przepaść
Wygląd
przepaść (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik przechodni dokonany (ndk. przepadać)
czasownik przechodni dokonany (ndk. przepasać)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przepaść przepaście / przepaści[1] dopełniacz przepaści przepaści celownik przepaści przepaściom biernik przepaść przepaście / przepaści narzędnik przepaścią przepaściami miejscownik przepaści przepaściach wołacz przepaści przepaście / przepaści - (2.1) koniugacja XI
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik przepaść czas przyszły prosty przepadnę przepadniesz przepadnie przepadniemy przepadniecie przepadną czas przeszły m przepadłem przepadłeś przepadł przepadliśmy przepadliście przepadli ż przepadłam przepadłaś przepadła przepadłyśmy przepadłyście przepadły n przepadłom przepadłoś przepadło tryb rozkazujący niech przepadnę przepadnij niech przepadnie przepadnijmy przepadnijcie niech przepadną pozostałe formy czas zaprzeszły m przepadłem był przepadłeś był przepadł był przepadliśmy byli przepadliście byli przepadli byli ż przepadłam była przepadłaś była przepadła była przepadłyśmy były przepadłyście były przepadły były n przepadłom było przepadłoś było przepadło było forma bezosobowa czasu przeszłego przepadnięto tryb przypuszczający m przepadłbym,
byłbym przepadłprzepadłbyś,
byłbyś przepadłprzepadłby,
byłby przepadłprzepadlibyśmy,
bylibyśmy przepadliprzepadlibyście,
bylibyście przepadliprzepadliby,
byliby przepadliż przepadłabym,
byłabym przepadłaprzepadłabyś,
byłabyś przepadłaprzepadłaby,
byłaby przepadłaprzepadłybyśmy,
byłybyśmy przepadłyprzepadłybyście,
byłybyście przepadłyprzepadłyby,
byłyby przepadłyn przepadłobym,
byłobym przepadłoprzepadłobyś,
byłobyś przepadłoprzepadłoby,
byłoby przepadłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m przepadły, nieprzepadły , nie ż przepadła, nieprzepadła przepadłe, nieprzepadłe n przepadłe, nieprzepadłe imiesłów przysłówkowy uprzedni przepadłszy rzeczownik odczasownikowy przepadnięcie, nieprzepadnięcie
- przykłady:
- (1.1) Ciągnie mnie Wituś na stare lata na górskich konikach po himalajskich przełęczach, a ja mam duszę na ramieniu ze strachu, że się zwalę w jaką przepaść[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ogromna / bezdenna przepaść • brzeg / skraj / krawędź / dno przepaści • ciemna / czarna przepaść • głęboka przepaść • (gdzieś) otwiera się przepaść • runąć w przepaść • rzucić się w przepaść • skoczyć w przepaść • spaść w przepaść • stać nad przepaścią • stoczyć się w przepaść
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przepadanie n, przepadnięcie n
- czas. przepadać ndk.
- przym. przepastny, przepaścisty
- przysł. przepastnie
- związki frazeologiczne:
- (1.1) balansować na krawędzi przepaści • balansować na skraju przepaści • stać nad przepaścią
- (2.1) przepaść bez śladu • przepaść bez wieści • przepaść jak kamień w wodę / przepaść jak kamień w wodzie • przysłowie: na świętego Pawła połowa zimy przepadła
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przepadać
- (3.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przepasać
- angielski: (1.1) abyss, chasm
- arabski: (1.1) هوة ż
- białoruski: (2.1) прапасці
- bułgarski: (1.1) пропаст ż
- czeski: (1.1) propast
- esperanto: (1.1) abismo
- hiszpański: (1.1) abismo m, precipicio m, barranco m
- ido: (1.1) abismo
- interlingua: (1.1) precipitio, casse
- kataloński: (1.1) precipici m
- kazachski: (1.1) шыңырау; (2.1) жоғалу
- niemiecki: (1.1) Abgrund m
- nowogrecki: (1.1) γκρεμός m
- rosyjski: (1.1) про́пасть ż; (2.1) пропа́сть
- szwedzki: (1.1) avgrund w, gap n, klyfta w
- ukraiński: (1.1) прірва ż; (2.1) пропа́сти
- wilamowski: (1.1) grunt m
- włoski: (1.1) abisso, precipizio
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Przymknięte oko opaczności, Jeremi Przybora, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.