การพิพากษาครั้งสุดท้าย
| ส่วนหนึ่งของ |
| ศาสนาคริสต์ |
|---|
 |
 สถานีย่อย |
การพิพากษาครั้งสุดท้าย[1] (อังกฤษ: Last Judgment) หรือ วันแห่งการพิพากษา (Day of Judgment) หรือ วันโลกาวินาศ (Doomsday) ตามหลักอวสานวิทยาศาสนาคริสต์ (Christian eschatology) หมายถึง วันที่พระเป็นเจ้าทรงพิพากษาบรรดาประชาชาติต่าง ๆ[2] ซึ่งจะเกิดขึ้นหลังจากการคืนชีพของบรรดาผู้ตายและการมาครั้งที่สองของพระเยซู[3] หัวข้อนี้เป็นที่นิยมทำในงานศิลปะต่าง ๆ
ในคัมภีร์ไบเบิลระบุว่าพระเจ้าทรงกำหนดวันหนึ่งไว้เพื่อจะพิพากษาโลก[4] และวันแห่งการพิพากษานั้นจะยาวนานหนึ่งพันปี[5] พระเจ้าจะทรงทำลายองค์ประกอบต่างๆของสังคมมนุษย์ที่เสื่อมทรามและกำจัดคนชั่ว ผู้รอดชีวิตจากอวสานของยุคนี้คือ "คนเป็น" ที่จะถูกพิพากษา[6] ในช่วงการพิพากษาซึ่งยาวนานหนึ่งพันปีนั้น พระเยซูพร้อมด้วยชายและหญิง 144,000 คนที่ถูกปลุกขึ้นจากตายสู่ชีวิตในสวรรค์จะปกครองแผ่นดินโลก[7] ในวันพิพากษา ซาตานและเหล่าผีปิศาจจะถูกจำกัดไม่ให้มีอำนาจครอบงำกิจการของมนุษย์[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ คำสอนพระศาสนจักร มิสซังโรมันคาทอลิกกรุงเทพฯ
- ↑ Catholic Encyclopedia: General Judgment: "Few truths are more often or more clearly proclaimed in Scripture than that of the general judgment. To it the prophets of the Old Testament refer when they speak of the "Day of the Lord" (Joel 2:31; Ezekiel 13:5; Isaiah 2:12), in which the nations will be summoned to judgment. In the New Testament the second Parusia, or coming of Christ as Judge of the world, is an oft-repeated doctrine. The Saviour Himself not only foretells the event but graphically portrays its circumstances (Matthew 24:27 sqq.; 25:31 sqq.). The Apostles give a most prominent place to this doctrine in their preaching (Acts 10:42; 17:31) and writings (Romans 2:5-16; 14:10; 1 Corinthians 4:5; 2 Corinthians 5:10; 2 Timothy 4:1; 2 Thessalonians 1:5; James 5:7). Besides the name Parusia (parousia), or Advent (1 Corinthians 15:23; 2 Thessalonians 2:19), the Second Coming is also called Epiphany, epiphaneia, or Appearance (2 Thessalonians 2:8; 1 Timothy 6:14; 2 Timothy 4:1; Titus 2:13), and Apocalypse (apokalypsis), or Revelation (2 Thessalonians 2:7; 1 Peter 4:13). The time of the Second Coming is spoken of as "that Day" (2 Timothy 4:8), "the day of the Lord" (1 Thessalonians 5:2), "the day of Christ" (Philemon 1:6), "the day of the Son of Man" (Luke 17:30), "the last day" (John 6:39-40) The belief in the general judgment has prevailed at all times and in all places within the Chur.ch. It is contained as an article of faith in all the ancient creeds: "He ascended into heaven. From thence He shall come to judge the living and the dead" (Apostles' Creed). He shall come again with glory to judge both the living and the dead" (Nicene Creed). "From thence he shall come to judge the living and the dead, at whose coming all men must rise with their bodies and are to render an account of their deeds" (Athanasian Creed). Relying on the authority of Papias, several Fathers of the first four centuries advanced the theory of a thousand years' terrestrial reign of Christ with the saints to precede the end of the World (see article on MILLENNIUM). Though this idea is interwoven with the eschatological teachings of those writers, it in no way detracted from their belief in a universal world-judgment. Patristic testimony to this dogma is clear and unanimous."
- ↑ วิวรณ์ 20:12 -15
- ↑ กิจการ 17:3
- ↑ กิจการ 17:31
- ↑ วิวรณ์ 7:9-14; 19:11-16
- ↑ วิวรณ์ 5:10; 14:1-4; 20:4-6
- ↑ วิวรณ์ 20:1-3
ดูเพิ่ม
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การพิพากษาครั้งสุดท้าย- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จิตรกรรมฝาผนังเรื่องการพิพากษาครั้งสุดท้าย
| หัวใจศาสนา |  | |
|---|---|---|
| หลักการและเหตุผล | ||
| ปรัชญาย่อย | ||
| ดูเพิ่ม | ||
 | บทความศาสนาคริสต์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |