Przejdź do zawartości

winowajca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

winowajca (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌvʲĩnɔˈvajt͡sa], AS: [vʹĩnovai ̯ca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto zawinił, kto popełnił występek, kto zrobił coś złego
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwinowajcawinowajcy
dopełniaczwinowajcywinowajców
celownikwinowajcywinowajcom
biernikwinowajcęwinowajców
narzędnikwinowajcąwinowajcami
miejscownikwinowajcywinowajcach
wołaczwinowajcowinowajcy
przykłady:
(1.1) I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
(1.1) Trzeba jak najszybciej znaleźć winowajcę i go ukarać.
składnia:
kolokacje:
(1.1) schwytać / ukarać winowajcę
synonimy:
antonimy:
(1.1) niewinny
hiperonimy:
(1.1) sprawca
hiponimy:
(1.1) współwinowajca
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wina ż
forma żeńska winowajczyni ż
czas. winić ndk., zawinić dk., obwinić dk., obwiniać ndk.
przym. winny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=winowajca&oldid=8473463”