยุโรป (Euroscepticism)

พรรคถูกก่อตั้งในเดือนเมษายน ค.ศ. 2013 พรรคเอเอฟดีได้ขาดเกณฑ์การเลือกตั้งเพียง 5 % ที่จะเข้าไปนั่งในรัฐสภาบุนเดิสทาคในช่วงการเลือกตั้งสหพันธรัฐ ปี ค.ศ. 2013.ในปี ค.ศ. 2014 พรรคได้รับ 7 ที่นั่งในการเลือกตั้งรัฐสภายุโรปในฐานะสมาชิกของพรรคอนุรักษ์นิยมและปฏิรูปยุโรป(European Conservatives and Reformists).ภายหลังจากได้เลือกตัวแทนจาก 13 ของ 16 รัฐของสภาเยอรมันโดยเดือนเมษายน ค.ศ. 2017,พรรคเอเอฟดีก็ได้กลายเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามในเยอรมนี ภายหลังการเลือกตั้งสหพันธรัฐ ปี ค.ศ. 2017.ได้ออกมาเรียกร้องตำแหน่ง 94 ที่นั่งในรัฐสภาบุนเดิสทาค เป็นการก้าวหน้าครั้งใหญ่สำหรับพรรค เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่พรรคเอเอฟดีได้รับชัยชนะในการรับที่นั่งในรัฐสภาบุนเดิสทาค พรรคนี้อยู่ภายใต้การนำของประธาน Jörg Meuthen ผู้นำการลงสมัครในการเลือกตั้งในปี ค.ศ. 2017 ส่วนรองประธานร่วมพรรคเอเอฟดี คือ นาย Alexander Gauland และนางสาว Alice Weidel ซึ่งปัจจุบันได้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้ากลุ่มพรรคในรัฐสภาบุนเดิสทาค

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Home - Alternative for Germany". AfD. 27 September 2017.
  2. Taub, Amanda; Fisher, Max (18 January 2017). "Germany's Extreme Right Challenges Guilt Over Nazi Past". The New York Times.
  3. "Understanding the 'Alternative for Germany': Origins, Aims and Consequences" (PDF). University of Denver. November 16, 2016. สืบค้นเมื่อ 29 April 2017.
  4. Beyer, Susanne; Fleischhauer, Jan (March 30, 2016). "AfD Head Frauke Petry: 'The Immigration of Muslims Will Change Our Culture'". Der Spiegel.
  5. "Germany's populist AfD: from anti-euro to anti-migrant". France 24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 March 2016. สืบค้นเมื่อ 13 March 2016.
  6. 6.0 6.1 "Parties and Election in Europe". 2014.
  7. Simon Franzmann (2015). "The Failed Struggle for Office Instead of Votes". ใน Gabriele D'Ottavio; Thomas Saalfeld (บ.ก.). Germany After the 2013 Elections: Breaking the Mould of Post-Unification Politics?. Ashgate. pp. 166–167. ISBN 978-1-4724-4439-4.
  8. Lees, Charles (2015). "The AfD: what kind of alternative for Germany?" (PDF). Political Studies Association: 10–11. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  9. "German election: Why this vote matters". BBC News. 2017-09-15. สืบค้นเมื่อ 2017-09-20.[ต้องการแหล่งอ้างอิงดีกว่านี้]
  10. Germany's right-wing AfD party surges to new high amid concern over refugees.
    'Germany’s eurosceptic right-wing party has hit a new all-time high in the opinion polls as concern about migration rises in the country'.
    Independent. Author – Jon Stone. Published 13 January 2016. Retrieved 7 June 2016.
  11. New poll shows Alternative for Germany gaining support.
    'The right-wing Alternative for Germany (AfD) has garnered some of its best numbers yet in a nationwide poll'.
    Deutsche Welle. Author – Brandon Conradis. Published 23 September 2016. Retrieved 26 September 2016.
  12. Germany's Right-Wing Challenge.
    'All of that is now changing fast, thanks mostly to the rise of the right-wing Alternative for Germany (AfD) party, which is capitalizing on widespread discontent with Merkel’s refugee policy'.
    Foreign Affairs. Author – Thorsten Benner.
    Published 26 September 2016.
    Retrieved 26 December 2016.
  13. Right-wing German party Alternative for Germany adopts anti-Islam policy.
    'The right-wing Alternative for Germany party declared that "Islam does not belong in Germany" as it passed its new party manifesto on Sunday'.
    Author – Anne-Beatrice Clasmann.
    The Sydney Morning Herald. Published 2 May 2016. Retrieved 7 June 2016.
  14. Germany AfD conference: party adopts anti-Islam policy.
    'The German right-wing party Alternative fuer Deutschland (AfD) has adopted an explicitly anti-Islam policy'.
    BBC News. Published 1 May 2016. Retrieved 7 June 2016.
  15. Kamran Khan; Tim McNamara (2017). "Citizenship, immigration laws, and language". ใน Suresh Canagarajah (บ.ก.). The Routledge Handbook of Migration and Language. Taylor & Francis. p. 464. ISBN 978-1-317-62434-9.
  16. Meaney, Thomas (October 3, 2016). "The New Star of Germany's Far Right". The New Yorker. For decades, the German far right has been a limited force, with easily recognizable supporters—nicotine-stained ex-Nazis in the sixties and seventies, leather-clad skinheads in the eighties and nineties. Petry is something different, a disarmingly wholesome figure—a former businesswoman with a Ph.D. in chemistry and four children from her marriage to a Lutheran pastor.
  17. Germany’s far-right party will make the Bundestag much noisier. The Economist. Published 24 August 2017. Retrieved 24 September 2017.