winić

winić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲĩɲit͡ɕ], AS: [vʹĩńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przypisywać komuś winę; oskarżać kogoś

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		winić
czas teraźniejszy		winię	winisz	wini	winimy	winicie	winią
czas przeszły	m	winiłem	winiłeś	winił	winiliśmy	winiliście	winili
	ż	winiłam	winiłaś	winiła	winiłyśmy	winiłyście	winiły
	n	winiłom	winiłoś	winiło
tryb rozkazujący		niech winię	wiń	niech wini	wińmy	wińcie	niech winią
pozostałe formy czas przyszły m będę winił, będę winić będziesz winił, będziesz winić będzie winił, będzie winić będziemy winili, będziemy winić będziecie winili, będziecie winić będą winili, będą winić ż będę winiła, będę winić będziesz winiła, będziesz winić będzie winiła, będzie winić będziemy winiły, będziemy winić będziecie winiły, będziecie winić będą winiły, będą winić n będę winiło, będę winić będziesz winiło, będziesz winić będzie winiło, będzie winić czas zaprzeszły m winiłem był winiłeś był winił był winiliśmy byli winiliście byli winili byli ż winiłam była winiłaś była winiła była winiłyśmy były winiłyście były winiły były n winiłom było winiłoś było winiło było forma bezosobowa czasu przeszłego winiono tryb przypuszczający m winiłbym, byłbym winił winiłbyś, byłbyś winił winiłby, byłby winił winilibyśmy, bylibyśmy winili winilibyście, bylibyście winili winiliby, byliby winili ż winiłabym, byłabym winiła winiłabyś, byłabyś winiła winiłaby, byłaby winiła winiłybyśmy, byłybyśmy winiły winiłybyście, byłybyście winiły winiłyby, byłyby winiły n winiłobym, byłobym winiło winiłobyś, byłobyś winiło winiłoby, byłoby winiło imiesłów przymiotnikowy czynny m winiący, niewiniący ż winiąca, niewiniąca winiące, niewiniące n winiące, niewiniące imiesłów przymiotnikowy bierny m winiony, niewiniony winieni, niewinieni ż winiona, niewiniona winione, niewinione n winione, niewinione imiesłów przysłówkowy współczesny winiąc, nie winiąc rzeczownik odczasownikowy winienie, niewinienie

przykłady:

(1.1) Winił sąsiada za wszystkie swoje niepowodzenia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) winić kogoś • winić za coś • winić o coś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. winienie n, winowajca mos, przewinienie n, obwinienie n, obwinianie n, wina

czas. obwiniać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: obwiniać

źródła: